Φούσκωσε σαν παγόνι ο γιδοβοσκός προτάσσοντας πως πρώτοι αυτοί (το νεοπασόκ) ξεκίνησαν την στρατηγική συνεργασία με το κράτος δολοφόνο.
Και για να γίνει η θέση απολύτως ευκρινής, πήρε την σκυτάλη από τις αθλιότητες Φλωρίδη κι απείλησε το λαϊκό κίνημα τονίζοντας πως: Με τους ακτιβισμούς μπαίνει σε κίνδυνο ο τόπος!!
(Το αντίτιμο αυτού του τύπου των συμμαχιών το έχει καταβάλλει αυτοκτονικά η Ελλάς στην Ουκρανία το 1919, στην Μικρά Ασία το 1922, και στην Κύπρο το 1974. Σημειώνω προειδοποιητικά: Μετά τον πρώτο μεγάλο πόλεμο η Καρχηδόνα ήταν ακόμη κατοικήσιμη. Μετά τον δεύτερο δυσχερώς ορατή. Μετά τον τρίτο εξαφανισμένη!!)
Και φόρα κατηφόρα ξεστόμισε και κάτι άλλα επικίνδυνα, που δεν έχει τολμήσει να πει ούτε η ΝΔ, για «επικαιροποίηση της απόφασης αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους» από την ελληνική Βουλή. Πρόκειται για την ομόφωνη απόφαση του 2015, την οποία έχουν καταχωνιάσει στα συρτάρια τους τρεις διαφορετικές κυβερνήσεις (μία του ΣΥΡΙΖΑ και δύο της ΝΔ).
Τι εννοεί το ΠΑΣΟΚ με την «επικαιροποίηση»; Μήπως την αναθεώρησή της, αντί της άμεσης εφαρμογής, όπως διεκδικούν με τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης ο λαός και η νεολαία;
Τόσο «συγκλονισμένοι» είναι εκεί στο ΠΑΣΟΚ με το «δράμα της Γάζας» - όπως λένε όταν βρίσκουν μικρόφωνο μπροστά τους - που δεν χάνουν ευκαιρία να ρίξουν καμιά φτυαριά ακόμα στο θάψιμο του δίκαιου αιτήματος του παλαιστινιακού λαού να έχει δική του πατρίδα.
«Παλιά μου τέχνη κόσκινο»... Τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για τη σοσιαλδημοκρατία συνολικά, αποδεικνύοντας ότι η ...«προοδευτική» αντιπολίτευση παίρνει τη σκυτάλη της αθλιότητας από τη «συντηρητική» κυβέρνηση. Ολοι μαζί συνεργοί στην καταστολή της αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης και στην υπεράσπιση της «στρατηγικής σχέσης» με το κράτος - δολοφόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου