Φράση αυτοκαταστροφική αλλά εξαιρετικά προφητική που ο Θόδωρος Πάγκαλος ξεστόμισε κατά των Γερμανών και για την οποία ο Αντρέας τον αποκεφάλισε. Δικαιώθηκε πολλά χρόνια μετά αλλά όπως γράφω συχνά ήταν επιταγή δίχως αντίκρισμα.
Γιατί ο ίδιος λόγω βιολογικής αδυναμίας είχε αποσυρθεί της πολιτικής σκηνής.
Με τον Θόδωρο (για τον οποίο ότι γράψω δεν θα το διαβάσετε αλλού..) συστήθηκα αρχικά εξ αντανακλάσεως και όχι δια ζώσης μέσω του γνωστού και φίλου ψυχιάτρου Μανώλη Μυλωνάκη..
Ανήκε στην επαναστατημένη γενιά του 114 (ακροτελεύτιο άρθρο του συντάγματος) και ο Μανώλης (που η φωτό του αιμορραγούντος προσώπου κατά τις διαδηλώσεις του 1964 έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη την υφήλιο) μου αφηγήθηκε τα εξής ξεκαρδιστικά:
Ο Πάγκαλος ήταν επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Παρισιού και κατά τις διακοπές επέστρεφε στην Αθήνα και ενσωματωνόταν στην «συμμορία» των νεαρών διανοουμένων της εποχής , διαπράττοντας τότε τα αδικήματα του λαθραίου έρωτα, δεδομένου πως αυτός είχε εισοδήματα ενώ τα υπόλοιπα μέλη της ...συμμορίας όχι.
Κατά μία του όμως επιστροφή έμπλεξε μαζί με τον Μανώλη στα δίχτυα του έρωτα και πάθος το πάθος δεν γούσταρε να επιστρέψει.
Ως αυθεντικές ελληνικές ψυχές σκέφτηκαν την κομπίνα στο φτερό.
Ο Μανώλης ως ειδικευόμενος στην ψυχιατρική του υπέγραψε διάγνωση ανύπαρκτης (ή μήπως υπαρκτής και εκδηλώθηκε χρόνια μετά)ψυχικής νόσου και παρέτεινε τις διακοπές του. Έλα όμως που ο χρόνος θεραπείας δεν ήταν ατέρμονος και όφειλε ο Θόδωρος να γυρίσει;
Μα τι γράφω..Τον ψυχίατρο τον είχαμε πρόχειρο και τις σφραγίδες επίσης. Κατ’ αυτούς υποτροπίασε και κατά τους Γάλλους που το ελληνικό μεταναστευτικό ρεύμα στη χώρα τους αφορούσε τον αφρό της κοινωνίας μας, ούτε που υποψιάστηκαν τη μηχανή..
Σε κάθε περίπτωση επέστρεψε με τα χίλια ζόρια ώσπου όταν έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ γνωριστήκαμε και δια χειραψίας.
Δεν θυμάμαι ποια ακριβώς Σύνοδος ΝΑΤΟ ή ΕΟΚ ήταν και με πήρε τηλέφωνο επειδή θα την κάλυπτα τηλεοπτικά να πάμε από την Παρασκευή για να με ξεναγήσει στο Παρίσι..
Χειμώνας και το χιόνι ένα μέτρο στα πεζοδρόμια και αποφασίζει να μπούμε σε ένα μπιστρό που σύχναζαν οι πανεπιστημιακοί.. Και ξαφνικά στον στενό διάδρομο που είχε εκχιονιστεί πέφτουμε μούρη με μούρη με έναν συνάδελφό του καθηγητή. Κι ακολουθεί ο εξής διάλογος:
Ω, Μεσιέ πάγκαλος , αναφωνεί ο Γάλλος κάνοντας ανεξήγητα δύο τρία βήματα πίσω..
Ω μεσιέ –δεν θυμάμαι πως τον είπε—απαντά ο Πάγκαλος κι αρχίζει να γελά..
Τι κάνετε που βρίσκεστε τώρα ρωτά ο Γάλλος..
Είμαι υπουργός του απαντά ο Πάγκαλος κι ο Γάλλος κόντεψε να λουστεί στο χιόνι από την τρομάρα του.
«Τι είπατε;»
« Υπουργός» επαναλαμβάνει ο Πάγκαλος κι ο Γάλλος έντρομος σέρνει την γυναίκα του και φεύγει τρέχοντας..
Τι είχε συμβεί ; Ο Γάλλος θυμήθηκε τις διαγνώσεις Μυλωνάκη, είναι τρελοί οι Έλληνες θα σκέφθηκε κι έφυγε πανικόβλητος με τον Πάγκαλο κι εμένα να έχουμε ξεκαρδιστεί.!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου