....................
Υπό την γνώση της επιστήμης του ολογράμματος θα επιχειρήσω από το μέρος να σκιαγραφήσω λιτά σύντομα και κατανοητά, το όλον της ηγεσίας Πούτιν επί της Μεγάλης και ιστορικής αυτής χώρας.
Αρχής γενομένης από ένα διάταγμα που υπέγραψε και εξέδωσε πριν από δύο χρόνια – αν θυμάμαι καλά— ολοκληρώνοντας έναν κύκλο δράσεων, που με βήματα αργά αλλά σταθερά θεμελίωσε το περιέχον από το περιεχόμενο της πολιτικής του.
Τρεις λέξεις αρκούντως αποκαλυπτικές των οικονομικών και κοινωνικών οραμάτων του.
«Προστασία των παραδοσιακών αξιών!!»
Μια περιεκτική περιγραφή της θείας μανίας του στην διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, (όχι Βαβέλ) του κράτους, (όχι ΜΚΟ) του λαού (όχι όχλου) και της οικογένειας (όχι τζιβιτζιλούδες ή λούγκρες).
Όροι που αυτομάτως προκάλεσαν ανατριχίλα στο παγκοσμιοποιημένο κτήνος του εθνομηδενισμού, της ομοφυλοφιλίας και κυρίως της οικονομικής κυριαρχίας της Δυτικής ελίτ, για την λεηλασία του δημόσιου πλούτου δια μέσου του χρηματιστηριακού τζόγου, που θέλει:
Την ηλεκτρονική διαχείριση ενός ακαθόριστου πλούτου «από χαρτί και πλαστικοποίηση» και τον άνθρωπο σήμερα στη μια δουλειά («δια βίου μάθηση»…) – αύριο στην άλλη, σήμερα στη μια «χώρα» – μεθαύριο σε μια άλλη, πολύγλωσσο, ουδέτερο, τουριστικό, καταναλωτικό, διαδικτυακό, ρευστό, χωρίς δεσμεύσεις. Κάτι σαν πολυεργαλείο.
Του προκαλούσε και του προκαλεί απέχθεια ο «νεοταξικός μεσαιοταξίτης» των «προοδευτικών ιδεών της Άυλης Οικονομίας και της αποικιοποίησης», από την οποία κινδύνευσε και εξακολουθούσε να κινδυνεύει η χώρα του επί Γέλτσιν..( θυμάμαι που ο Ανδρέας Παπανδρέου τον είχε -- όχι δημόσια-- χαρακτηρίσει μεθύστακα και δύσθυμα τον είχε δεχτεί .)
Άρχισε έτσι να χτίζει σχεδόν αθόρυβα το κράτος επί των ερειπίων του παλιάτσου που προηγήθηκε. Με την αλαζόνα και επαρμένη Δύση όμως να τον υποτιμά.
Και το έκανε εντός της περιόδου μιας ξεσαλωμένης τεχνολογίας και ενός σχεδόν αυτονομημένου χρήματος. Ώσπου επενέβη στην Γεωργία για ν αποσπάσει τα εδάφη των Ρωσόφωνων (Οσετία Αμπχαζία) και να ηχήσει το πρώτο καμπανάκι κινδύνου μιας σοβαρής απειλής.
Για ν ακολουθήσει η Κριμαία με τον Δυτικό καπιταλισμό πανικόβλητο να στήνει απροκάλυπτα με αυταρχικές επεμβάσεις στις πρώην σοσιαλιστικές δημοκρατίες, αλλά και σε χώρες Νατοϊκής (λέγε με Βαλκάνια) επιρροής, κύκλο πολιορκίας.
Η Ουκρανία των νεοφασιστών ήταν ο κόμπος στο χτένι, αλλά ο Πούτιν δεν είναι ούτε Μπάιντεν ούτε Μακρόν μα μήτε και Σουλτζ. Ήταν απολύτως προετοιμασμένος για ότι θ' ακολουθούσε και τους ανέμενε στην γωνία. Απόδειξη πως οι κυρώσεις που του επιβλήθηκαν κατέληξαν εξόχως ευεργετικές στην οικονομία του.
Και πως αλλιώς.. Μια χώρα προνομιούχα που διαθέτει αστείρευτη ενέργεια αχανείς γεωργικές εκτάσεις για την διατροφή του πληθυσμού και διαστημική τεχνολογία τα προβάλλει ως σύγχρονα τείχη προστασίας της. Και ως εκ τούτων στους αποκλεισμούς αντιπαραθέτει το όστις θέλει πίσω μου ελθείν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου