Όταν ο αλησμόνητος Λουκιανός Κηλαηδόνης επαναπροσδιόριζε αξίες Περιττή η υπόμνησή τους. Στους φαντάρους λέμε ναι και στους μάγκες λέμε ναι όχι στους τεχνοκράτες όχι και στους κρυόκωλους. Ορισμός δια του οποίου έλουσε την ανεκδιήγητη Μούσχουρη προσθέτω εγώ που μου φάνηκε ανεπαρκής. Για την στολίσω τότε υπό το επίθετο φωνητικοί λαρυγγισμοί. Είχε όμως υποπέσει και σ' ένα πέναλτι το οποίο αν και κλήθηκε ο Μίκης αφού δεν απάντησε δεν εκτελέσθηκε ποτέ. Πως ο Μίκης αν έγινε ότι έγινε το οφείλει στην στρατευμένη πολιτικά τέχνη είχε πει.. Και το είπε για ένα μουσουργό που οι ψαλμοί του έφτασαν ως του σημείου να γίνουν εθνικοί υμνοι ή κοινωνικά οράματα σε δισεκατομμύρια ανθρώπων αφού τραγουδήθηκε ως και από τους Beatles!! Όχι ρε Λουκιανέ των όμορφων της εφηβείας μας και της ανεπανάληπτης Βουλιαγμένης χρόνων .. Θα προτιμούσες αν ζούσες σήμερα τον νομάδα Έλλην ως apolitik τετράποδο με μόνον σκοπό της ζωής του την αναπαραγωγή του είδους του και όχι τον αγωνιούντα ανιχνευτή των συντεταγμένων του άστρου της δικαιοσύνης όπως τότε; Είμαι σίγουρος πως όχι. Ευτυχώς που ο Μίκης δεν απάντησε γιατί αν το είχε κάνει θα σβήνονταν από τον μουσικό χάρτη ότι ως τότε είχες αριστουργηματικά δημιουργήσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου