Η ερμηνεία είναι το κυρίαρχο στοιχείο της αλλαγής. Πρέπει να κατανοήσεις το εκλογικό αποτέλεσμα της 21ης του Μάη για να το ανατρέψεις.
Η δεξιά πολιτική συμμορία καταπλάκωσε και τα τελευταία απομεινάρια της αισιοδοξίας για τη καθολική ρήξη των ορθοδόξων ελλήνων Χριστιανών; Βασανιστικό ερώτημα που όμως δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία.
Από τη δεκαετία του 90 είχε ο Ψυχάρης (διευθυντής του γνωστού συγκροτήματος) δώσει ως αλυτάρχης την εκκίνηση διαστροφής της ιστορίας. "Η αριστερά χτυπιέται μόνον αν πληγεί καθοριστικά στην ιστορία της!!!"
Τι εννοούσε ο ποιητής;
Αυτό που συντρέχει τρεις δεκαετίες τώρα με συνέπεια την κατάληξη στη συντηρητική πλημμυρίδα του Μάη όπου: "Τα θύματα όλων κατά την επικράτεια Τεμπών να επιβραβεύσουν τον θύτη τους, οι εργαζόμενοι τον λήσταρχο εκμεταλλευτή τους και η νεολαία τον διώκτη της.
Προηγουμένως οι πολιτικοί απόγονοι των δωσιλόγων είχαν δια των ΜΜΕ εδραιωθεί σε θέσεις κλειδιά τα οποία άνοιξαν τις πόρτες της ιδεολογικής κυριαρχίας τους.
Ξαφνικά το ΕΑΜ ελάχιστα απείχε από το να βαπτιστεί μισθοφορικός στρατός, η αντίσταση μια επιχείρηση συμμορίας ξυπόλητων και οι κοινωνικοί αγώνες του λαού εκδρομικοί περίπατοι παραγωγής αναρχικών θορύβων από τους άπλυτους.
Θυμάμαι το 1989 να έχει, μια επί ποδός επιχείρηση αρπαγής δήλωσης από τον Αντρέα στο αεροδρόμιο και σε σχέση με τον ορισμό του διαδόχου του, απαντηθεί ως εξής: ""Εγώ δεν μοιράζω δαχτυλίδια. Τον διάδοχο θα τον ορίσουν οι κοινωνικοί του αγώνες.!!""
Κι όμως αυτός, ναι αυτός, έκανε λάθος. Γιατί κατέθετε τη δήλωσή του όταν η ιστορία κοιλοπονούσε την Μιντιακή κυριαρχία. Που τρεις δεκαετίες τώρα καίνε οι προβολείς της, μεταφορικά και κυριολεκτικά, τα μυαλά των Ελλήνων.
Το σκηνικό χτιζόταν από το Ελσίνκι. Το κέρδος, η ανταγωνιστικότητα, η προτεραιότητα της αγοράς, ο μονόδρομος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η εθνική ενότητα, ο τεχνοκρατισμός η αβάσταχτη ελαφρότητα της βαριάς τουριστικής βιομηχανίας και ο ανορθολογισμός , αποτελούν εδώ και καιρό αναπόσπαστα στοιχεία της μέσης συνείδησης..
Το σοκ δεν προκύπτει από την ελεφάντεια διαφορά.Προκύπτει από το ό,τι η αριστερά ψάχνει ως μετανάστης στον τόπο που κυριαρχούσε ιδεολογικά, να διασωθεί με τα παραδοσιακά βαρίδια. Επί ποίου; Επί ενός εκλογικού σώματος που πλέον την ακούει σαν θόρυβο. Γιατί έχασε την επαφή μαζί του εξ αιτίας της γνωστής και προσβλητικής κυβίστησης και κυρίως:
Την φενάκη της εκμετάλλευσης ενός κίβδηλου εθνισμού από την δεξιά πολυκατοικία.. Και το θέμα και ανάθεμα είναι πως τον προβάλλει εντός ενός πολιτειακού περιβάλλοντος που η εθνική κυριαρχία έχει γίνει κουρελού!! Και την πίστεψαν!!
Τα πάντα οδηγούσαν και οδηγούν στην υποταγή και στη συμμόρφωση. Στην βοώσα κανονικότητα. Αν η αριστερά όπως οφείλει και πρέπει, να γίνει επαναστατικά χρήσιμη, αυτό που της απομένει είναι οι δρόμοι της φωτιάς που θα την καταστήσουν εκ νέου οδηγητή του λαού. Ενός λαού που κατέστη όμηρος της καθημερινής επιβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου