Τον έχω οθόνη στον υπολογιστή μου.. Σε αυτή τη στάση – θέση που περιμένει μπισκοτάκι ή εντολή. Μου λείπει ρε γαμώτο. Φύλακας άγγελος ήταν.. Τον έβλεπες και πάγωνε το αίμα στις φλέβες σου.. Παραπλανούσε. Ψυχούλα κατοικίδιου συντροφιάς είχε εκτός και αν οσφραινόταν το κακό. Και θυμόταν την ράτσα του. Ρον Βάιλαντ ήταν. Τότε είχες θέμα σοβαρό.
Μπορούσε να σε κομματιάσει σε μερικά δεύτερα. Μόνο ο αρχηγός και κύριός του ήταν σε θέση να τον φρενάρει. Διαφορετικά μέσα στα χάδια ζούσε. Ερχόταν και μ’ έσπρωχνε με το εξαιρετικά μυώδες σώμα του να τα ξεκινήσω.
Κι όταν σταματούσα όπου έβρισκε δέρμα ξεκινούσε τα πλατς πλουτς με την γλωσσάρα του. Για να παριστάνω τον αδιάφορο τουρίστα και να ρίχνει κανένα μπάσο γουφ. « Τι είσαι ρε μαλακισμένο κανίς;» του αγρίευα και με κοιτούσε ίσια στα μάτια για να μ’ ερμηνεύσει.. Μου λείπει ρε γαμώτο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου