«Αποφασίσαμε σήμερα να μην σταματήσουμε τη ζωή στην πόλη και θα το συνεχίσουμε αυτό για να τελειώνει η υπόθεση με διαδηλώσεις που καταλύουν την κοινωνική ζωή». Τάδε έφη ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη(!) σε συνέντευξή του στον Σκάι το βράδυ της 17ης Νοέμβρη.
Από παιδί και από… υπουργό μαθαίνεις την αλήθεια. Ούτε πανδημίες, ούτε άλλες δικαιολογίες. Η κυβερνητική γραμμή ολόγυμνη, αποκρουστική, εμπρός μας. «Να τελειώνουμε με τις διαδηλώσεις που καταλύουν την κοινωνική ζωή» και βεβαίως με το εμβληματικό αντικαπιταλιστικό, αντιιμπεριαλιστικό, εξεγερτικό Πολυτεχνείο.
Η επίθεση κυβέρνησης και κράτους ήταν εντυπωσιακή. Παρέταξαν απέναντι σε λίγους λόγω συνθηκών διαδηλωτές χιλιάδες καλογυαλισμένους αστυνομικούς και ένα πλήθος πανάκριβων μέσων καταστολής, δείχνοντας που πάνε τα δημόσια κονδύλια που λείπουν τραγικά από το ΕΣΥ. Μαζί και το νομικό πλέγμα της καταστολής.
Από την χουντική απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των τριών ατόμων, μέχρι την ενεργοποίηση διώξεων για «διέγερση σε ανυπακοή» (Θεσσαλονίκη), την αναζήτηση από αστυνομικές αρχές «οργανωτών» των πορειών, την πρώτη πανελλαδικά βεβαίωση προστίμου 3.000 ευρώ για «οργανωτή» στον αγωνιστή δάσκαλο και δημοτικό σύμβουλο Αμπελοκήπων Ηλία Σμήλιο, τις δεκάδες συλλήψεις και βεβαίως την μαζική επιβολή προστίμων 300 ευρώ για την οικονομική εξόντωση του κινήματος.
Είναι φανερό πως κυβέρνηση και σύστημα θέλουν να επιβάλλουν μια υπεραντιδραστική τομή. Δεν είναι κυρίως η πίεση της ακροδεξιάς πτέρυγας, αυτή είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία. Ούτε μόνο η προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την λαϊκή οργή που αναπτύσσεται από την κυβερνητική εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, τόσο υγειονομικά όσο και κοινωνικά. Πρόκειται για βαθύτερες τάσεις του ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Αυτά κάνει και ο Μακρόν στη Γαλλία…
Ειδικά ο Μητσοτάκης, αξιοποιώντας την προκλητική συναίνεση ΣΥΡΙΖΑ κι όντας εν μέσω πανδημίας (που αντικειμενικά πολύς κόσμος φοβάται), επιχειρεί να «τελειώσει» με τις κατακτήσεις του κινήματος μετά τη χούντα.
Εκεί σκοπεύει και το Ιουλιανό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, αλλά και οι προαναγγελθείσες νομοθετικές ρυθμίσεις Βρούτση για συνδικαλισμό και απεργίες, που θέλουν πια να τις κάνουν οριακά αδύνατες να πραγματοποιηθούν.
Θέλουν να τελειώνουν όχι μόνο με τους ανατρεπτικούς αγώνες, αυτοί ήταν έτσι κι αλλιώς στο στόχαστρο, αλλά ακόμα και με τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας και φρεναρίσματος της επίθεσης. Η πλευρά αυτή κτυπά ειδικά το ΚΚΕ. Δεν είναι καθόλου τυχαία η άγρια καταστολή της συμβολικής του διαδήλωσης στα Προπύλαια την Τρίτη.
Τώρα τίθενται κι αυτές οι κινητοποιήσεις εκτός νόμου ή απαιτούν ανοικτή συμμόρφωση. Όπως εύστοχα έγραψε ο Γ. Παυλόπουλος περνάμε «σε μια ανώτερη και σαφώς πιο δύσκολη πίστα, στην οποία δεν υπάρχουν πολλές ‘’ζωές’’ για ξόδεμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου