Σοσιαλδημοκρατικός καλπασμός της Βραζιλίας στην οικονομία..

Όχι δεν πρόκειται περί πρώιμης άφιξης του καραναβαλιού..

Απλώς είναι άλλο πράγμα η σοσιαλδημοκρατία και άλλο ο σοσιαλισμός..

Η Βραζιλία αποτελεί πλέον την έκτη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, προσπερνώντας τη Βρετανία, ενώ οι οικονομικοί αναλυτές θεωρούν βέβαιο ότι ο καλπασμός της θα συνεχιστεί και θα υποσκελίσει σύντομα και τη Γαλλία, κατακτώντας την πέμπτη θέση παγκοσμίως, πίσω από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Γερμανία.

Η είδηση προκάλεσε πανηγυρισμούς στο βραζιλιάνικο κεφάλαιο και έγινε αφορμή για ένα διθυραμβικό λόγο από την Πρόεδρο Ντίλμα Ρουσέφ, της οποίας η κυβέρνηση, αν και δονείται από τα σκάνδαλα διαφθοράς που εξωθούν τους υπουργούς σε παραιτήσεις, (θυμίζοντας την προ Ολυμπιακών αγώνων Ελλάδα ) έχει να καταδείξει «λαμπρά αποτελέσματα» καπιταλιστικής ανάπτυξης: 

Οι εξαγωγές αυξήθηκαν μέσα στο 2011 κατά 245%, φθάνοντας σε όγκο το μέγεθος - ρεκόρ των 250,3 δισ. δολαρίων. Οι ξένες άμεσες επενδύσεις και η εισροή αποθεματικών κεφαλαίων κατέγραψαν επίσης ρεκόρ, καθώς ξεπέρασαν τα 350 δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Ρουσέφ, πάντως, εστίασε στην «πολιτική Λούλα», παρουσιάζοντας στοιχεία περί μείωσης της ανεργίας στο 5,2%, αύξησης των κατώτερων αποδοχών από 545 σε 622 ρεάλ ή από 300 σε 340 δολάρια, μείωσης της φορολογίας, συνέχισης της πολιτικής στήριξης για αγορά κατοικίας μέσω δανείων φυσικά, αλλά και τη στήριξη του προγράμματος στέγασης για τα πολύ χαμηλά εισοδήματα. 

Μέτρα, δηλαδή, σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης, που θέλει και το κεφάλαιο στη συγκεκριμένη φάση.

Η εκτίναξη των κερδών είναι αυτό που κυρίως χαρακτηρίζει αυτήν τη διαχείριση. Μέσα σε λίγα χρόνια εταιρείες όπως η «Petrobras», η μεταλλουργική «Vale do Rio Dose», η αεροναυπηγική «Embraer» και η τράπεζα Unibanco πλέον έχουν αναδειχθεί σε παγκόσμιους επιχειρηματικούς κολοσσούς. 

Προχωράνε ιδιωτικοποιήσεις των σιδηροδρόμων και άλλων κομβικής σημασίας δημόσιων υπηρεσιών, με εξώσεις μέχρι και 1,5 εκατομμυρίου φτωχών οικογενειών από περιοχές του Ρίο ντε Τζανέιρο και άλλων μεγάλων βραζιλιάνικων πόλεων για την πραγματοποίηση των έργων υποδομής και στην «αστική αναβάθμιση» ενόψει του Παγκόσμιου Κυπέλλου το 2014 και των Ολυμπιακών του 2016 κ.ά. για τη μεγάλη «μπίζνα» του κεφαλαίου.