ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ.. ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΥΟ ΝΑΓΚΟΡΝΟ ΚΑΡΑΜΠΑΧ ΟΠΟΥ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΔΕΙΞΕ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΗΣ
Μετά από έναν πόλεμο 48 ημερών, ένα από τα σημαντικότερα επεισόδια της πολύχρονης σύγκρουσης Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν για την περιοχή του Ναγκόρνο-Καραμπάχ θεωρείται λήξαν. Πίσω μένουν χιλιάδες νεκροί Αρμένιοι και Αζέροι στρατιώτες αλλά και άμαχοι, κάποιες χιλιάδες εκτοπισμένοι και κατεστραμμένα σπίτια και υποδομές. Τα νέα στοιχεία όμως που μας έφερε 1,5 μήνας πολέμου στον Καύκασο είναι πολλά.
Πρώτα και κύρια, ελάχιστοι ίσως ήταν αυτοί που περίμεναν να
επέλθουν σημαντικές εδαφικές αλλαγές σε σύγκριση με το 1993. Και όμως,
το Αζερμπαϊτζάν κατάφερε να ανακαταλάβει όλο το νότιο τμήμα της
διαφιλονικούμενης περιοχής, από τα σύνορα με το Ιράν μέχρι την κωμόπολη
Σούσα, μόλις δέκα χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα Στεπανακέρτ.
Η στρατιωτική υπεροχή των Αζέρων ήταν τεράστια και βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε στοιχεία του σύγχρονου πολέμου. Αφενός, στα τουρκικά μη επανδρωμένα αερισκάφη, που κυριολεκτικά θέριζαν τις θέσεις του στρατού της δημοκρατίας του Αρτσάχ και επιπλέον στους περίπου 2.500 μαχητές από τη Συρία που μεταφέρθηκαν στο μέτωπο του πολέμου στην πρώτη γραμμή από την Τουρκία.
Πέραν τούτων, μετά την υπογραφή της εκεχειρίας, το Ναγκόρνο
Καραμπάχ αποτελεί το τρίτο σημείο του πλανήτη που Ρωσία και Τουρκία
ισορροπούν, αποκομίζοντας αμφότερες οφέλη. Η Τουρκία έκανε μία επίδειξη
δύναμης στη γειτονιά της μέσω Αζερμπαϊτζάν.
Έδειξε ότι μπορεί να καταφέρνει άμεσα εδαφικές αλλαγές και ενίσχυσε επιπλέον τους δεσμούς της με τους Αζέρους, οι οποίοι γνωρίζουν ότι δίχως τη βοήθειά της δεν θα είχαν καταφέρει τίποτα. Επιπλέον, κέρδισε μέσω της συμφωνίας ειρήνης έναν διάδρομο, υπό ρωσική επίβλεψη, που θα ενώνει απευθείας το έδαφός της με το Αζερμπαϊτζάν.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, εμφανίστηκε την ύστατη ώρα ως εξισορροπητική δύναμη που έσωσε την αρμένικη πλευρά από μια πλήρη κατάρρευση. Χάρη στη μεσολάβησή της, η αζέρικη προέλαση σταμάτησε έξω από την πρωτεύουσα του Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Τα ρωσικά στρατεύματα που ήδη αναπτύχθηκαν στη γραμμή επαφής μεταξύ των δύο πλευρών, θα μείνουν εκεί για πέντε συν πέντε χρόνια, αναλαμβάνοντας κατ’ αποκλειστικότητα τη διατήρηση της ειρήνης. Παράλληλα, ο αντι-Ρώσος και φιλο-Αμερικάνος πρωθυπουργός της Αρμενίας, που μετά από μόλις δύο έτη στην εξουσία αναγκάστηκε να παρακαλάει δημόσια τη Ρωσία για επέμβαση, τελικά χρεώθηκε μια οικτρή εθνική αποτυχία και πολιτικά πρέπει να θεωρείται τελειωμένη υπόθεση.
Όποιος νόμισε ότι η κρίση της πανδημίας θα σταματήσει πολέμους και μοιρασιές είναι γελασμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου