Οι κενές περιεχομένου περικεφαλαίες με τις αλογοουρές, αδυνατούν ν' αντιληφθούν πως ότι κι αν ψήφιζαν οι Αμερικανοί, πρόεδρος θα στεφόταν ο εκλεκτός του Στρατιωτικού και Βιομηχανικού συμπλέγματος, του Αμερικανικού και Εβραϊκού Κεφαλαίου.
Η Κλίντον επί παραδείγματι υπερψηφίστηκε κατά τρία εκατομμύρια ψήφους έναντι του Τραμπ, αλλά την έστειλαν αδιάβαστη. Κατά φωτοτυπία και ο Γκορ. Δια χειρών και ποδών υπερψηφίστηκε αλλά πρόεδρος από τους εκλέκτορες ενθρονίστηκε ο Μους.
Κατά συνέπεια.
Δεν πρόκειται περί απλώς ενός συστήματος αντιδημοκρατικού. Αναντάμ μπαμπανταμ φασιστικού.
Διακόσιες μουτσούνες από την Wall Street αποφασίζουν για τριακόσια εκατομμύρια του πληθυσμού. Μέχρι πρότινος και για τα οκτώ δις. Και στέφουν εκείνον που είναι ότι οι κύριοι και αφέντες του θέλουν να είναι.
Κάτι σαν την μαφία.
Γίνεσαι μέλος της σε προωθούν οικονομικά και κοινωνικά υπό τον όρο πως αν σε χρειαστεί ν' αναλωθείς, θα δηλώσεις το δίχως άλλο παρόν. Ακόμη και αν πρόκειται για φόνο. Ατομικό (περίπτωση Φρανκ Σινάτρα) ή συλλογικό. (Εισβολές .. νουθεσίας δια της εξαγωγής του δημοκρατικού τους μοτίβου)
Ουδεμία ηθική πολιτισμική αναστολή.
Γι αυτό και τούτες τις μέρες έπεσα σε κατάθλιψη βαριά.
Επειδή ενώπιόν μου έχω μια παρακμάζουσα Αμερική, που κατά τον επιθανάτιο ρόγχο της αναφωνεί, αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων φίλων και όχι των αλλοφύλων.
Αν και μετά την καταστροφή νομοτελειακά ακολουθεί η αναδημιουργία.
Εκ του χάους προκύψαμε στο χάος θα σβήσουμε.
Εκτός και αν αφυπνιστούν οι λαοί και ανατρέψουν το επί της Ουκρανίας χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Γιατί το δίλημμα που τίθεται είναι:
Άθλιο τέλος ή αθλιότητα δίχως τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου