ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

 

Αισθάνομαι δικαιωμένος και δεν είναι η πρώτη φορά. Μαζί μου θα αισθάνονται και οι αναγνώστες μου που καιρό τώρα επέμενα πρώτος πως: ο όρος γυναικοκτονία εκτός του ότι είναι αδόκιμος είναι καπιταλιστική παγίδα. 

 

Γιατί περιφράσσει σε μια συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα τους δράστες των εγκλημάτων αλλά και γιατί είναι απόλυτα προσβλητικός για την ίδια την γυναίκα που την εξαιρεί από το ανθρώπινο γένος. 

 

 

Τα εγκλήματα κατά ζωής δεν περιγράφουν το είδος ή τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ζωής αλλά την ίδια τη ζωή. Τη ζωή που αφαιρέθηκε βίαια από ένα πρόσωπο η κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα του οποίου φυσικά και έχει ενδιαφέρον. 

 

Επειδή άκουσα κάποιους φιρφιρίκους να διαμαρτύρονται για την αποκάλυψή της, υπό το έωλο επιχείρημα πως είτε δεξιός είτε αριστερός είναι αυτός, το ίδιο αποτέλεσμα παράγει. Με την πραγματικότητα να τους διαψεύδει ηχηρά. Επειδή η ένταξη στην αριστερά προϋποθέτει την ενσωμάτωση της μιας υπερούσιας και πανανθρώπινης αξίας. Της αξίας της ζωής. Και να υποτάσσεται σε αυτή υπό το δόγμα του Αντρέ Μπρετόν πως σε όλα τα ερωτήματα η απάντηση είναι ο άνθρωπος. 

 

Όσο επομένως και αν ψάξει κανείς δεν θα διασταυρωθεί με χέρι αριστερό που να έχει διαπράξει αποτρόπαια εγκλήματα. Γι αυτό αντιδρά όλο το κατεστημένο μανιωδώς στη κοινωνικοπολιτική σκιαγράφηση των δραστών. Επειδή δι αυτής αποκαλύπτεται όχι η βιολογική ομάδα στην οποία ανήκουν αλλά η πολιτική.. 

 

Τι να κάνουμε αδέλφια. Η αριστερά στο σύνολό της δεν παρήγε ποτέ νταβάδες, νονούς, προστάτες, πρεζέμπορους και τράβα κορδέλα.. Στην αντίπερα πολιτική οχθη είναι η τρύπα που γεννούν τ αυγά τους οι πολιτικοί κροκόδειλοι,
όσο κι αν σας πονάει αυτό..