Γλείφουν κατά τρόπο σιχαμερό άπαντες το γυναικείο φύλλο που λόγω του υπερπληθυσμού και του καταναλωτισμού του, συστήνει ισχυρό πόλο έλξης.
Από τους ισοπεδωτικούς διακόνους της σάτιρας ως τους επιχειρηματίες της αρπαχτής και τους πολιτικούς ρακοσυλλέκτες υπερπολύτιμων ψήφων, που ομνύουν στ’ όνομά τους.
Συνέπεια αυτού είναι να έχουν οι πρώην «μανούλες» παραισθησιαστεί και όντας βιολογικά ανασφαλείς να έχουν καταστεί άκρως επικίνδυνες.
Δυο τρία παραδείγματα είναι άκρως αποκαλυπτικά.
Από την Ωλντ Μπράιτ που βομβάρδιζε το Βελιγράδι και την Χίλαρι Κλίντον του vieni vidi vici (πήγαμε είδαμε νικήσαμε) κατά του Καντάφι αιματοκυλώντας τον Λιβυκό λαό, ως την ηλίθια Λονδρέζα που κατ’ αυτή η εκ διαμέτρου αλλαγή της γεωλογικής θέσης είναι …360 μοίρες (!!!!) ή την Φον ντε Λάιεν και την Ντόρα Μπακογιάννη που για την Ελλάδα ρε γαμώτο αναγνώριζε το Κόσσοβο, ένα στριγγάκι δρόμος ήταν.
Και μη μου υπενθυμίσει κάποιος την Λούξεμπουργκ, ή την αντάρτισσα του ΕΑΜ που οι γερμανοί εκτέλεσαν εν ψυχρώ ή ακόμη εκείνη την φεγγαροπιασμένη Ζαν Νταρκ αλλά και την Ιφιγένεια, γιατί της τελευταίας μόνον θυσία δεν ήταν.
Η Λούξεμπουργκ και η αντάρτισσα χυδαία μειοψηφία ήταν κατά τις τύπου Λατινοπούλου φασίστριες
.. Πάρτε το επιτέλους χαμπάρι.. Ναι ο καπιταλισμός είναι η αιτία αλλά δεν είναι η γενεσιουργός. Εβδομήντα χρόνια μια τίμιας επανάστασης των Μπολσεβίκων μας την παρέδωσε ως είχε. Πως; Η γυναίκα (πλην ηχηρών εξαιρέσεων) που μας χάρισε ο "θεός" δεν είναι δώρο αλλά επικίνδυνη δωροδοκία. Δούρειος Ίππος. Dulce puella malum est. (ένα γλυκό δηλητήριο…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου