Αναμενόμενο ήταν.
Εξήλθαν αξημέρωτα τα καρακόλια του πολιτικού καθωσπρεπισμού και μαστίγωναν όλους όσους επιτέθηκαν στον βίο και την πολιτεία της Σημιτομαϊμούς.
Για έλλειψη σεβασμού στον άταφο νεκρό.
Ωσαν αυτός εν ζωή και δια της δημιουργικής λογιστικής να σεβάστηκε τις ζωές του λαού που τον έσπρωξε στην φυσική επιλογή και στην αυτοχειρία.
Δι ενός νόμου χιλιάδες ήταν τα θύματά του.Αυτά που δεν υπερασπίστηκε κανείς ακόμη και εκείνος ο συμπαθής Καστανίδης.
Που εκλήθη στον Σκάει ξεφτίλες να λουστράρει την όζουσα ζωή του θανόντος πρωθυπουργού όταν:
Είχε παραιτηθεί ηχηρά από το υπουργείο Μεταφορών καταγγέλλοντας τον αρχιερέα της διαπλοκής.
Αλλά εκεί που υπερέβησαν κάθε όριο πολιτικής ανοχής και προπαγάνδας ήταν, όταν ανάμεσα στα δηλητηριώδη σάλια τους, επικαλούνταν πως ο θανών δεδικαίωται..
Ασφαλώς και διαγράφονται οι πολιτικές αμαρτίες κάποιου υπό την αυστηρή προϋπόθεση πως έχει προηγουμένως μετανοήσει γι αυτές.Και κυρίως: Διαφωνούν ωστόσο --οι βαθιά θρησκευόμενοι και γνώστες των ιερών κανόνων-- ως προς το ότι ο φυσικός θάνατος "διαγράφει" τις αμαρτίες του θανόντος αν έχει προηγουμένως ομολογήσει και μετανοήσει.
Διότι τότε δε θα είχε νόημα η κόλαση για τη μετά θάνατον "ζωή" των αμαρτωλών.
Ποτέ και ουδείς εκ των βαρόνων της ολιγαρχίας και του πλούτου δεν προσέφυγε στον άγιο πατέρα για συγχώρηση.
Θυμάστε μήπως να έχει συμβεί με τον Εφιάλτη πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού ή με τον Χριστόδουλο και μια σειρά γυπών που μελάνωσαν τις ζωές του λαού. Αντιθέτως δεν θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα η σωρός του υπό τον φόβο των λαϊκών αποδοκιμασιών κατ' αντιγραφή εκείνων που επιφύλαξαν οι Αγγλοι στην Θάτσερ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου