Αρκούσαν μερικές νότες νυμφευμένες με στίχους ψυχής για δόλωμα και αντιδρώντες παρορμητικά προδοθήκα(Μ)ε.. !!!!!! "Εγω σου χάρισα το φως μου κι εσύ τα ύστερα του κόσμου"!!! Πυρηνική βόμβα!!! Πόσο μα πόσο πόνο κρύβει αυτό το τραγούδι για ν' αποκαλυφθούμε σαν οικειοθελείς αιμοδότες; Υποκλίνομαι σε όσους έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από αυτό γιατί έχουν συναισθηματική μαγκιά. Κάποτε η Μπριζίτ Μπαρντό είχε πει ότι καλλίτερα να κλαίω πάνω στα δέρματα μιας Ρολς Ρόις παρά σε ένα Φιατάκι. Να το παραφράσω. Καλλίτερα να κλαίμε με παρέα παρά μοναχοί!!!!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου