ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ: ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΕΤΝΑΜ

 Πέφτουν τώρα οι Αμερικανοί θύματα του αντιδραστιοκύ Φραγκεστάιν που οι ίδιοι συνέστησαν για να αντιπαρατεθεί στη Σοβιετική Ένωση. Όποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου πέφτει κατά κανόνα ο ίδιος μέσα λέει σοφά ο Ελληνικός λαός.

 

Κάπου χίλιοι Αφγανοί στρατιώτες διέφυγαν όπως-όπως αυτήν την εβδομάδα στο έδαφος του Τατζικιστάν, προκειμένου να γλιτώσουν από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι επελαύνουν σε όλα τα μέτωπα. 

Δεν πέρασαν ούτε δύο ημέρες και η κυβέρνηση της Καμπούλ έστειλε μεταγωγικά αεροπλάνα να τους φέρουν πίσω, για να τους ξαναστείλει με τη βία στην πρώτη γραμμή του μετώπου, από όπου είναι φανερό ότι λίγοι θα βγουν ζωντανοί. Εξάλλου, οι περισσότεροι στοιχηματίζουν ήδη όχι για το εάν αλλά για το πότε οι Ταλιμπάν θα βρεθούν μπροστά στις πόρτες της πρωτεύουσας και θα υψώσουν τη σημαία τους στην εμβληματική βάση του Μπαγκράμ, η οποία έγινε σύμβολο τόσο της εισβολής όσο και της ήττας δύο υπερδυνάμεων.

Το σίγουρο είναι ότι η αποχώρηση των Αμερικανών και των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων τους από το Αφγανιστάν, 20 ολόκληρα χρόνια μετά την εισβολή του 2001, που έγινε στον απόηχο της τρομοκρατικής επίθεσης στη Νέα Υόρκη και την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων, ανοίγει μια νέα σελίδα στην ιστορία του Αφγανιστάν. 

Όπως συνέβη μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών το 1988, οι οποίοι επίσης δεν είχαν καταφέρει να επικρατήσουν των σκληροτράχηλων μουτζαχεντίν, τους οποίους ενίσχυαν με κάθε τρόπο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους — που τώρα ήρθε η στιγμή να πέσουν θύματα του αντιδραστικού Φρανκενστάιν που δημιούργησαν και εξέθρεψαν.

Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα νέο Βιετνάμ, έστω και αν Λευκός Οίκος, ΜΜΕ και αναλυτές κάνουν ό,τι μπορούν για να μην περάσει έτσι στην ιστορία. Το κόστος του πολέμου είναι, ωστόσο, βαρύ και ουδείς μπορεί να το αγνοήσει: 

Οι νεκροί Αμερικανοί στρατιώτες υπολογίζονται σε κοντά 2.500, ενώ περισσότεροι –κάπου 3.800– είναι οι μισθοφόροι που σκοτώθηκαν σε διάφορες επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες είναι επίσης οι τραυματίες, ενώ το κόστος σε χρήμα ξεπερνά το ένα τρισ. δολάρια, με βάση μετριοπαθείς υπολογισμούς. Πολύ περισσότεροι είναι, φυσικά, οι Αφγανοί στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους, ενώ οι απώλειες για τους αμάχους ξεπερνούν τις 50.000.

Κι όλα αυτά γιατί; Για να κάνει η ιστορία έναν κύκλο και να επιστρέψει στο ίδιο περίπου σημείο; Για να υπάρχει μια ακόμη χώρα διαλυμένη, για την οποία τώρα έχουν αρχίσει να κάνουν σχέδια η Κίνα και το Ιράν, η Ρωσία και η Τουρκία και, φυσικά, το Πακιστάν; Για να μπορούν οι αντιδραστικοί Ταλιμπάν, τους οποίους όλοι θέλουν τώρα ως συνομιλητές, να ισχυρίζονται ότι είναι οι ανίκητοι φονιάδες των γιγάντων;