... Αριστουργηματική έμπνευση.. Ένα από τα ζεϊμπέκικα που λατρεύω.. Κλείνεις τα μάτια και περιστρέφεσαι του εαυτού σου κατά την αντίστροφη φορά των δεικτών του ρολογιού για να συναντηθείς με μια ξεθωριασμένη φωτογραφία. Που μιλά. Ναι γιατί ακόμη και τ' αγάλματα σου μιλούν αν ξέρεις την γλώσσα τους. Έτσι κι αλλιώς ό,τι σε μέθυσε κι έχασες θα κυλάει πάντα καυτό στο αίμα σου σαν αλκοόλ. Για να ποτίζει το μυαλό που ξεφεύγει πιάνοντας μουσικό διάλογο μ ένα αερικό. «Αν ήξερες τις νύχτες μου ποιο ρεύμα τις χτυπάει…» Μα τι πίστη μου όμως απάντηση από το ταβάνι δεν παίρνεις ποτέ........
.