Αλλεπάλληλες οι άσφαιρες κυβερνητικές τουφεκιές για την στέγη. Μετά τα «φύκια» των προγραμμάτων - κοροϊδία («Σπίτι μου» 2, «Ανακαινίζω - Αναβαθμίζω») και την επιστροφή ενός ενοικίου, έρχονται τώρα και οι κορδέλες.
Βάζει σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την «κοινωνική αντιπαροχή».
Τι είδους φρούτο πάλι είναι αυτό; Δεν είναι τίποτα άλλο παρά η ...χείρα κερδοφορίας που απλώνει ξανά η κυβέρνηση στους ομίλους του κατασκευαστικού κλάδου και του real estate, παραχωρώντας ακίνητη περιουσία του Δημοσίου σε ιδιώτες, με απόκτηση κυριότητας έως 70% και δικαίωμα πλήρους διαχείρισης, υπό το γελοίο πρόσχημα πως:
Οι όμιλοι θα φτιάξουν κατοικίες για να καλυφθούν οξυμένες λαϊκές ανάγκες.
Κι επειδή δεν μασάμε γιατί ελεήμων καπιταλισμός δεν υπάρχει, οι λαϊκές οικογένειες και δια μέσου της παγίδας αυτής, είτε θα πληρώνουν νοίκι που θα καθορίζουν οι διαχειριστές με όρους αγοράς, είτε θα μπορούν μετά από ένα διάστημα να αγοράσουν το σπίτι, με δανεικά από την τράπεζα.
Μόνο που: Το 30% από αυτά τα σπίτια θα προορίζεται για «κοινωνικές κατοικίες», με σκληρά κριτήρια - κόφτες.
Το παπατζιλίκι δεν πιάνει. Ειδικά όταν προέρχεται από το στόμα αυτών που μαζί με ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ διέλυσαν τον ΟΕΚ (οργανισμός εργατικής κατοικίας) και στηρίζουν με κάθε τρόπο τα κέρδη από τη στέγη - εμπόρευμα.
Το κλειδί του σπιτιού θα ανήκει πραγματικά στη λαϊκή οικογένεια όταν αυτή πάρει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια των σύγχρονων Ζιβάγκο, ανατρέποντας το σάπιο σύστημα, που εμπορευματοποιεί κάθε κοινωνική ανάγκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου