Για να καταλάβω πως μετριέται η απώλεια: Η ζωή αριθμεί μερικές δεκαετίες απο τις οποίες οι πρώτες δύο είναι προετοιμασίας με τις τελευταίες δύο να είναι ανενεργές της δύσης. Τι υπολείπεται; Τρεις δεκαετίες δημιουργικής εξόρμησης εκ των οποίων: Δυο δεκαετίες κατάπιε η κρίση του τραπεζικού χρέους επί της κεφαλής της οποιας, επικάθησε η κρίση της αμφιλεγόμενης επιδημίας (ή αλλιώς της γιγαντιαίας μίζας) με απτά όμως τα επώδυνα αποτελέσματά της. Με λόγια απλά. Από την γέννηση ως τον θάνατο μια αστραπή είναι η ζωή!! Και οι καθεστωτικοί λύκοι σας μοιράζουν μια σημαδεμένη τράπουλα εντός μιας πολιτείας από την οποία απουσιάζει ηχηρά ο κοινωνικός της αφρός. Τα καλά της μυαλά.. Σα να ζητούν να παίξουμε περίτεχνα εμείς οι υπόλοιποι της βιολογικής παραίτησης ένα σκάρτο χαρτί.. Κι όμως τίποτα δεν θα πάει χαμένο αν αντιστρέψετε την εικόνα των εκατοντάδων αποχρώσεων του γκρι μέσα στην οποία μας υποχρέωσαν να ζούμε..
..............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου