Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

 Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο ντελάλη για την πολιτική στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων με αφορμή την επιδημία. Κι αυτός δυστυχώς δεν είναι άλλος από τον ευρωλάγνο ΣΥΡΙΖΑ και τα μιντιακά απόβλητα. 

Επί παραδείγματι: Εγκώμιο έπλεξε, η πρώην υπουργός Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου, μιλώντας σε ραδιοφωνική εκπομπή για το πρόγραμμα «sure» της Κομισιόν, στην ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της. Γιατί;  Επειδή όπως είπε «για πρώτη φορά βάζουν βαθιά το χέρι για να καλυφθούν οι μισθοί των εργαζομένων και να απαγορευτούν οι απολύσεις...!».

Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα το προχωράει ακόμη παρακάτω. Κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι είναι λιγότερο γενναιόδωρη στους ομίλους απ' ό,τι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως η γερμανική, η ισπανική, ή η πορτογαλική .

Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ύψους μέχρι και 100 δισ. ευρώ, κάνει ακριβώς τα αντίθετα. Η Κομισιόν όχι μόνο δεν δίνει ούτε ένα ευρώ, αλλά τα κεφάλαια αυτά είναι δάνεια, για τα οποία θα εγγυηθούν τα κράτη - μέλη της ΕΕ και θα κατευθυνθούν στους μονοπωλιακούς ομίλους, προκειμένου αυτοί να εφαρμόσουν προγράμματα μερικής ανεργίας όσο διαρκεί η «υγειονομική κρίση».

 Αυτή είναι άλλωστε η φιλοσοφία και όλων των άλλων μέτρων που παίρνονται στο όνομα της επιδημίας, έχουν όμως το βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας, για την οποία ο κορονοϊός δρα σαν καταλύτης.

Το κόστος όλων αυτών των μέτρων θα φορτωθεί τελικά στις πλάτες των φορολογούμενων, ενώ κανείς στην πραγματικότητα δεν μπορεί να επιβάλει τη διάσωση των θέσεων εργασίας, αφού οι επιχειρηματικοί όμιλοι προσαρμόζουν ήδη το προσωπικό και τις εργασιακές σχέσεις στην επόμενη μέρα της επιδημίας, με χιλιάδες απολύσεις, ανατροπές στον εργάσιμο χρόνο, αντεργατικές αλλαγές.

Ο ανταγωνισμός επομένως της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση της επιδημίας δεν αφορά την υγεία του λαού και την προστασία των εργαζομένων, αλλά το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα για λογαριασμό του κεφαλαίου την επόμενη δύσκολη μέρα της καπιταλιστικής οικονομίας.