Αρχικώς θα διερωτηθώ πως διέλαθε της προσοχής τους και πέρασε έστω κι αυτή, η μία απόχρωση του κοινωνικού γκρι, στην φαντεζί χούλα χουπ τηλεοπτική εικόνα, της επίπλαστης ευημερίας. Και δευτερευόντως θα περιέλθω σε κατάθλιψη από την αδυναμία μου να εξηγήσω την κοινωνική χασμωδία. Εκτός και αν η ακινησία κρύβει τις αλυσίδες.Ή αν το φως της λευτεριάς είναι τόσο εκτυφλωτικό που τους τρομάζει και χώνονται ξανά στα κατακόρυφα σπήλαιά τους..
.........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου