ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩ

 Αμα τη εμφανίσει του πάσα αρχή παυσάτω. Ποιο Σύνταγματικό καθήκον και υποχρέωση. Ποιες κοινωνικές πολιτικές και ηθικές αξίες που θα επέβαλλαν την άμεση παραίτηση μιας κυβέρνησης υπό την μπότα της οποίας τσαλαπατώνται βάναυσα. Πλέον, από της εοκικής εισβολής και εντεύθεν είσαι το απολιτίκ σώμα που υποχρεούται να εξελίσσεται ν απαρνιέται κάθε ρίζα και σταθερά, να τελεί σε διαρκές «ταξίδι» χωρίς μνήμη εκκίνησης και έγνοια προορισμού, ένας μετέωρος νομάδας, μια εύπλαστη και ασυνάρτητη συμπεριφορά. Είσαι το προτεστανιικό «εποικοδόμημα» του καπιταλισμού των Αγορών και της ηλεκτρονικής διαχείρισης ενός ακαθόριστου πλούτου «από χαρτί και πλαστικοποίηση». Σήμερα στη μια δουλειά («δια βίου μάθηση»…) – αύριο στην άλλη, σήμερα στη μια «χώρα» – μεθαύριο σε μια άλλη, πολύγλωσσος, ουδέτερος, τουριστικός, καταναλωτικός, διαδικτυακός, ρευστός, χωρίς δεσμεύσεις. Και εσαεί σκλάβος Μόνο που οι αλυσίδες του είναι αόρατες