Για έναν ασυγκράτητο ξεπεσμό...
.........
Έναν ξεπεσμό που κατά καιρούς τον βάφτισαν παραπλανητικώς εύηχα: «Εκσυγχρονισμό» «μεταρρύθμιση» «ευρωπαϊκό κεκτημένο».. Επρόκειτο για την κάλυψη του ζόφου από τα σκατά τους. Ως οι γάτες. Πρόκειται για αιμοσταγές υβρίδιο εκ των παγκοσμιοποιημένων εργαστηρίων παραγωγής αντιλαϊκής πολιτικής. Ένα κτήνος. Με την ουρά του να ταλαντεύεται τριάντα χρόνια πίσω.
Εκεί στην άγρια δεκαετία του 1990 όπου δια της ιδιωτικής τηλοψίας σου επέβαλλαν τον εθνομηδενισμό την πλασματική ευημερία της Goldman Sachs της δημιουργικής λογιστικής και τα ζωώδη realities της κατασπάραξης του ενός από τον άλλο.
Που σου μετάγγισαν πως η πολιτική δεν είναι ζωή για να εγκαταλείψεις εσύ τη ζωή σου στους πολιτικούς και να αποσυντίθεσαι κιτρινισμένος σήμερα από τα βακτήρια της κοινοβουλευτικής ερήμου..
Εκεί όπου προηγουμένως με αντίκρισμα την αιχμαλωσία σου, σου ενεχείρησαν μια πιστωτική κάρτα ενός χρήματος χρεογράφου τοκογλυφικής επινόησης και σε ξαμόλυσαν να ζήσεις ονειρώξεις του τύπου sex and the city. Γιατί τα συναισθήματα, ο έρωτας, η φιλία, η οικογένεια, είναι παρωχημένες ατμομηχανές που καίνε κάρβουνο. Για ν’ αντικατασταθούν από τις παρτούζες τα όργια τον μπάφο τις μυτιές που κινούν τις κοινωνίες με ταχύτητες διαστημικές όπου το παγκοσμιοποιημένο τέρας καταπίνει λαούς. Και που όταν το δεις είσαι ήδη νεκρός.. Και δεν ξέρω αν βρεθεί φυσαρμόνικα να σε κλάψει..
..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου