Η άστεγη κυρία...

Σημεία και τέρατα των καιρών και των ανευθυνουπευθύνων. Στον υποβιβασμό της «βασίλισσας» του μπάσκετ, ΑΕΚ, στην Α2 κατηγορία θα αναφερθώ για τον οποίο αν κάποιοι νομίζουν πως ήταν κεραυνός εν αιθρία κάνουν λάθος πλανώνται πλάνη οικτρά. ΤΑ κατά πάσα πιθανότητα αθεράπευτα δεινά για την ΑΕΚ ξεκίνησαν τον Μάιο του 2003, όταν διοικητικός παράγοντάς της με μυαλό μυός εγκαταλείφθηκε μακάρια σε υποσχέσεις  πολιτικών σαλτιμπάγκων και γκρέμισε το ιστορικό γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Από τότε, η ΑΕΚ είναι ο μοναδικός ελληνικός σύλλογος με ιδιόκτητη έκταση, που προσφέρεται για γήπεδο, κι όμως γυρνάει ως αθίγγανη δεξιά και αριστερά! Κι ΑΕΚ δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά και όλα τα άλλα αθλητικά τμήματά της, που έβρισκαν στέγη στο γκρεμισμένο «Νίκος Γκούμας». Το δεύτερο πλήγμα ήλθε όταν ο Ι. Φιλίππου, ο άνθρωπος που ανέστησε το τμήμα μπάσκετ, αηδίασε από «το χορό των Χατζηχρήστων» και αντί να φύγει, κράτησε όμηρο την ΑΕΚ, νοικιάζοντάς τη σε ανθρώπους που δεν είχαν το ανάστημα να τη διαχειριστούν. Με αναπόφευκτη κατάληξη τον πρόσφατο υποβιβασμό. Το τρίτο χτύπημα ήρθε όταν ο Δ. Μελισσανίδης θέλησε να γίνει πρόεδρος της ερασιτεχνικής με την εγγύηση ότι, στα ερείπια της Ν. Φιλαδέλφειας, θα έφτιαχνε ένα υπερσύγχρονο γήπεδο που θα ονόμαζε «Αγια-Σοφιά». Ομως η πρότασή του υπονόμευε τα σχέδια του αμφιλεγόμενου Ντέμη, ο οποίος με τη βοήθεια του Χατζηχρήστου κατάφερε να του κλείσει το δρόμο. Και έτσι η ΑΕΚ συνέχισε να μένει χωρίς γήπεδο... ΣΗΜΕΡΑ η ΠΑΕ ΑΕΚ, με χρέη που ξεπερνάνε τα 35 εκατ. ευρώ και αφεντικά που προσπαθούν εναγωνίως να απεμπλακούν, βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα μια απροσδιόριστη ελπίδα. Οσο για την ερασιτεχνική, συνεχίζει να διοικείται από τον επαγγελματία οπαδό της Χατζηχρήστο, το μέγεθος και η ποιότητα του οποίου καθορίζουν την πορεία της.