Τα λόγια είναι πραγματικά περιττά μετά από αυτό το συγκλονιστικό πεντάωρο και βάλε που ζήσαμε την Παρασκευή, με τις φωνές μας να ενώνονται με εκείνες των αγαπημένων καλλιτεχνών, της Μαρίας Καρυστιανού και άλλων γονέων και να βροντοφωνάζουν από το Καλλιμάρμαρο έως το Μαξίμου και μετά τον… ουρανό:
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ, Δικαιοσύνη.
Η μεγάλη συναυλία στη μνήμη των 57 θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, δεκάδες χιλιάδες εντός κι εκτός του Καλλιμάρμαρου, χιλιάδες σε διάφορα σημεία της χώρας σε εκδηλώσεις live streaming που πραγματοποιήθηκαν, αλλά και ακόμη περισσότεροι από όπου μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις.
Συγκίνηση, τραγούδι, δάκρυα, αλλά και χαμόγελα κι ένα μεγάλο μπράβο και ευχαριστώ στους καλλιτέχνες που συμμετείχαν: Λουδοβίκος των Ανωγείων, Κοινοί Θνητοί, Φοίβος Δεληβοριάς, Σωκράτης Μάλαμας, Τάνια Τσανακλίδου, Μάρθα Φριτζήλα, Θανάσης Παπακωνσταντίνου.
1. Πανό και συνθήματα δονούσαν την ατμόσφαιρα όπως «δικαιοσύνη για τους 57 νεκρούς», «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», «όλων των νεκρών είμαστε η φωνή», «τι θα έλεγαν αν στο τρένο μέσα ήταν τα παιδιά τους;».
2. Η Μαρία Καρυστιανού προκάλεσε ρίγη υπογραμμίζοντας «αυτό που σκότωσε» τους 57 στα Τέμπη «παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά. Ε, λοιπόν, ποτέ ξανά...».
3. Ηχηρά τα πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν με αναφορές για «έγκλημα» και «κρατική δολοφονία» και φυσικά το απόλυτο αίτημα για απονομή δικαιοσύνης.
«Απόψε θα τραγουδήσουμε τραγούδια αγάπης και θυμού αφιερωμένα στους γονείς», είπε ο Φοίβος Δεληβοριάς.
«Δεν ξεχνάμε, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και δεν θα ησυχάσουμε εάν οι ένοχοι δεν πάνε φυλακή», δήλωσε η Τάνια Τσανακλίδου μόλις ανέβηκε στη σκηνή, φορώντας βραχιόλι με το σύμβολο της Παλαιστίνης και με μαντήλι που παραπέμπει σε καφίγια.
Ο Σωκράτης Μάλαμας υπογράμμισε απευθυνόμενος στους θεατές: «Το μήνυμα είστε εσείς και αποδέκτης ο ουρανός». Αφιέρωσε το τραγούδι «Ο κήπος» στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη.
Για δικαιοσύνη μίλησε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, σημειώνοντας για τα 57 θύματα πως «μακάρι να ζούσαν και να μη γινόταν αυτή η συναυλία».
4. Το τραγούδι που έχουν γράψει οι Κοινοί Θνητοί για το δυστύχημα ήταν από τα πρώτα που ακούστηκαν και έδωσε τον τόνο για την εμβληματική βραδιά.
5. Το τραγούδι που έγραψε, όπως είπε, μόλις το βράδυ της Πέμπτης ο Φοίβος Δεληβοριάς με τον στίχο «θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο παιδάκι μου όταν φτάσω» αποτέλεσε την κορύφωση της βραδιάς και τολμάμε να πούμε μία από τις πιο σημαντικές μουσικές στιγμές της χρονιάς.
6. Οι απεργοί διανομείς, μια ομάδα εργαζομένων που πληρώνει καθημερινά τον δικό της φόρο αίματος, στο περιθώριο της δικής τους κινητοποίησης έκαναν μια στάση με τη μοτοπορεία τους έξω από το Καλλιμάρμαρο κι ενώσαν τις φωνές τους με τον κόσμο.
7. Οφείλουμε να επισημάνουμε την απουσία κάλυψης ή τουλάχιστον την «τυπική» μετάδοση της είδησης από αρκετά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και αυτό έχει τη δική του σημασία...
«Ποτέ ξανά»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου