Σαν σήμερα το σπίτι στολιζόταν στα καλά του. Ήταν τα γενέθλια και η γιορτή της πολιούχου του σπιτιού. Της κυρά Καίτης, της μητέρας μου. Από την Σμύρνη η καταγωγή στον Δαφνώνα της Ξάνθης άνθισε η εφηβεία της. Λατρεία της τα Συρναίικα που με την αγγελική φωνή της τα ερμήνευε νανουρίζοντάς με. Για να χάνομαι γλυκά σ’ ένα περιβάλλον αστρικό .
Δεν έχει ξεκαρφωθεί στιγμή από το μυαλό κι ας έχω φορτωθεί από τη μαγκούρα της το ξύλο της αρκούδας με τον πατέρα μου και σύντροφό της στην αντίσταση να ξεκαρδίζεται. «Γέλα εσύ αλλά εγώ θα τον ισιώνω μέχρι να γίνει άνθρωπος» αγρίευε η αυταρχική αντάρτισσα. Πάντα απαιτούσαν το κάτι παραπάνω.
Τους πρόσφερα βαθμό 19 και η απάντηση ήταν τι μας το έφερες!! Δεν είναι 20 !! Δικό της αποκλειστικό δημιούργημα είμαι και το κατάλαβα όταν ο πρώτος μου διευθυντής ειδήσεων – ο Θόδωρος ο Καρζής -- στα είκοσι ήμουν, έγραψε σε μια ευχετήρια κάρτα :
«Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά σου προέρχεται από το επίσης μεγαλύτερο μειονέκτημά σου». Μάλλον επειδή ήμουν λίγο χύμα που εξισορροπείτο όμως από τις ακαριαίες και ευτυχώς επιτυχείς αντιδράσεις μου..
Λάτρευε τη Νένα Βενετσάνου που ένα καλοκαίρι υπό το αστρικό φως μιας ασημοστόλιστης νύχτας έπιασε η γειτόνισσα και δημιούργημα του Χατζηδάκη να ψέλνει Σμυρνέικα κι ο φίλος της να την συνοδεύει με την κιθάρα του στο πιάνο. Και την μητέρα μου σε δεύτερο πλάγιο ήχο. Μαγεία.
Εφέτος θα της αφιερώσω ταπεινά ένα τραγούδι μήνυμα αστρικό του Βασίλη που εν ζωή δεν το έχει ακούσει.. Για να της πω ένα ακόμη ψέμα.. Το μεγαλύτερο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου