ΣΦΑΓΕΙΟ ΣΕ ΔΡΑΣΗ

 Του Ηλία Βολιώτη Καπετανάκη

 

Άρχισε πάλι ιλιγγιωδώς η εποχιακή κρεατομηχανή της Παλαιστίνης. Οι δολοφόνοι Εβραίοι ξέρουν άριστα την φρικτή δουλειά τους, να σκοτώνουν παιδιά κι άμαχους, να σπέρνουν παντού ερείπια.  

 

Όπως έχουν δεκαετίες διδακτορικά στην ανοησία, στην θυματοποίηση οι Παλαιστίνιοι πετώντας πέτρες με σφεντόνες, παρωχημένες ρουκέτες, κανονικές στρακαστρούκες Λαμπρής απέναντι σε τερατώδη στρατό, που έχει μέχρι πυρηνικά, μαζί με τα πιο στυγερά φονικά ένστικτα της υφηλίου. Μιλάμε για τις εξουσίες με προφανέστατη συνθήκη ότι κάθε όχλος έχει αυτά, που απεργάζεται κι αξίζει (κυρίως τους νταβατζήδες του). 

 Ό,τι σκατά και το φτυάρι-το ’λεγε η γιαγιά μου! Όπως κάθε σικέ ποδοσφαιρικό ή άλλο παίγνιο έχει…  φιλάθλους. Την ταξικά ηλίθια, κοιμωμένη ανθρωπότητα, που αμιλλάται σε υποκρισία, έκπληξη και αγοραία συμπόνια, αφενός, που δεν είναι μέσα στο σφαγείο και αφετέρου έχει κάτι ν’ ασχολείται και να δίνει εκ του ασφαλούς  εξετάσεις εξυπνακισμού.

Με τόσο κακόγουστο, χιλιοπαιγμένο έργο πώς να μην τρίβουν χαρούμενα τα χέρια  οι σκηνοθέτες, ο Ιμπεριαλισμός και το Κεφάλαιο, που δεν χάνουν ευκαιρία να φοράνε στολή διαιτητή και κυρίως από μηχανής θεού; Με  το αζημίωτο πάντα, κάνοντας χρυσές δουλειές και γεωπολιτικές πρόβες για επόμενα σενάρια καταστροφής. Διαθέτουν, όμως, κατάλληλο επιτελείο! Α, όλα κι όλα! Οργανισμός Ηνωμένων Εγκληματιών (Ο.Η.Ε.), οι κεφαλές του πυροδοτούν κάτω από το τραπέζι συρράξεις, που θα κληθεί να επιλύσει  επισήμως το Συμβούλιο Ασφαλείας (κατ’ ευφημισμόν οι λέξεις)!

Για τους Εβραίους κεφαλαιοκράτες και εξουσιαστές, τους κατά συρροή δολοφόνους του  όχλου-λαού της Παλαιστίνης ουδόλως δοκιμάζει έκπληξη  κάθε αγωνιστής της προκοπής και της λευτεριάς, όσο και αν από ετών σπανίζει το είδος! Τέτοιοι ήταν πάντα! Εδώ έγιναν μέγιστοι χορηγοί του Αδόλφου Χίτλερ και των κρεματορίων, όπου υπέστη γενοκτονία η φυλή τους! Θυμηθείτε πώς και ποιοι βιομήχανοι γκρέμισαν την Δημοκρατία της Βαϊμάρης,  ποιοι και πώς σε μια νύχτα διέταξαν ν’ ανέβει στην Καγκελαρία-με συνενοχή του γερμανικού όχλου-ο τρελός μπογιατζής, πράκτορας του Αμερικανικού Ιμπεριαλισμού και του Παγκοσμίου Κεφαλαίου! 

Τα λέμε χρόνια, όπως άλλοι ακτιβιστές, που δεν πτοούνται από την ρετσινιά του αντισημίτη! Και θυμήθηκα-«πολλοί ’ναι οι δρόμοι πόχει ο νους»-γέρο σύντροφο, που ταξιδεύαμε σε διπλανές θέσεις για την Μόσχα το θέρος του 1983 και του άρεσε να θυμοσοφεί: Πέστε μου-συντρόφια, έλεγε σαν άκουγε περί αντισημιτισμού-είναι τυχαίο ότι από τ’ αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, όπου κι αν πέρασε, όπου κι αν κατοίκησε αυτός ο λαός, τον διώχνανε πάντα κι από παντού με τις κλωτσιές;Τυχαίο (εξουσία και συνένοχος όχλος);

Το μέγα, όμως, πρόβλημα είναι οι Παλαιστίνιοι, με την σειρά τους όχλος και εξουσία! Ως πότε με αφέλεια, ανοησία, ύποπτη σκοπιμότητά θα παίζουν τα παιχνίδια των βιαστών και δολοφόνων τους; Ως πότε θα χύνουν το αίμα των παιδιών τους για να λειτουργούν-το συνειδητοποιούν ή όχι, έχουμε πει ξανά για τον πιο καλό πράκτορα-ως μίσθαρνα(;) όργανα των Εβραίων και του Αμερικάνικου Ιμπεριαλισμού; Χωρισμένοι σε χίλιες δυο φατρίες, που βγάζουν τα μάτια, διαφορετική κατάσταση στην Δυτική Όχθη, άλλη στην Γάζα, άλλη στην Ιερουσαλήμ! Και στους Παλαιστινίους ομάδες, που χοντρά τα κονομάνε, βολεύει και κυνηγάνε την πολεμική κατάσταση, το περιοδικό σφαγείο…

Από την εποχή ακόμα του μεγάλου πράκτορα των Αμερικάνων Αραφάτ (άσχετα τί πίστευε ο  ίδιος, κρίσιμο είναι πώς λειτούργησε!) μέχρι σήμερα, ο παλαιστινιακός, εν γένει ο αραβικός κόσμος, δεν έχει βαρεθεί  το ίδιο έωλο και ανιαρό, πλην αιμοβόρο παραμυθάκι; 

Από την μια, πέτρες, ρουκέτες, στρακαστρούκες στον γάμο του καραγκιόζη; Από την άλλη βόμβες, σφαγές αμάχων; Έτσι δεν θ’ αποκτήσουν πατρίδα! Έτσι θα είναι πάντα κιμάς στην εβραϊκή και αμερικανική κρεατομηχανή! Έτσι θα τους παίζουν γεωπολιτικό μπιλιάρδο του κόσμου οι δυνατοί! Σήμερα στο Ισραήλ υπάρχει υπηρεσιακή κυβέρνηση και ο Νεντανάχιου θέλει πολιτικούς πόντους στον εβραϊκό όχλο και στην Γάζα έχουν εκλογές και πρέπει να τις ελέγξει απολύτως η Χαμάς, να αυξήσει επιρροή μαζί με οικονομικά κέρδη. Χώρια, που ξεσκαρτάρουν τις αποθήκες με τα ληγμένα πυρομαχικά, ν’ αγοραστούν εκατέρωθεν καινούρια!

Όχι, δεν υπάρχουν συνταγές περί του πρακτέου και προπαντός οι ταξικές  δράσεις δεν φυτεύονται έξωθεν. Κάθε λαός-όχλος χαράσσει δρόμο στην λευτεριά με ικανή ηγεσία κι ενωτικούς αγώνες. Τα πασχαλινά βαρελότα, οι διχασμένες ομάδες, οι φατρίες πρακτόρων, που βγάζουν παντεσπάνι από τις φλόγες, τα ερείπια, το άσκοπα χυμένο αίμα σε άνισο εκ των προτέρων χαμένο αγώνα ποτέ δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Μόνο γραφικές τραγωδίες! Καμιά επανάσταση δεν σηκώνει λύπηση! Προχωρά και σαρώνει τα πάντα! Και δεν θέλει θύματα ή ήρωες, αν είναι να πετύχει…Μόνο ταξικά ατσαλωμένους μαχητές!

———-

Υ.Γ. Καλά ρε μάγκες, αυτοί οι «δικοί μας», Κούλης & Σία και συμμορία λοιπών κομματόσκυλων, πού είναι; Αυνανίζονται πολιτικά χειροκροτώντας τους  Εβραίους δολοφόνους, πάντα σε στοίχιση… ίσων αποστάσεων, για τα μάτια του κόσμου και για το εγχώριο τηλεοπτικό κουτόχορτο;