ΣΑΝ ΒΡΥΧΗΘΜΟΣ

Το απορίας άξιον είναι πως τους ανέχεται ή επί τα χείρω τους εμπιστεύεται ο λαός.. Έστω ένα άνευ αριθμητικής σημασίας τμήμα του.. 

Ποιους εννοώ; 

Διάφορες ανθρωπίδες υπό τον λατινογενή τίτλο «panelistas». 

 

Που στη θεία μανία τους της διεκδίκησης υψηλών ποσοστών τηλεθέασης διαγκωνίζονται ως του μεταξύ τους ολικού εξευτελισμού .. 

Πάνω χέρι κάτω χέρι, τίνος είν’ το τηλεοπτικό ρετιρέ. 

Μπορεί πράγματι να βιώνουμε την κοινωνική εποχή της «νεύρωσης», την κουλτούρα της παραλυσίας, το ημέτερη μετεμφυλιακή μας συνείδηση , το ας πάνε στο διάβολο όλα.Ακόμη ακόμη και το «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» ως συνθηματική χυδαιότητα των νικητών.. 

 Αλλά όχι όλα ίσιωμα. 

Το δηλητηριώδες φάρμακο που εν ονόματι της θεραπευτικής του φενάκης, μοιάζει να το χορήγησαν τα ΜΜΕ στο πόπολο, αντί να το δώσει αυτό σε αυτούς. 

Τεμαχίζεται καθημερινά η συμπεριφορά του επικηρυγμένου λαού, από κοινού με την ψυχή του και στη συνέχεια τα κομμάτια του, απλώνονται προς πώληση, στον πάγκο του συνήθως μορφωτικά αναλφάβητου τηλεοπτικού χασάπη. 

Ευκαιρίας δοθείσης έτσι, αποσυνέθεσαν στα  επί των οποιων συνετέθη ο Λύτρας. Κι άρχισε η πιπίλα. Αν ο ξυλοδαρμός της συζύγου του αποτελεί μετατραυματική συνέπεια μιας καταπιεσμένης ζωής. Με το κάθε λούτρινο προσωπείο  ν' απολαμβάνει τα τρία λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν. 

Παραπλεύρως η ζωή κυλάει μαρτυρικά επί του κοινωνικού ερειπιώνα. Των μνημονίων. Κι από την βουλή δυο λέξεις ακούγονται. "Ναι σε όλα" Που προβάλλεται  σαν εξουσιαστικός βρυχηθμός. Με την πλάνη να μεταμορφώνει τα κουνούπια σε ελέφαντες. Φαντάζουν μεγάλοι γιατί εμείς νιώθουμε μικροι.