ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ

 Πράγματι συνθήκες καμινιού βιώνει ο λαός μόνον που δεν είναι αποκλειστικά μετεωρολογικό αλλά κυρίως οικονομικό. Δυστυχώς επτωχεύσαμε αλλά νοητικά. Γιατί αν αντιλαμβανόμασταν τι στην ουσία έχει συμβεί η επανάσταση θα ερχόταν αξημέρωτα..

 

Παράγοντας ασφυξίας για το λαϊκό εισόδημα είναι οι αυξήσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος, που ήδη τις έχουμε «νιώσει» και έρχονται ακόμα μεγαλύτερες μέσα στο καλοκαίρι. Η «πράσινη ανάπτυξη», για την οποία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ μαλώνουν ποιος θα την υλοποιήσει ταχύτερα, σημαίνει πιο ακριβό ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ το κόστος εκτινάσσεται περαιτέρω από το υπόλοιπο πακέτο της «πράσινης μετάβασης» (ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενεργειακές αναβαθμίσεις κτιρίων κ.ά.).

Ακόμα, ο καθορισμός των τιμών από τα διεθνή και εγχώρια μονοπώλια και τα καρτέλ που, πολεμώντας για το μεγαλύτερο δυνατό κομμάτι της «πίτας», επιβάλλουν υψηλότερες τιμές για να αρμέξουν μεγαλύτερη κρατική ενίσχυση.

Οι συνεχιζόμενες ιδιωτικοποιήσεις σε Ενέργεια, Υδρευση, Μεταφορές, Υγεία και Παιδεία δημιουργούν επιπλέον «κόστος» για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Το νέο χτύπημα στους μισθούς που φέρνει ο νόμος Χατζηδάκη.

Φτώχεια και ακρίβεια για τον λαό - χρήμα ατελείωτο προς το μεγάλο κεφάλαιο

Τη στιγμή που ένα μεγάλο μέρος λαϊκών νοικοκυριών δεν ανταποκρίνεται ούτε στις βασικές, καθημερινές ανάγκες, στην άλλη μεριά της ζυγαριάς συσσωρεύονται κέρδη, νέα προνόμια, φοροαπαλλαγές, εκατομμύρια ευρώ κοινοτικών και κρατικών πόρων που κατευθύνονται αποκλειστικά στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Η «ακρίβεια» δεν προκύπτει από λάθος χειρισμούς. Αποτυπώνει την εξαθλίωση της εργατικής τάξης, το να ζει με λιγότερα από αυτά που θα μπορούσε. Η «ασφυξία» των λαϊκών στρωμάτων ανθεί στο έδαφος της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η ακρίβεια είναι δεμένη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, η οποία βρίσκεται ατόφια τόσο σε όσα νομοθετεί η ΝΔ, όσο και στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Λαϊκή ευημερία και ανάπτυξη για το κεφάλαιο είναι ασυμβίβαστα

Οποιο μείγμα πολιτικής - πιο «περιοριστικό» ή πιο «επεκτατικό» - και αν επιλέγουν η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, ο λογαριασμός στέλνεται στον λαό. Τελικά, είτε μειώνεται ο μισθός είτε ανεβαίνουν οι τιμές και οι φόροι - πολύ περισσότερο όταν το ένα ακολουθεί το άλλο, όπως συμβαίνει τώρα - το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Οι εργαζόμενοι, ενώ παράγουν όλο και περισσότερα, δουλεύουν για να «απολαμβάνουν» όλο και λιγότερα.

Δεν διαλέγουμε «πώς» και «τι» θα χάσουμε! Η οργή μπορεί να γίνει πραγματική δύναμη

Δεν συμβιβαζόμαστε με την ανέχεια και την ακρίβεια. Δική μας δύναμη, του λαού, των εργαζομένων, της νέας γενιάς, είναι η οργάνωση, η κοινή συλλογική διεκδίκηση, η πάλη που βάζει στο στόχαστρο τις πραγματικές αιτίες των προβλημάτων, με αιτήματα:

• Κατάργηση των αντιλαϊκών φόρων. Να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση ΕΝΦΙΑ και τέλους επιτηδεύματος, μείωση ΦΠΑ και κατάργηση των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, επιβολή προοδευτικής φορολόγησης ανάλογα με το εισόδημα, έως 45% στο μεγάλο κεφάλαιο.
• Αμεση και γενναία διαγραφή των χρεών αυτοαπασχολούμενων, εργαζομένων και ανέργων προς την εφορία.
• Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων με παράλληλη αύξησή τους για την εργοδοσία.
• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.
• Δωρεάν εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες για όλους τους εργαζόμενους το πρωί, για όλες τις ώρες για τους ανέργους, τους μαθητές, τους φοιτητές.