ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΕΠΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΚΤΗΜΑΤΩΝ
Άρθρο 18
Ορισμοί
Για τους σκοπούς του Κεφαλαίου αυτού:
1. «Επιφάνεια» είναι το εμπράγματο δικαίωμα φυσικού ή νομικού προσώπου να
κατασκευάζει κτίσμα σε έδαφος δημοσίου κτήματος, που δεν του ανήκει, και
να ασκεί επ’ αυτού τις εξουσίες, που παρέχει το δικαίωμα της κυριότητας.
2. «Κύριος» είναι ο κύριος του εδάφους του δημοσίου κτήματος.
3. «Επιφανειούχος» είναι το πρόσωπο που έχει το δικαίωμα της επιφανείας.
4. «Δημόσια κτήματα» είναι τα ακίνητα οποιασδήποτε φύσης που ανήκουν στο
Ελληνικό Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε δημόσιους
οργανισμούς με μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ή και σε
εταιρίες που αποκτούν τα ακίνητα των παραπάνω φορέων με σκοπό την
εκμετάλλευσή τους. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να
επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος Κεφαλαίου και σε
ακίνητα κληροδοτημάτων.
5. «Κτίσμα» νοείται οποιασδήποτε φύσης οικοδόμημα ή εγκατάσταση, ιδίως δε
κτίριο, δεξαμενή, υπόστεγο, σταθμός αυτοκινήτων (πάρκινγκ), γέφυρα,
σήραγγα, αγωγός, αεροδρόμιο, οδικό, σιδηροδρομικό ή λιμενικό έργο. Το
κτίσμα μπορεί να είναι και υπόγειο ή και να είναι ήδη κατασκευασμένο κατά τη
σύσταση του δικαιώματος.
6. «Εδαφονόμιο» είναι το περιοδικό αντάλλαγμα που καταβάλλεται από τον
επιφανειούχο στον κύριο κατά τη διάρκεια του δικαιώματος της επιφανείας.
Άρθρο 19
Σύσταση δικαιώματος επιφανείας
1. Κατά παρέκκλιση των άρθρων 953 και 954 του Αστικού Κώδικα, επιτρέπεται η
σύσταση δικαιώματος επιφανείας επί δημοσίων κτημάτων. Το δικαίωμα
επιφανείας περιλαμβάνεται στα ακίνητα κατά την έννοια του άρθρου 949 του
Αστικού Κώδικα.
2. Η επιφάνεια συνιστάται για ορισμένο χρόνο με σύμβαση. Οι διατάξεις για τη
μεταβίβαση της κυριότητας ακινήτων με συμφωνία εφαρμόζονται αναλόγως
και για τη σύσταση επιφανείας. Με την επιφύλαξη της περίπτωσης στ) της
παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου, η διάρκεια του δικαιώματος δεν μπορεί
να υπερβεί τα πενήντα (50) έτη, εκτός αν συστήθηκε για βραχύτερο χρόνο,
που δεν μπορεί όμως να υπολείπεται των πέντε (5) ετών. Επιφάνεια που
συστήθηκε για χρόνο μεγαλύτερο των πενήντα (50) ετών ή μικρότερο των
πέντε (5) ισχύει για πενήντα ή πέντε έτη αντίστοιχα. Τα μέρη μπορούν με
σύμβαση να παρατείνουν τη διάρκεια, υποχρέωση όμως παράτασης
αναλαμβανομένης εκ των προτέρων δεν δεσμεύει. Η συμφωνία παράτασης
γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο με μεταγραφή.
3. Επιφάνεια μπορεί να συσταθεί και σε έδαφος, συγκύριος του οποίου είναι ο
επιφανειούχος. Δεν μπορεί να συσταθεί, αν η κυριότητα επί του εδάφους
βαρύνεται με δικαίωμα επικαρπίας ή έχει ήδη επιβαρυνθεί με δικαίωμα
επιφανείας.
4. Σύσταση δικαιώματος επιφανείας με χρησικτησία δεν επιτρέπεται.
5. Επί οικοδομής που έχει ανεγερθεί επί εδάφους δημοσίου κτήματος με βάση
δικαίωμα επιφανείας, μπορεί να συσταθεί δικαίωμα κυριότητας επί ορόφου ή
διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) υπό τους όρους του ν.3741/1929. Στην
περίπτωση αυτή οι επιμέρους ιδιοκτησίες δεν έχουν ποσοστά συγκυριότητας
στο έδαφος.
Άρθρο 20
Δυνητικό περιεχόμενο του δικαιώματος
1. Στο περιεχόμενο του δικαιώματος της επιφανείας είναι δυνατόν να
περιλαμβάνονται όροι αναφερόμενοι:
α) στην ανέγερση, συντήρηση και χρησιμοποίηση του κτίσματος,
β) στην ασφάλιση του κτίσματος και την ανοικοδόμησή του σε περίπτωση
καταστροφής του,
γ) στην κατανομή της καταβολής των βαρών οποιασδήποτε φύσης που έχουν
σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί
ή έχει ήδη οικοδομηθεί,
δ) στην υποχρέωση του επιφανειούχου να μεταβιβάσει το δικαίωμα του στον
κύριο ή σε τρίτο υποδεικνυόμενο από τον κύριο,
ε) στο δικαίωμα του κυρίου να συναινεί στη μεταβίβαση ή την επιβάρυνση του
δικαιώματος υπέρ τρίτων,
στ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου να παρατείνει με μονομερή δήλωσή του
το χρόνο διάρκειας του δικαιώματος του μετά τη λήξη της αρχικής διάρκειας
που πάντως δεν μπορεί να υπερβεί συνολικά τα ογδόντα (80) έτη, και
προκειμένου περί κατοίκων τα εκατό (100) έτη ή να αποκτήσει και το έδαφος,
ζ) στο δικαίωμα του επιφανειούχου προς αποζημίωση για τα περιεχόμενα
στον κύριο κατά την λήξη του δικαιώματος κτίσματα,
η) στους όρους χρήσης του εδάφους γύρω από το κτίσμα περιλαμβανομένων
των τυχόν φυτών,
θ) στα δικαιώματα του κυρίου, ιδίως καταβολή ποινικής ρήτρας, αν ο
επιφανειούχος δεν συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις του,
ι) στην απαγόρευση παραίτησης του επιφανειούχου από το δικαίωμα,
σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 22, ή τη διατήρηση των
δικαιωμάτων τρίτων που βαρύνουν την επιφάνεια μετά την απόσβεσή της,
σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 22.
2. Οι παραπάνω όροι περιλαμβάνονται στη σύμβαση σύστασης της επιφανείας
ή σε μεταγενέστερη σύμβαση μεταξύ κυρίου και επιφανειούχου. Η σύμβαση
αυτή γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο υποβαλλόμενο σε μεταγραφή. Οι
παραπάνω όροι ενεργούν υπέρ και κατά του κυρίου και του επιφανειούχου
και των διαδόχων τους.
Άρθρο 21
Μεταβίβαση και επιβάρυνση - Βάρη του ακινήτου
1. Η επιφάνεια είναι μεταβιβαστή εν ζωή ή αιτία θανάτου. Μπορεί να αποτελέσει
αντικείμενο εισφοράς σε εταιρεία. Η μεταβίβαση γίνεται όπως και η σύσταση
της επιφανείας.
2. Επιτρέπεται η σύσταση υποθήκης, η εγγραφή προσημείωσης, καθώς και η
σύσταση πραγματικών δουλειών επί του κτίσματος του επιφανειούχου.
3. Αν έχει συμφωνηθεί ότι η μεταβίβαση ή η επιβάρυνση της επιφανείας
εξαρτάται από τη συναίνεση του κυρίου, σύμφωνα με την περίπτωση ε) της
παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου, η συναίνεση αυτή πρέπει να
υποβληθεί σε μεταγραφή. Η έλλειψη της συναίνεσης καθιστά τη μεταβίβαση ή
την επιβάρυνση ανίσχυρη. Συναίνεση δεν απαιτείται σε περίπτωση
αναγκαστικού πλειστηριασμού ή πτώχευσης.
4. Αν δεν υπάρχει αντίθετος όρος στη συμφωνία που προβλέπεται στην
περίπτωση γ) της παραγράφου 1 του προηγουμένου άρθρου, ο
επιφανειούχος υποχρεούται να φέρει κατά τη διάρκεια της επιφανείας τα
οποιασδήποτε φύσης βάρη που έχουν σχέση με το κτίσμα ή και το έδαφος,
επί του οποίου το κτίσμα θα οικοδομηθεί ή έχει οικοδομηθεί.
5. Προγενέστερα εμπράγματα δικαιώματα επί του ακινήτου εξακολουθούν να
βαρύνουν το ακίνητο, εκτός αν ο δικαιούχος συναινέσει στον περιορισμό τους
επί του εδάφους ή του κτίσματος
Άρθρο 22
Απόσβεση επιφανείας - Αποτελέσματα της απόσβεσης του δικαιώματος
1. Η επιφάνεια λήγει με την παρέλευση του χρόνου διάρκειάς της.
2. Η επιφάνεια αποσβέννυται άμα ενωθεί με την κυριότητα επί του εδάφους στο
ίδιο πρόσωπο.
3. Αν δεν έχει ορισθεί το αντίθετο στη συμφωνία που προβλέπεται στην
περίπτωση ι) της παραγράφου 1 του άρθρου 20, η επιφάνεια αποσβέννυται
με μονομερή δήλωση του επιφανειούχου προς τον κύριο ότι παραιτείται. Η
δήλωση γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο, που κοινοποιείται στον κύριο
και υποβάλλεται σε μεταγραφή.
4. Η καταστροφή του κτίσματος δεν επάγεται απόσβεση της επιφανείας.
5. Δεν επιτρέπεται η πρόβλεψη διαλυτικής αίρεσης για την απόσβεση του
δικαιώματος επιφανείας.
6. Όταν η επιφάνεια αποσβεσθεί, τα κτίσματα περιέρχονται στον κύριο. Αν δεν
υπάρχει αντίθετη συμφωνία με βάση την περίπτωση ζ) της παραγράφου 1 του
άρθρου 20, ο επιφανειούχος δεν δικαιούται να αξιώσει αποζημίωση ή
απόδοση αδικαιολόγητου πλουτισμού για τα κτίσματα αυτά, ούτε να τα
κατεδαφίσει ή να τα απομακρύνει από τη θέση τους.
7. Ο επιφανειούχος υποχρεούται να αποδώσει τα κτίσματα στον κύριο.
Στη σχέση ανάμεσα στον επιφανειούχο και τον κύριο, αυτός που
παραχώρησε την επιφάνεια λογίζεται υπέρ του επιφανειούχου ως κύριος,
εκτός αν ο επιφανειούχος γνωρίζει ότι δεν είναι κύριος.
8. Η απόσβεση της επιφανείας επιφέρει απόσβεση των εμπράγματων
δικαιωμάτων που έχουν συσταθεί από τον επιφανειούχο επί του ακινήτου
εκτός αν κατά τη σύσταση του δικαιώματος ή και μεταγενέστερα ο κύριος
δέχθηκε με τη συμφωνία που προβλέπεται στην περίπτωση ι) της
παραγράφου 1 του άρθρου 20 τη μη απόσβεση των δικαιωμάτων αυτών. Σε
μια τέτοια περίπτωση τα δικαιώματα αυτά βαρύνουν εφεξής την κυριότητα.
Στην περίπτωση της παραγράφου 2 του άρθρου 19 τα δικαιώματα αυτά
διατηρούνται και βαρύνουν την κυριότητα.
Άρθρο 23
Τύχη μίσθωσης κατά τη λήξη της επιφανείας
Εάν η επιφάνεια λήξει κατά τη διάρκεια της εκμίσθωσης του ακινήτου που
έγινε από τον επιφανειούχο, εφαρμόζονται αναλόγως ως προς την
εξακολούθηση της μίσθωσης, καθώς και ως προς την προκαταβολή ή την
εκχώρηση ή την κατάσχεση μισθωμάτων της, οι διατάξεις για την εκποίηση
του μισθίου ακινήτου κατά τη διάρκεια της μίσθωσης. Πάντως η
εξακολούθηση της μίσθωσης δεν δύναται να αξιωθεί από το μισθωτή για
διάστημα που υπερβαίνει τα εννέα έτη από τη λήξη της επιφανείας.
Άρθρο 24
Προστασία επιφανειούχου
Σε περίπτωση προσβολής του δικαιώματος του επιφανειούχου εφαρμόζονται
αναλόγως οι διατάξεις για την προστασία της κυριότητας.
Άρθρο 25
Αντάλλαγμα
1. Η σύσταση του δικαιώματος επιφανείας γίνεται είτε αντί ορισμένου τμήματος,
που καταβάλλεται ολόκληρο κατά τη σύσταση ή πιστώνεται ολικά ή μερικά
είτε αντί καταβολής εδαφονομίου είτε με συνδυασμό των δύο.
2. Τα σχετικά με το αντάλλαγμα ζητήματα καθορίζονται κατά την σύσταση της
επιφανείας ή με μεταγενέστερη συμφωνία. Τα μέρη μπορούν να
συμφωνήσουν ότι το εδαφονόμιο θα προκαταβληθεί για μέρος ή το σύνολο
της διάρκειας της επιφανείας με μείωση του ποσού του, που λαμβάνει χώρα
με την εφαρμογή συμφωνούμενου συντελεστή προεξόφλησης.
Άρθρο 26
Κτηματολόγιο – Φορολογική Μεταχείριση – Ειδικές Διατάξεις
1. Σε περίπτωση λειτουργίας κτηματολογίου, η προβλεπόμενη στον παρόντα
νόμο δημοσιότητα με εγγραφή στα βιβλία μεταγραφών γίνεται στα
κτηματολογικά βιβλία.
2. Για την εφαρμογή της φορολογικής εν γένει νομοθεσίας το εμπράγματο
δικαίωμα της επιφανείας εξομοιώνεται με εκείνο της επικαρπίας.
3. Ο κύριος δύναται να τιτλοποιεί παρούσες και μελλοντικές απαιτήσεις από
εδαφονόμια από δικαιώματα επιφανείας που έχουν συσταθεί ή που πρόκειται
να συσταθούν κατ’ ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 10 και 14 ν. 3156/2003
(Α΄ 157). Με την επιφύλαξη των διατάξεων για τις κρατικές ενισχύσεις το
δημόσιο δύναται να παρέχει εγγύηση για τις ομολογίες που εκδίδονται στο
πλαίσιο της τιτλοποίησης.
4. Σε περίπτωση που ο κύριος κατά τη διάρκεια της επιφανείας πρόκειται να
εκποιήσει με δημόσιο διαγωνισμό το ακίνητο, επί του οποίου έχει συσταθεί
δικαίωμα επιφανείας, ο επιφανειούχος έχει δικαίωμα να το αποκτήσει κατά
προτεραιότητα έναντι άλλων που υποβάλλουν ουσιωδώς όμοιες προσφορές.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄
ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΤΗΓΙΚΗΣ
Άρθρο 27
Έκπτωση δαπανών από το φόρο εισοδήματος
1. Οι παράγραφοι 1 και 4 του άρθρου 8 του Κ.Φ.Ε. που κυρώθηκε με το άρθρο
πρώτο του ν.2238/1994 (ΦΕΚ 151Α), καταργούνται και η πρώτη περίοδος της
παραγράφου 2 και οι παράγραφοι 3, 5, και 7 αντικαθίστανται ως εξής:
«2. Από το συνολικό εισόδημα του φορολογουμένου εκπίπτει ως δαπάνη χωρίς
δικαιολογητικά ποσό δύο χιλιάδων τετρακοσίων (2.400) ευρώ, για τον ίδιο
φορολογούμενο και για καθένα από τα πρόσωπα που συνοικούν με αυτόν ή τον
βαρύνουν, εφόσον:».
«3. Για τη σύζυγο που έχει εισόδημα, οι δαπάνες της παραγράφου 2 που
αφορούν στην ίδια, στα τέκνα της από προηγούμενο γάμο, στα χωρίς γάμο
τέκνα της, στους γονείς της και στους ανήλικους ορφανούς από πατέρα και
μητέρα συγγενείς της μέχρι το δεύτερο βαθμό, αφαιρούνται από το δικό της
εισόδημα».
«5. Όταν ο ένας από τους συζύγους δεν έχει εισόδημα φορολογούμενο ή αυτό
που έχει είναι κατώτερο από το ποσό της δαπάνης της παραγράφου 2 που
αφορούν αυτόν προσωπικά και τα πρόσωπα που τον βαρύνουν, ολόκληρο το
ποσό της δαπάνης ή η διαφορά προστίθεται στις δαπάνες του άλλου συζύγου.
Όταν η δαπάνη του ενός συζύγου είναι ανώτερη από το φορολογούμενο
εισόδημά του, τότε η διαφορά που προκύπτει προστίθεται στις δαπάνες του
άλλου συζύγου».
«7. Όσοι κατοικούν στην αλλοδαπή και αποκτούν εισόδημα από πηγή που
βρίσκεται στην Ελλάδα δεν δικαιούνται την έκπτωση της παραγράφου 2. Από τη
διάταξη αυτή εξαιρούνται οι κάτοικοι των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής
Ένωσης που αποκτούν εισόδημα στην Ελλάδα μεγαλύτερο του ενενήντα τοις
εκατό (90%) του συνολικού εισοδήματός τους.»
2. Το πρώτο εδάφιο και ο πίνακας της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε.
αντικαθίστανται ως εξής:
«1.Το εισόδημα, που απομένει μετά την αφαίρεση των δαπανών από το
συνολικό εισόδημα του φορολογούμενου, υποβάλλεται σε φόρο με βάση την
ακόλουθη κλίμακα:
Κλιμάκιο
Εισοδήματος
(ευρώ)
Φορολογικός
Συντελεστής
%
Φόρος
Κλιμακίου
(ευρώ)
Σύνολο
Εισοδήματος
(ευρώ)
Σύνολο
Φόρου
(ευρώ)
8.000 0 0 8.000 0
4.000 10 400 12.000 400
4.000 18 720 16.000 1.120
(Comment [a42]: ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΦΟΡΟΥΣΑΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ, ΤΗ
ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ (ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΤΩΝ ΑΙΓΙΑΛΩΝ ΚΛΠ ΚΛΠ.) ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΞΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ 1) ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, 2)
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ Η ΑΓΟΡΑ, 3) ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ ΣΕ ΑΚΟΜΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΦΕΣΗ 4) ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΘΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΤΑ ΕΣΟΔΑ
ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙΜΝΗΜΟΝΙΟ 3, ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΡΟΝΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΡΚΟΥΝ...)
6.000 24 1.440 22.000 2.560
4.000 26 1.040 26.000 3.600
6.000 32 1.920 32.000 5.520
8.000 36 2.880 40.000 8.400
20.000 38 7.600 60.000 16.000
40.000 40 16.000 100.000 32.000
Υπερβάλλον 45
Για τους νέους ηλικίας έως και τριάντα (30) ετών, για τους συνταξιούχους
άνω των εξήντα πέντε ετών και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως ορίζονται
στην παράγραφο 2 του άρθρου 8, το αφορολόγητο ποσό ορίζεται στα
δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ. Ειδικά για τους παραπάνω συνταξιούχους
και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, όταν το συνολικό τους εισόδημα είναι από
δώδεκα χιλιάδες (12.0000) ευρώ και άνω, το ποσό του φόρου που προκύπτει
με βάση την ανωτέρω κλίμακα περιορίζεται ώστε το συνολικό καθαρό
εισόδημα που προκύπτει μετά την αφαίρεση του φόρου να μην υπολείπεται
του ποσού των 12.000 ευρώ.»
3. Το πέμπτο έως και το εντέκατο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του
Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:
«Το ποσό των αποδείξεων δαπανών, που απαιτείται να προσκομισθούν,
ορίζεται, σε ποσοστό είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) του ατομικού εισοδήματος
του φορολογουμένου του δηλούμενου και φορολογούμενου σύμφωνα με τις
γενικές διατάξεις και για ποσό εισοδήματος μέχρι εξήντα χιλιάδες (60.000)
ευρώ. Αν το ποσό των προσκομιζόμενων αποδείξεων δαπανών του
φορολογουμένου υπολείπεται του πιο πάνω ποσού, τότε επί της διαφοράς
επιβάλλεται φόρος με συντελεστή δέκα τοις εκατό (10%). Οι δαπάνες που έχουν
πραγματοποιηθεί υπολογίζονται αθροιστικά και για τους δύο συζύγους μόνον
εφόσον έχουν περιληφθεί στην εμπρόθεσμη δήλωση και επιμερίζονται μεταξύ
των συζύγων ανάλογα με το δηλούμενο και φορολογούμενο σύμφωνα με τις
γενικές διατάξεις ατομικό εισόδημα της εμπρόθεσμης δήλωσής τους.»
4. Στην περίπτωση β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. προστίθενται
οι υποπεριπτώσεις γγ΄, και δδ΄, ως εξής:
«γγ΄) του ποσού της δαπάνης των εισφορών που καταβάλλονται από το
φορολογούμενο σε ταμεία ασφάλισής του, εφόσον η καταβολή τους είναι
υποχρεωτική από το νόμο, καθώς και το ποσό των καταβαλλόμενων εισφορών
στις περιπτώσεις προαιρετικής ασφάλισής του σε ταμεία που έχουν συσταθεί με
νόμο.
δδ΄) του συνολικού ετήσιου ποσού των εξόδων ιατρικής περίθαλψης του
φορολογουμένου και των λοιπών προσώπων που τον βαρύνουν. Ως έξοδα
ιατρικής περίθαλψης θεωρούνται οι αμοιβές που καταβάλλονται σε ιατρούς,
όλων των ειδικοτήτων για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, καθώς και οι
αμοιβές που καταβάλλονται σε οδοντιάτρους, για οδοντοθεραπεία,
οδοντοπροσθετική και γναθοχειρουργική. Στις δαπάνες αυτές περιλαμβάνονται
και οι δαπάνες για έξοδα ιατρικής περίθαλψης των προσώπων που
αναφέρονται στο άρθρο 7, τα οποία συνοικούν με τον φορολογούμενο και
παρουσιάζουν αναπηρία εξήντα επτά τοις εκατό (67%)και πάνω από νοητική
καθυστέρηση, φυσική αναπηρία ή ψυχική πάθηση με βάση τη γνωμάτευση της
οικείας πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, που εδρεύει σε κάθε νομό ή
είναι τυφλοί που είναι γραμμένοι στο γενικό μητρώο τυφλών, που τηρείται στην
οικεία νομαρχία και έχουν αποκτήσει ετήσιο εισόδημα πάνω από έξι χιλιάδες
(6.000) ευρώ. Στην περίπτωση αυτή εκπίπτει το ποσό των εξόδων ιατρικής
περίθαλψης που υπερβαίνει το συνολικό ετήσιο καθαρό πραγματικό,
φορολογούμενο με τις γενικές διατάξεις ή με ειδικό τρόπο ή απαλλασσόμενο ή
τεκμαρτό εισόδημα των προσώπων αυτών. Επίσης, περιλαμβάνονται οι
δαπάνες για έξοδα ιατρικής περίθαλψης των τέκνων που ορίζονται στο άρθρο
7, στην περίπτωση που καταβάλλονται από γονέα που δεν συνοικεί μαζί τους,
λόγω διάζευξης με τον άλλο γονέα.»
5. Το τελευταίο εδάφιο της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του
Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:
«Οι διατάξεις της περίπτωσης αυτής εφαρμόζονται για δεδουλευμένους τόκους
που καταβάλλονται από 1.1.2011 και μετά, ανεξάρτητα του χρόνου σύναψης
του δανείου καθώς και του χρόνου χορήγησης της προκαταβολής».
6. Στο τέλος της παραγράφου 3 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. προστίθεται περίπτωση
ι΄ ως εξής:
«ι΄) Εφόσον το ετήσιο δηλούμενο και φορολογούμενο ατομικό εισόδημα των
περιπτώσεων της παραγράφου αυτής, εκτός της περίπτωσης θ΄, υπερβαίνει το
ποσό των σαράντα χιλιάδων (40.000) ευρώ, τότε για το τμήμα της δαπάνης που
αντιστοιχεί στο πάνω από το όριο αυτό του εισοδήματος ο συντελεστής μείωσης
του φόρου περιορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%).»
7. Το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 4 του άρθρου 9 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως
εξής:
«Κατ’ εξαίρεση, στην περίπτωση αυτή, μειώνουν το φόρο του άλλου συζύγου τα
ποσά των μειώσεων που αφορούν έξοδα ιατρικής και νοσοκομειακής
περίθαλψης του ενός συζύγου και των λοιπών προσώπων που συνοικούν μαζί
του και τον βαρύνουν.»
8. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται για εισοδήματα και δαπάνες που
πραγματοποιούνται από 1.1.2011 και μετά.
Άρθρο 28
Αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης – Αναστολή πόθεν έσχες ακινήτων
1. Τα δύο πρώτα εδάφια της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16
του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:
«α) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη, με βάση τα τετραγωνικά μέτρα της
ιδιοκατοικούμενης ή μισθωμένης ή της δωρεάν παραχωρούμενης κύριας
κατοικίας ορίζεται κλιμακωτά, για τα ογδόντα (80) πρώτα τετραγωνικά μέτρα
κύριων χώρων αυτής, με σαράντα (40) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, για τα
επόμενα από ογδόντα ένα (81) μέχρι και εκατόν είκοσι (120) τετραγωνικά
μέτρα κύριων χώρων αυτής, με εξήντα πέντε (65) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο,
για τα επόμενα από εκατόν είκοσι ένα (121) μέχρι και διακόσια (200)
τετραγωνικά μέτρα κύριων χώρων αυτής, με εκατόν δέκα (110) ευρώ το
τετραγωνικό μέτρο, για τα διακόσια ένα (201) έως τριακόσια (300)
τετραγωνικά μέτρα κύριων χώρων αυτής, με διακόσια (200) ευρώ το
τετραγωνικό μέτρο και για τα πλέον των τριακοσίων (300) τετραγωνικών
μέτρων κύριων χώρων αυτής, με τετρακόσια (400) ευρώ το τετραγωνικό
μέτρο.
Για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης των βοηθητικών
χώρων της κύριας κατοικίας ορίζεται ποσό σαράντα (40) ευρώ το τετραγωνικό
μέτρο.»
2. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του
Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:
«γ) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη επιβατικού αυτοκινήτου ιδιωτικής χρήσης,
ορίζεται ως εξής: αα) για τα αυτοκίνητα μέχρι χίλια διακόσια (1.200) κυβικά
εκατοστά σε τέσσερις χιλιάδες (4.000) ευρώ, ββ) για αυτοκίνητα μεγαλύτερα
των χιλίων διακοσίων (1.200) κυβικών εκατοστών προστίθενται εξακόσια
(600) ευρώ ανά εκατό (100) κυβικά εκατοστά μέχρι τα δύο χιλιάδες (2.000)
κυβικά εκατοστά, γγ) για αυτοκίνητα μεγαλύτερα των δύο χιλιάδων (2.000)
κυβικών εκατοστών προστίθενται εννιακόσια (900) ευρώ ανά εκατό (100)
κυβικά εκατοστά και μέχρι τρεις χιλιάδες (3.000) κυβικά εκατοστά και δδ) για
αυτοκίνητα μεγαλύτερα από τρεις χιλιάδες (3.000) κυβικά εκατοστά
προστίθενται χίλια διακόσια (1.200) ευρώ ανά εκατό (100) κυβικά εκατοστά.»
3. Η υποπερίπτωση αα΄ της περίπτωσης στ΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16
του Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:
«αα) για μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου, ταχύπλοα και μη, ολικού
μήκους μέχρι πέντε (5) μέτρα, στο ποσό των τεσσάρων χιλιάδων (4.000)
ευρώ, ενώ για τα πάνω από πέντε (5) μέτρα το πόσο αυτό αυξάνεται κατά
δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ το μέτρο.»
4. Το πρώτο εδάφιο της υποπερίπτωσης ββ΄ της περίπτωσης στ΄ της
παραγράφου 1 του άρθρου 16 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής:
«ββ) για ιστιοφόρα ή μηχανοκίνητα ή μικτά σκάφη με χώρο ενδιαίτησης,
ολικού μήκους μέχρι και επτά (7) μέτρα, δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ,
πάνω από επτά (7) και μέχρι δέκα (10) μέτρα προστίθενται τρεις χιλιάδες
(3.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δέκα (10) και μέχρι
δώδεκα (12) μέτρα προστίθενται επτά χιλιάδες πεντακόσια (7.500) ευρώ ανά
επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δώδεκα (12) και μέχρι δεκαπέντε (15)
μέτρα δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω
από δεκαπέντε (15) και μέχρι δεκαοκτώ (18) μέτρα είκοσι δύο χιλιάδες
πεντακόσια (22.500) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους, πάνω από δεκαοκτώ
(18) και μέχρι είκοσι δύο (22) μέτρα τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ ανά
επιπλέον μέτρο μήκους και πάνω από είκοσι δύο (22) μέτρα προστίθενται
πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ ανά επιπλέον μέτρο μήκους.»
5. Το πρώτο εδάφιο της περίπτωσης η΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 16 του
Κ.Φ.Ε. αντικαθίστανται ως εξής:
«η) Η ετήσια αντικειμενική δαπάνη, εξωτερικής δεξαμενής κολύμβησης που
προκύπτει για τον κύριο ή κάτοχο αυτής, ορίζεται, ανάλογα με την επιφάνεια
της, ανά κλίμακα, σε εκατόν εξήντα (160) ευρώ το τετραγωνικό μέτρο μέχρι τα
εξήντα (60) τετραγωνικά μέτρα και σε τριακόσια είκοσι (320) ευρώ το
τετραγωνικό μέτρο για επιφάνεια άνω των εξήντα (60) τετραγωνικών
μέτρων.»
6. Η παράγραφος 1 του άρθρου 8 του ν.3899/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Οι διατάξεις της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 17 του Κ.Φ.Ε. αναστέλλονται
μέχρι και την 31.12.2013.»
7. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 έως 5 εφαρμόζονται από 1.1.2011 και μετά
και οι διατάξεις της παραγράφου 6 για δαπάνες που πραγματοποιούνται από
17.12.2010.
Άρθρο 29
Ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα φυσικά πρόσωπα
1. Επιβάλλεται ειδική εισφορά αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω των δώδεκα
χιλιάδων (12.000) ευρώ των φυσικών προσώπων, που προέκυψαν κατά τις
διαχειριστικές χρήσεις 2010 έως και 2014 και δηλώνονται με τις δηλώσεις των
αντίστοιχων οικονομικών ετών 2011 – 2015.
2. Για την επιβολή της εισφοράς, λαμβάνεται υπόψη το ετήσιο συνολικό καθαρό
ατομικό εισόδημα, πραγματικό ή τεκμαρτό, φορολογούμενο ή
απαλλασσόμενο του φυσικού προσώπου ή σχολάζουσας κληρονομιάς. Tο
τεκμαρτό εισόδημα λαμβάνεται υπόψη πριν από τις μειώσεις του άρθρου 19
του ΚΦΕ. Εξαιρούνται και δεν προσμετρώνται τα εισοδήματα της
παραγράφου 1 του άρθρου 14 και της περίπτωσης γ΄ της παραγράφου 4 του
άρθρου 45 του ΚΦΕ. Επίσης, εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής
ειδικής εισφοράς οι μακροχρόνια άνεργοι που είναι εγγεγραμμένοι στα
μητρώα ανέργων του ΟΑΕΔ καθώς και όσοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας
από τον εν λόγω οργανισμό, εφόσον κατά τον χρόνο της βεβαίωσης δεν
έχουν πραγματικά εισοδήματα.
3. Η ειδική εισφορά αλληλεγγύης, που επιβάλλεται στο συνολικό καθαρό
εισόδημα της προηγούμενης παραγράφου, υπολογίζεται ως εξής:
α) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από δώδεκα χιλιάδες ένα (12.001) ευρώ
έως είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συ-
ντελεστή ένα τοις εκατό (1%) επί ολοκλήρου του ποσού.
β) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από είκοσι χιλιάδες ένα (20.001) ευρώ έως
και πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με
συντελεστή δύο τοις εκατό (2%) επί ολόκληρου του ποσού.
γ) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από πενήντα χιλιάδες ένα (50.001) έως και
εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή
τρία τοις εκατό (3%) επί ολόκληρου του ποσού.
δ) Για συνολικό καθαρό εισόδημα από εκατό χιλιάδες ένα (100.001) ευρώ και
άνω, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή τέσσερα τοις εκατό (4%)
επί ολόκληρου του ποσού.
ε) Για το συνολικό καθαρό εισόδημα, όπως αυτό ορίζεται στην παράγραφο 2,
του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Προέδρου και των Αντιπροέδρων της
Βουλής, των Βουλευτών, του Προέδρου και των Αντιπροέδρων της
Κυβέρνησης, των Υπουργών, των Αναπληρωτών Υπουργών και
Υφυπουργών, των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων Υπουργείων, των
Γενικών Γραμματέων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, των Περιφερειαρχών
και των Δημάρχων, η ειδική εισφορά υπολογίζεται με συντελεστή πέντε τοις
εκατό (5%) επί ολοκλήρου του ποσού.
Το ποσό της έκτακτης εισφοράς περιορίζεται αναλόγως, σε κάθε περίπτωση
ώστε το συνολικό καθαρό εισόδημα που προκύπτει μετά την αφαίρεση της
ειδικής εισφοράς να μην υπολείπεται του καθαρού εισοδήματος που απομένει
μετά την αφαίρεση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, η οποία υπολογίστηκε
με την εφαρμογή του αμέσως προηγούμενου συντελεστή.
4. α) Η εισφορά του παρόντος βεβαιώνεται οίκοθεν από τον προϊστάμενο της
δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του
φυσικού προσώπου ή της σχολάζουσας κληρονομιάς με βάση τους τίτλους
βεβαίωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 74 του Κ.Φ.Ε.
β) Για τον υπολογισμό της εισφοράς εκδίδεται εκκαθαριστικό σημείωμα,
αντίγραφο του οποίου αποστέλλεται στον υπόχρεο.
γ) Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής ή υποβολής αίτησης για διοικητική
επίλυση της διαφοράς, καθώς και η άσκηση της προσφυγής ενώπιον του
αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την
είσπραξη της οφειλής που προκύπτει από την εφαρμογή των παραπάνω
διατάξεων.
5. α) Η εισφορά που επιβάλλεται με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου
καταβάλλεται σε έξι (6) ίσες μηνιαίες δόσεις από τις οποίες η πρώτη μέχρι την
τελευταία εργάσιμη για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του επόμενου μήνα
από τη βεβαίωση της εισφοράς και η καθεμία από τις επόμενες μέχρι την
τελευταία εργάσιμη, αντίστοιχα. Η κάθε δόση δεν μπορεί να είναι κατώτερη
των τριακοσίων (300) ευρώ, εκτός της τελευταίας. Σε περίπτωση εφάπαξ
καταβολής του οφειλόμενου ποσού, παρέχεται έκπτωση πέντε (5%) τοις
εκατό.
β) Υπόχρεος σε καταβολή της εισφοράς είναι το φυσικό πρόσωπο στο όνομα
του οποίου βεβαιώνεται αυτή. Για τους έγγαμους, εφόσον συντρέχει
περίπτωση της παρ. 1 του άρθρου 5 του ΚΦΕ, η οφειλή για εισφορά που
αναλογούν στα εισοδήματά τους βεβαιώνεται χωριστά και η ευθύνη της
καταβολής βαρύνει κάθε σύζυγο. Σε περίπτωση θανάτου του υπόχρεου, οι
κληρονόμοι του ευθύνονται για την καταβολή της εισφοράς, ανάλογα με το
ποσοστό της κληρονομικής τους μερίδας.
γ) Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να ρυθμίζεται η
ειδικότερη διαδικασία για τη βεβαίωση και είσπραξη των εισφορών και κάθε
αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.
6. Το ποσό του φόρου που εκπίπτει από τον συνολικό φόρο που προκύπτει με
βάση τη φορολογική κλίμακα σύμφωνα με τις διατάξεις του όγδοου εδαφίου
της παραγράφου 1 του άρθρου 9 του ν. 2238/1994 περί αποδείξεων, όπως
ισχύει για το οικονομικό έτος 2011, δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των
τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογούμενο. Στις περιπτώσεις που έχει γίνει
εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος του οικονομικού έτους
2011 και έχει συμψηφιστεί φόρος μεγαλύτερος από τριακόσια (300) ευρώ, ο
επί πλέον αυτός φόρος βεβαιώνεται με την ειδική εισφορά φυσικών
προσώπων σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του παρόντος
άρθρου.
Άρθρο 30
Έκτακτη εισφορά σε αντικειμενικές δαπάνες
1. Επιβάλλεται έκτακτη εισφορά στα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης
που προκύπτουν από την κυριότητα ή κατοχή επιβατικών αυτοκινήτων
ιδιωτικής χρήσης, σκαφών αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, αεροσκαφών,
ελικοπτέρων και ανεμοπτέρων καθώς και δεξαμενών κολύμβησης, όπως αυτά
προκύπτουν από τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους
2011.
2. Η έκτακτη εισφορά που επιβάλλεται στα ποσά της ετήσιας αντικειμενικής
δαπάνης της προηγούμενης παραγράφου, υπολογίζεται αναλυτικά ως εξής:
α) Για επιβατικά αυτοκίνητα άνω των χιλίων εννιακοσίων είκοσι εννέα (1.929)
κυβικών εκατοστών, η έκτακτη εισφορά ισούται με το γινόμενο του ποσού της
ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης επί συντελεστή πέντε τοις εκατό (5%).
Από την επιβολή της έκτακτης εισφοράς εξαιρούνται τα επιβατικά αυτοκίνητα
ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των δέκα (10) ετών από το έτος πρώτης
κυκλοφορίας τους στην Ελλάδα, καθώς και τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής
χρήσης αναπήρων, τα οποία απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας.
β) Για σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, η έκτακτη εισφορά ισούται με το
γινόμενό του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης του σκάφους επί συ-
ντελεστή πέντε τοις εκατό (5%). Δεν λαμβάνεται υπόψη η δαπάνη για την
αμοιβή του πληρώματος.
Από την επιβολή της έκτακτης εισφοράς εξαιρούνται τα μηχανοκίνητα σκάφη
ανοικτού τύπου, ταχύπλοα ή μη, ολικού μήκους μέχρι έξι (6) μέτρα.
γ) Για αεροσκάφη, ελικόπτερα και ανεμόπτερα, η έκτακτη εισφορά ισούται με
το γινόμενό του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης επί συντελεστή
πέντε τοις εκατό (5%).
δ) Για δεξαμενές κολύμβησης, εσωτερικές και εξωτερικές, η έκτακτη εισφορά
ισούται με το γινόμενό του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης επί συ-
ντελεστή πέντε τοις εκατό (5%).
Η εισφορά του παρόντος άρθρου βεβαιώνεται οίκοθεν από τον προϊστάμενο
της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας που είναι αρμόδιος για τη φορολογία του
φυσικού προσώπου με βάση τους τίτλους βεβαίωσης που αναφέρονται στην
παράγραφο 1 του άρθρου 74 του Κ.Φ.Ε. Για τον υπολογισμό της εισφοράς
εκδίδεται εκκαθαριστικό σημείωμα, αντίγραφο του οποίου αποστέλλεται στον
υπόχρεο.
3. Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής ή υποβολής αίτησης για διοικητική
επίλυση της διαφοράς, καθώς και η άσκηση της προσφυγής ενώπιον του
αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου, δεν αναστέλλει τη βεβαίωση και την
είσπραξη της οφειλής που προκύπτει από την εφαρμογή των διατάξεων των
παραγράφων 1 και 2 του παρόντος.
4. Η εισφορά που επιβάλλεται σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις,
βεβαιώνεται και καταβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων4
και 5 του άρθρου 29 του παρόντος.
5. Με αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών μπορεί να καθορίζονται τυχόν
απαιτούμενες πρόσθετες λεπτομέρειες και θέματα της διαδικασίας εφαρμογής
των διατάξεων της έκτακτης εισφοράς.
Άρθρο 31
Επιβολή τέλους επιτηδεύματος
1. Οι επιτηδευματίες και οι ασκούντες ελευθέριο επάγγελμα, εφόσον τηρούν
βιβλία Β΄ ή Γ΄ κατηγορίας του Κ.Β.Σ., υποχρεούνται σε καταβολή ετήσιου
τέλους επιτηδεύματος, το οποίο ορίζεται ως εξής:
α) Για τις επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν την έδρα τους
σε τουριστικούς τόπους και σε πόλεις ή χωριά με πληθυσμό έως διακόσιες
χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε τετρακόσια (400) ευρώ ετησίως,
β) Για επιχειρήσεις ή ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν την έδρα τους σε
πόλεις με πληθυσμό πάνω από διακόσιες χιλιάδες (200.000) κατοίκους, σε
πεντακόσια (500) ευρώ ετησίως,
Η περιοχή του νομού Αττικής λογίζεται ως μια πόλη καθώς και το
Πολεοδομικό Συγκρότημα Θεσσαλονίκης.
2. Στις περιπτώσεις λειτουργίας υποκαταστημάτων, επιβάλλεται επιπλέον τέλος
επιτηδεύματος τριακοσίων (300) ευρώ για κάθε υποκατάστημα.
Σε περίπτωση διακοπής της δραστηριότητας μέσα στη χρήση, το τέλος
επιτηδεύματος περιορίζεται ανάλογα με τους μήνες λειτουργίας της
επιχείρησης ή της άσκησης του επαγγέλματος. Χρονικό διάστημα μεγαλύτερο
των δεκαπέντε (15) ημερών λογίζεται ως μήνας.
3. Εξαιρούνται από τις υποχρεώσεις καταβολής του τέλους, εκτός εάν πρόκειται
για τουριστικούς τόπους, οι εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι
επαγγελματίες που ασκούν τη δραστηριότητα τους σε χωριά με πληθυσμό
έως πεντακόσιους (500) κατοίκους και σε νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό
(3.100) κατοίκους.
Επίσης εξαιρούνται ατομικές εμπορικές επιχειρήσεις και ελεύθεροι
επαγγελματίες για τα πρώτα πέντε έτη άσκησης της δραστηριότητάς τους,
από την πρώτη έναρξη εργασιών, καθώς και οι περιπτώσεις ατομικών
επιχειρήσεων εφόσον για τον επιτηδευματία υπολείπονται τρία έτη από το
έτος της συνταξιοδότησής του. Ως έτος συνταξιοδότησης νοείται το 65ο έτος
της ηλικίας.
4. Για την εν γένει διαδικασία επιβολής και βεβαίωσης του τέλους επιτηδεύματος
εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος
(ν.2238/1994)
5. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών καθορίζεται η ειδικότερη διαδικασία
για την επιβολή του τέλους επιτηδεύματος, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά
που υποβάλλονται και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή του
παρόντος άρθρου.
6. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται για τους
επιτηδευματίες και ελεύθερους επαγγελματίες που ασκούν επιτήδευμα ή
ελεύθερο επάγγελμα, αντίστοιχα, κατά την 1.1.2011 και μετά.
Άρθρο 32
Απαλλαγή τόκων ομολογιακών δανείων - Στοιχεία που διαβιβάζονται στο
Υπουργείο Οικονομικών
1. Στο τέλος της παραγράφου 11 του άρθρου 12 του Κώδικα Φορολογίας
Εισοδήματος, που κυρώθηκε με το ν. 2238/1994 (Α΄ 151), προστίθεται εδάφιο
που έχει ως εξής:
«Η απαλλαγή της παραγράφου αυτής δεν αίρεται όταν τα ταμεία ασφάλισης
που έχουν συσταθεί με νόμο συστήνουν ενέχυρο ή συνάπτουν πράξεις
(repos – reverse repos) με βάση τις διατάξεις του άρθρου 15 του ν.
3632/1928 (ΦΕΚ 137Α’) επί των ανωτέρω τίτλων και με την προϋπόθεση ότι
εξακολουθούν να είναι δικαιούχοι των τόκων που προκύπτουν από τους
υπόψη τίτλους μέχρι τη λήξη αυτών.».
2. Οι διατάξεις της παραγράφου 11 του άρθρου 12 του Κ.Φ.Ε., όπως
συμπληρώθηκαν με την προηγούμενη παράγραφο, έχουν εφαρμογή για
πράξεις σύστασης ενεχύρου ή για πράξεις repos – reverse repos που
συνάπτονται επί ομολογιακών δανείων του Ελληνικού Δημοσίου από τις 21
Ιουνίου 2011 και μετά, ανεξάρτητα από το χρόνο έκδοσης των τίτλων.
3. Η παράγραφος 2 του άρθρου 82 του Κ.Φ.Ε. αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1Β του
ν.2362/1995, οι δικαστικές αρχές, οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί και
λοιποί φορείς του Δημοσίου, οι οργανισμοί κοινής ωφέλειας, τα νομικά
πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, οι οργανισμοί συλλογικών
επενδύσεων σε κινητές αξίες, τα επιμελητήρια, οι συμβολαιογράφοι, οι
υποθηκοφύλακες, οι προϊστάμενοι των κτηματολογικών γραφείων, οι
οικονομικοί ή κοινωνικοί ή επαγγελματικοί φορείς ή οργανώσεις, τα πιστωτικά
ιδρύματα, οι εταιρείες παροχής πιστώσεων, οι εταιρείες μεσολάβησης στη
μεταφορά κεφαλαίων, τα ιδρύματα πληρωμών, τα χρηματοδοτικά ιδρύματα
και τα ελληνικά ταχυδρομεία, οι συνεταιρισμοί και οι ενώσεις αυτών, οι
ενώσεις προσώπων, καθώς και κάθε άλλος επαγγελματικός φορέας ή
οργάνωση, υποχρεούνται να υποβάλλουν ηλεκτρονικά στο Υπουργείο
Οικονομικών κάθε στοιχείο και πληροφορία οικονομικού και φορολογικού
ενδιαφέροντος που τους ζητείται, όπως αμοιβές, αποζημιώσεις, οικονομικές
ενισχύσεις, επιδοτήσεις, απαιτήσεις από δικαστικές διεκδικήσεις, στοιχεία για
την παροχή αδειών άσκησης επαγγέλματος, στοιχεία λογαριασμών ενεργών ή
μη, που άνοιξαν ή χρησιμοποιούνται ή έκλεισαν, στοιχεία για μεταφορές
πίστωσης, εμβάσματα, άμεσες χρεώσεις, τραπεζικές επιταγές, εισπράξεις
μέσω πιστωτικών καρτών, καθώς και δάνεια προς νοικοκυριά και
επιχειρήσεις, κατ’ εξαίρεση των διατάξεων για το επαγγελματικό και τραπεζικό
απόρρητο, καθώς και στοιχεία και πληροφορίες για ακίνητη και κινητή
περιουσία, ιδίως ακίνητα, αυτοκίνητα, αεροσκάφη, πλοία ή σκάφη αναψυχής
και λοιπά περιουσιακά στοιχεία, καθώς και κάθε άλλου στοιχείου αναγκαίου
στις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου καθώς και στις
διαδικασίες του ελέγχου και των διασταυρώσεων. Η επεξεργασία
προσωπικών δεδομένων για τους σκοπούς της διάταξης αυτής δεν
προϋποθέτει ενημέρωση και συγκατάθεση του φυσικού προσώπου του
οποίου τα δεδομένα διαβιβάζονται, ούτε άδεια της Αρχής Προστασίας
Προσωπικών Δεδομένων. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών
καθορίζεται το είδος των υποβαλλόμενων στοιχείων και πληροφοριών, οι
μορφότυποι ανταλλαγής τους, ο τρόπος και ο χρόνος υποβολής τους, και
κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.»
Άρθρο 33
Φορολογία ακίνητης περιουσίας, δωρεών και γονικών παροχών
1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 36 του ν. 3842/2010 (ΦΕΚ 58 Α΄) αντικαθίσταται
ως εξής:
«2. Επί της συνολικής αξίας της ακίνητης περιουσίας κάθε φυσικού
προσώπου επιβάλλεται φόρος σύμφωνα με την ακόλουθη κλίμακα:
Κλιμάκιο
(€)
Φορολογικός
Συντελεστής
κατά Κλιμάκιο
%
Ποσό
Φόρου
κατά
Κλιμάκιο
(€)
Σύνολο
Φορολογητέας
Αξίας (€)
Σύνολο
Φόρου
(€)
200.000,00
300.000,00
100.000,00
100.000,00
100.000,00
Υπερβάλλον
0
0,2%
0,3%
0,6%
0,9%
1%
0
600,00
300,00
600,00
900,00
200.000,00
500.000,00
600.000,00
700.000,00
800.000,00
0
600,00
900,00
1500,00
2400,00
2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου
2011.
3. Στο άρθρο 38 του ν. 3842/2010 (Α΄ 58) προστίθεται μετά την παράγραφο 3
νέα παράγραφος 4 ως εξής, και η παράγραφος 4 του ιδίου άρθρου
αναριθμείται σε 5:
«4. Ειδικά για τα έτη 2010 και 2011, ο φόρος ακίνητης περιουσίας που
αναλογεί στα φυσικά πρόσωπα, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής του,
καταβάλλεται σε τρείς (3) ίσες δόσεις, από τις οποίες η πρώτη καταβάλλεται
μέχρι την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του
επόμενου μήνα από τη βεβαίωση του φόρου και η καθεμία από τις επόμενες,
την τελευταία εργάσιμη, για τις δημόσιες υπηρεσίες, ημέρα του δεύτερου και
του τρίτου μήνα, αντιστοίχως, από τη βεβαίωση του φόρου.»
4. Στο τέλος της ενότητας Α του άρθρου 34 του Κώδικα Φορολογίας
κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών και κερδών από λαχεία, που
κυρώθηκε με το ν. 2961/2001 (A 266΄), προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:
«5. Δεν θεωρούνται δωρεές ή γονικές παροχές, για την επιβολή του φόρου, οι
δωρεές ή γονικές παροχές χρηματικών ποσών που συνιστώνται αποκλειστικά
για την αγορά ή ανέγερση ακινήτων, η οποία εξαιρείται και δεν υπάγεται στις
ρυθμίσεις της περίπτωσης γ΄ του άρθρου 17 του Κ.Φ.Ε., μέχρι του ποσού το
οποίο εξαιρείται από αυτές.»
5. Οι διατάξεις της παραγράφου 5 της ενότητας Α του άρθρου 34 του Κώδικα
Φορολογίας κληρονομιών, δωρεών, γονικών παροχών και κερδών από
λαχεία που κυρώθηκε με το ν. 2961/2001 (Α΄ 266), εφαρμόζονται, όπως
τροποποιούνται με τις διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου, στις
υποθέσεις φορολογίας δωρεών και γονικών παροχών, στις οποίες η
φορολογική υποχρέωση γεννιέται από 17 Δεκεμβρίου 2010.
Άρθρο 34
Συντελεστές ΦΠΑ
1. Στις διατάξεις του Παραρτήματος ΙΙΙ «Αγαθά και Υπηρεσίες που υπάγονται σε
μειωμένο συντελεστή (δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του
άρθρου 21)» του Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας, ο οποίος κυρώθηκε με
το νόμο 2859/2000 (ΦΕΚ 248 Α), όπως ισχύει, επέρχονται οι εξής
τροποποιήσεις:
α) Η περίπτωση 27 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ αντικαθίσταται ως εξής:
«27. Παρασκευάσματα λαχανικών, καρπών και φρούτων ή άλλων μερών
φυτών, εκτός των χυμών (Δ.Κ. 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007 και
2008).»
β) Η περίπτωση 28 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ αντικαθίσταται ως εξής:
«28. Διάφορα παρασκευάσματα διατροφής. Εξαιρούνται τα σύνθετα
αλκοολούχα παρασκευάσματα, άλλα από εκείνα που γίνονται με βάση
ευώδεις ουσίες, των τύπων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών
καθώς και τα έτοιμα ροφήματα και παρόμοια είδη (Δ.Κ. 2101, 2102, 2103,
2104, 2105 και ΕΧ 2106).»
γ) H περίπτωση 29 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ αντικαθίσταται ως εξής:
«29. Νερά, στα οποία περιλαμβάνονται και τα φυσικά ή τεχνητά μεταλλικά
νερά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης, ή άλλων γλυκαντικών ούτε αρωματισμένα,
μη αεριούχα (Δ.Κ. ΕΧ 2201).»
δ) Η περίπτωση 30 του Κεφαλαίου Α. ΑΓΑΘΑ του Παρατήματος ΙΙΙ του
Κώδικα Φ.Π.Α. καταργείται.
ε) Η περίπτωση 6 του Κεφαλαίου Β. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ καταργείται.
στ) Καταργούνται η ένδειξη (Ι) πριν την περίπτωση 1 του Κεφαλαίου Β.
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ, καθώς και η παράγραφος ΙΙ στο τέλος του Κεφαλαίου αυτού και
προστίθεται νέο Κεφάλαιο Γ. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ως εξής:
«Γ. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
1. Αγαθά και υπηρεσίες που δεν εντάσσονται στο παράρτημα αυτό ή για τα
οποία υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία ως προς την ένταξή τους στον πίνακα
αυτό, συνεπεία του είδους, του προορισμού, της σύνθεσης ή για
οποιονδήποτε άλλο λόγο, υπάγονται στον κανονικό συντελεστή Φ.Π.Α.
2. Στο παρόν παράρτημα δεν περιλαμβάνονται τα παρασκευασμένα με
βρασμό, ψήσιμο, τηγάνισμα, ζέσταμα ή άλλο τρόπο εδέσματα, γεύματα ή
πρόχειρα γεύματα ή γενικότερα φαγητά, τα οποία παραδίδονται έτοιμα προς
άμεση κατανάλωση χωρίς καμία περαιτέρω προετοιμασία, από εστιατόρια,
ταβέρνες, πιτσαρίες, οινομαγειρεία, ψητοπωλεία, ταχυφαγεία, καφετέριες και
συναφή καταστήματα ή τμήματα καταστημάτων που παρασκευάζουν έτοιμα
προς άμεση κατανάλωση φαγητά. Εξαιρούνται οι παραδόσεις των ειδών
αυτών από κυλικεία που λειτουργούν εντός εκπαιδευτικών ή νοσηλευτικών
επιχειρήσεων ή ιδρυμάτων, ή ιδρυμάτων κοινωνικής πρόνοιας. Οι διατάξεις
αυτές δεν ισχύουν για τα τυποποιημένα εμπορεύσιμα είδη διατροφής,
ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτά μπορούν να καταναλωθούν άμεσα χωρίς
καμία περαιτέρω προετοιμασία. Ως τυποποιημένα εμπορεύσιμα είδη
διατροφής νοούνται τα είδη διατροφής που παρασκευάζονται για ευρεία
κατανάλωση και διατίθενται συσκευασμένα στα σημεία πώλησης, καθώς και
αυτά που εμπορεύονται σε μεγάλες συσκευασίες ή ποσότητες και
παραδίδονται χύμα ή κομμένα σε μικρότερες ποσότητες.»
2. Οι διατάξεις του Παραρτήματος ΙΙΙ «Αγαθά και Υπηρεσίες που υπάγονται σε
μειωμένο συντελεστή (δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παραγράφου 1 του
άρθρου 21)», όπως τροποποιήθηκαν από την προηγούμενη παράγραφο,
εφαρμόζονται από 1ης Σεπτεμβρίου 2011.
Άρθρο 35
Τέλη κυκλοφορίας
1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 20 του ν. 2948/2001 (ΦΕΚ 242 Α`),
όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας που επιβάλλονται στα αυτοκίνητα οχήματα, με
την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος άρθρου με τις οποίες ορίζεται
διαφορετικά και λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων της οδηγίας
1999/62/ΕΚ ως προς τα βαρέα φορτηγά οχήματα, ορίζονται ως εξής:
Α. Αυτοκίνητα οχήματα ιδιωτικής χρήσης.
α) Επιβατικά αυτοκίνητα που έχουν ταξινομηθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα
έως την 31.10.2010 και δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες ανεξαρτήτως της
ημερομηνίας πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, με βάση τον
κυλινδρισμό του κινητήρα αυτών:
Κατηγορία Κυλινδρισμός κινητήρα
(κυβ. εκατ.)
Ετήσια τέλη
κυκλοφορίας
(σε ευρώ)
47
Α’ Έως 300 22
Β’ 301 - 785 55
Γ’ 786 - 1.071 120
Δ’ 1.072 - 1.357 135
Ε’ 1.358 - 1.548 240
ΣΤ’ 1.549 - 1.738 265
Ζ’ 1.739 - 1.928 300
Η’ 1.929 - 2.357 660
Θ’ 2.358 - 3.000 880
Ι’ 3.001 - 4.000 1.100
Κ’ 4.001 και άνω 1.320
β) Επιβατικά αυτοκίνητα ταξινομούμενα για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την
1.11.2010 και μετά, αποκλειστικά με βάση τις εκπομπές διοξειδίου του
άνθρακα (γραμμάρια C02 ανά χιλιόμετρο).
Λαμβάνονται υπόψη οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, όπως αυτές
αναγράφονται στην άδεια του οχήματος, ως εξής:
ΚΛΙΜΑΚΙΟ ΕΚΠΟΜΠΩΝ
ΔΙΟΞΕΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ
(γρμ. CO2 ανά χιλιόμετρο)
ΕΤΗΣΙΑ ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΑΝΑ
ΓΡΑΜΜΑΡΙΟ
EKΠΟΜΠΩΝ CO2 (σε ευρώ)
0 - 100 0,00
101 - 120 0,90
121 - 140 1,10
141 - 160 1,70
161 - 180 2,25
181 - 200 2,55
201 - 250 2,80
Άνω των 251 3,40
Για τα Ε.Ι.Χ. ρυμουλκούμενα, ημιρυμουλκούμενα (τροχόσπιτα): 140 ευρώ.
Στα ανωτέρω αυτοκίνητα περιλαμβάνονται και τα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης
αυτοκίνητα που εισάγονται από το αλλοδαπό προσωπικό των
εμποροβιομηχανικών επιχειρήσεων των εγκατεστημένων στην Ελλάδα με
βάση τον α.ν. 89/1967 (ΦΕΚ 132 Α΄). Επίσης περιλαμβάνονται και τα τύπου
Jeep αυτοκίνητα, ανεξάρτητα από το χαρακτηρισμό τους ως επιβατικών ή
φορτηγών.
γ) Φορτηγά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες:
Κατηγορία Μικτό βάρος σε χιλιόγραμμα Τέλη κυκλοφορίας
(σε ευρώ)
Α΄ έως 1.500 75
Β΄ 1.501 - 3.500 105
48
Γ΄ 3.501 - 10.000 300
Δ΄ 10.001 - 20.000 600
Ε΄ 20.001 - 30.000 940
ΣΤ΄ 30.001 - 40.000 1.320
Ζ΄ 40.001 και
άνω 1.490
Για τα ρυμουλκά (τράκτορ): 300 ευρώ.
δ) Λεωφορεία:
Κατηγορία Θέσεις καθημένων Τέλη κυκλοφορίας (σε
ευρώ)
Α΄ έως 33 210
Β΄ 34 - 50 410
Γ΄ 51 και
άνω 510
ε) Αυτοκίνητα που δεν ανήκουν στις πιο πάνω κατηγορίες: 535 ευρώ.
στ) Ειδικά, τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας των ιδιωτικής χρήσης επιβατικών
οχημάτων που τελούν στο ανασταλτικό τελωνειακό καθεστώς της προσωρινής
εισαγωγής, υπολογίζονται αποκλειστικά με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα
αυτών, όπως ορίζεται από τις διατάξεις της υποπερίπτωσης α) της
περίπτωσης Α` της παραγράφου 1.
ζ) Στα εκποιούμενα από το Δημόσιο ή τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου
Υλικού (Ο.Δ.Δ.Υ.) Α.Ε. επιβατικά αυτοκίνητα οχήματα, τα οποία τίθενται από
τους αγοραστές σε κυκλοφορία, ως ιδιωτικής χρήσης, τα τέλη κυκλοφορίας
υπολογίζονται όπως και στην προηγούμενη υποπερίπτωση.
Προκειμένου για υβριδικά αυτοκίνητα οχήματα και υβριδικές δίκυκλες και
τρίκυκλες μοτοσικλέτες, που εμπίπτουν στις διατάξεις του προηγούμενου
εδαφίου, έως 1.929 κ.εκ., ανεξάρτητα από την ημερομηνία της πρώτης
ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, αυτά απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας.
Για τα οχήματα της κατηγορίας αυτής άνω των 1.929 κ.εκ., τα τέλη
κυκλοφορίας που επιβάλλονται αναλογούν στο ήμισυ των τελών των
αντίστοιχων συμβατικών οχημάτων.
Ειδικά, προκειμένου για ηλεκτροκίνητα και υδρογόνου αυτοκίνητα οχήματα και
ηλεκτροκίνητες και υδρογόνου δίκυκλες και τρίκυκλες μοτοσικλέτες, της πιο
πάνω κατηγορίας, αυτά απαλλάσσονται των τελών κυκλοφορίας.
η) Για τα καινουργή ή μεταχειρισμένα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης
αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, ασθενοφόρα, νεκροφόρες και θωρακισμένα
επιβατικά οχήματα, επειδή εξαιρούνται από τη μέτρηση εκπομπών διοξειδίου
του άνθρακα, τα τέλη κυκλοφορίας για τα οχήματα της κατηγορίας αυτής
υπολογίζονται με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα αυτών.
θ) Για τα μεταχειρισμένα επιβατικά ιδιωτικής χρήσης αυτοκίνητα, με πρώτο
έτος κυκλοφορίας στην διεθνή αγορά πριν από την 1.1.2002, ανεξάρτητα του
χρόνου της πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, επειδή για τα οχήματα
αυτά δεν ήταν υποχρεωτική η μέτρηση των εκπομπών διοξειδίου του
άνθρακα, τα τέλη κυκλοφορίας για τα οχήματα της κατηγορίας αυτής
υπολογίζονται με βάση τον κυλινδρισμό του κινητήρα αυτών.
ι) Για τα επιβατικά αυτοκίνητα δημόσιας χρήσης που αποχαρακτηρίζονται και
τίθενται σε κυκλοφορία, ως ιδιωτικής χρήσης, ως ημερομηνία για τον
υπολογισμό των τελών κυκλοφορίας, νοείται η ημερομηνία της πρώτης
ταξινόμησής τους στην Ελλάδα.
κ) Για τα επιβατικά οχήματα ιδιωτικής χρήσης που είχαν ταξινομηθεί στη
Χώρα μας και μετά την διαγραφή τους από το Μητρώο του Υπουργείου
Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων επαναταξινομούνται στη χώρα, ως
ημερομηνία πρώτης ταξινόμησής τους στην Ελλάδα, νοείται η ημερομηνία της
πρώτης άδειας κυκλοφορίας στη χώρα μας, πριν από την διαγραφή τους.
Β. Αυτοκίνητα οχήματα δημόσιας χρήσης.
α) Επιβατικά (με ή χωρίς μετρητή) που έχουν ταξινομηθεί για πρώτη φορά
στην Ελλάδα έως την 31.10.2010: 290 ευρώ.
β) Επιβατικά (με ή χωρίς μετρητή) ταξινομούμενα για πρώτη φορά στην
Ελλάδα από την 1.11.2010 και μετά, αποκλειστικά με βάση τις εκπομπές
διοξειδίου του άνθρακα (γραμμάρια C02 ανά χιλιόμετρο).
Λαμβάνονται υπόψη οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, όπως αυτές
αναγράφονται στην άδεια του οχήματος, ως εξής:
Κλιμάκιο εκπομπών διοξειδίου
του άνθρακα
(γρμ. CO2 ανά χιλιόμετρο)
Ετήσια τέλη κυκλοφορίας ανά γρμ.
εκπομπών CO2
(σε ευρώ)
0 - 100 0,00
101 - 150 2,25
Άνω των 151 2,80
γ) Φορτηγά αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες:
Κατηγορία Μικτό βάρος σε
χιλιόγραμμα
Τέλη κυκλοφορίας (σε ευρώ)
Α΄ έως 3.500 125
Β΄ 3.501-10.000 195
Γ΄ 10.001-19.000 340
Δ΄ 19.001-26.000 495
Ε΄ 26.001-33.000 650
ΣΤ΄ 33.001-40.000 925
Ζ΄ 40.001 και άνω 1.460
50
Για τα ρυμουλκά (τράκτορ): 300 ευρώ.
δ) Λεωφορεία:
Κατηγορία
ΑΣΤΙΚΑ
Θέσεις καθημένων και ορθίων Τέλη
κυκλοφορίας
(σε ευρώ)
Α΄ έως 50 210
Β΄ 51
και
άνω 385
Κατηγορία
ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΑ
Θέσεις καθημένων και ορθίων Τέλη
κυκλοφορίας
(σε ευρώ)
Α΄ έως 50 215
Β΄ 51
και
άνω 300
Κατηγορία
ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ
Θέσεις καθημένων Τέλη
κυκλοφορίας
(σε ευρώ)
Α΄ έως 40 430
Β΄ 41
και
άνω 595
ε) Αυτοκίνητα που δεν ανήκουν στις πιο πάνω κατηγορίες: 300 ευρώ.
Γ. Για τα αλλοδαπά φορτηγά αυτοκίνητα, για κάθε ταξίδι, εκτός αν ορίζεται
διαφορετικά από τις ειδικές συμβάσεις της χώρας μας με άλλα κράτη: 100
ευρώ.
Δ. Για τη χορήγηση προσωρινής άδειας κυκλοφορίας αυτοκινήτων οχημάτων 4
ευρώ ανά ημέρα.
Ε. Για τη δοκιμαστική κυκλοφορία των αυτοκινήτων οχημάτων:
α) Για μοτοσικλέτες: 30 ευρώ.
β) Για λοιπά οχήματα: 150 ευρώ.
ΣΤ. Τα τέλη κυκλοφορίας των δίτροχων, τρίτροχων μοτοποδηλάτων ορίζονται
σε 12 ευρώ.
Ζ. Για τα οχήματα για τα οποία προβλέπεται απαλλαγή από τα τέλη
κυκλοφορίας, το ειδικό σήμα χορηγείται έναντι ποσού 5 ευρώ που αποτελεί το
κόστος παραγωγής και διάθεσής του».
2. Τα υβριδικά επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής και δημόσιας χρήσης
(ΤΑΞΙ), κυλινδρισμού κινητήρα έως 1.929 κ.εκ., που έχουν ταξινομηθεί στην
Ελλάδα για πρώτη φορά έως την 31.10.2010, απαλλάσσονται των τελών
κυκλοφορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου