Δυστυχώς αυτό που θυμάμαι ήταν μία φιγούρα. Στην Σακελλαροπούλου αναφέρομαι, Την πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Μια φιγούρα στην γιορτή ενός φίλου ακαδημαϊκού καθηγητή. Με τις αντιδραστικές απόψεις της οποίας ως διοικητικού δικαστή, είχα προ δεκαπέντε ετών έρθει στο χείλος μιας εμπόλεμης σύγκρουσης.
Σου προκαλούσε την αίσθηση πως το έδρανο που κατείχε ήταν ένα άλογο από το οποίο δεν ξεκαβαλίκευε ποτέ. Και η επισήμανσή μου προκάλεσε κακό χαμό.
Τι να σας πω..
Αν πρόκειται περί της ιδίας τότε δεν θα πρόκειται περί συμπτώσεως.
Σε κάθε περίπτωση: Οι κοινωνικής αναφοράς εκδηλώσεις της επιβεβαιώθηκαν στην πράξη άμα τη αφίξει της στο προεδρικό μέγαρο.
Γιατί την ίδια στιγμή που ο τόπος έχει ισοπεδωθεί από την επέλαση των τοκογλύφων και της woke αντζέντας των δικαιωματιστών, αυτή--η πρόεδρος-- μίλησε σε νήπια για άφυλους ήρωες των παραμυθιών.
Τέτοιες μέρες ήταν του έτους 2021 όταν στο περιθώριο της Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου της Θεσσαλονίκης, παραμύθιαζε παιδιά της Γ’ Δημοτικού για αρκουδάκια… χωρίς φύλο. Ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα. Για τον αγαπημένο των μικρών παιδιών Winnie the Pooh.
Για ν ακολουθήσουν τα επινίκια του νόμου περί των ομοφυλοφίλων που προκάλεσαν θύελλες αντιδράσεων.
Σε προσωπικό επίπεδο κυρίως για το woke.
Επειδή η πολιτικά αλλά και ιστορικά αναλφάβητη δικαστής δεν γνώριζε πως μας προέκυψε η τιμητική αναφορά του woke. Που σημαίνει αφύπνιση και ήταν το σύνθημα των δούλων του Αμερικανικού νότου.
Τι ζητάω τώρα εγώ. Χορευτικές πιρουέτες από τον κ&λο της μαϊμούς..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου