Νέος γρίφος . Η «έριδα» μεταξύ του σκηνοθέτη Λάνθιμου και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Θα παραχωρηθεί ή όχι η Ακρόπολη στον «οσκαρικό» δημιουργό; Θ’ αποκλειστεί ο χώρος; Αντιστοιχείται το σενάριο στην αίγλη του παγκόσμιου αυτού συμβόλου;
Με την απάντηση να βρίσκεται στο ό,τι δεν λύεται κόβεται.
Ο πολιτισμός είναι άυλον και όχι νάυλον. Που ως όμιλος εισηγμένος στο χρηματιστήριο επιμερίζεται σε μετοχές --τίτλους ιδιοκτησίας. Πολλώ δε μάλλον όταν οι δημιουργοί έχουν εις κύριον αποδημήσει προ χιλιάδων ετών. Πλέον του ότι ένα έργο τέχνης από τη στιγμή που αυτό δραπετεύει των χειρών του δημιουργού του, καθίσταται λαϊκή ιδιοκτησία.
(το αν αυτή η ιδιοκτησία ανήκει στους Νεοέλληνες, ως δικαιούχους κατιόντες της κληρονομιάς των αρχαίων, είναι άλλης τάξης μεγέθους ζήτημα.)
Θα περιοριστώ ωστόσο στα εξής:
Ο παραπλεύρως επίσης ιερός ιστορικά χώρος του Ηρωδείου είχε –αντιστάσεως μη ούσης και επι εποχών της πλασματικής ευημερίας-- παραχωρηθεί στα ξέκωλα και στους μοντελοπνίχτες. Ο ορισμός της ιεροσυλίας. Αμάσητο καταπιώθηκε. Αφ’ ενός. Και αφ’ ετέρου:
Τα Χολυγουντιανά Όσκαρ της προπαγανδιστικής αποβλάκωσης δεν σφραγίζουν κανενός το διαβατηριο εισόδου και παραμονής στ’ ανάκτορα της πολιτιστικής δημιουργίας. Αντιθέτως. Συμπεριλαμβανομένου και του γεγονότος πως:
Χρόνια τώρα (ιδία κατα τη στιγμή που επαναλαμβάνονται αηδιαστικά, έως της αντιστροφής της λειτουργίας του πεπτικού μας συστήματος, πάσης φύσης λούμπεν κινηματογραφικές εκδοχές ιστορικής παραχάραξης , ) δεν έχω ακούσει ούτε ψήγμα ένστασης για την αποσιώπηση του αριστουργήματος «ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο», εκλαμβάνω τον μιντιακό θόρυβο ύποπτο ενοχών και στέκω παρά τω πλευρώ του ΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου