HIP HOP

Tο σάουντρακ της εξέγερσης στις ΗΠΑ

Δεν είναι μεγάλη έκπληξη που η hip-hop, η μουσική των δρόμων που ξεκίνησε από τα «μαύρα» γκέτο των μεγαλουπόλεων αποτελεί τη μουσική υπόκρουση του κύματος κοινωνικής διαμαρτυρίας που ξεδιπλώθηκε μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικό στις 25 Μαϊου.

Ωστόσο, όπως και οι διαδηλωτές ένωσαν τις φωνές τους ενάντια στον ρατσισμό, την καταπίεση και την αστυνομική αυθαιρεσία, έτσι και η μουσική υπόκρουση του νέου κινήματος υπερβαίνει τις καθιερωμένες ταμπέλες, τα παλιά όρια και στεγανά.

Οι διαδηλωτές προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, μεικτής καταγωγής, μαύροι, λευκοί, Λατίνοι, Ασιάτες, έτσι και η μουσική που ακουγόταν από τα μεγάφωνα πριν ή και κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων διέφερε από πολιτεία σε πολιτεία.

Μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της σύγκρουσης διαδηλωτών με την αστυνομία διαδραματίστηκε μόλις την περασμένη βδομάδα στο Πόρτλαντ, όπου η σύγκρουση μεταξύ εξεγερμένων διαδηλωτών και ομοσπονδιακών ειδικών φρουρών κλιμακώθηκε σε τέτοιο βαθμό τον Ιούλιο που ακόμα και συντηρητικές εφημερίδες της περιοχής αναρωτήθηκαν πότε κυριάρχησε ο φασισμός στις ΗΠΑ.

Χιλιάδες διαδηλωτές στα οδοφράγματα αρνήθηκαν να υπακούσουν στην εντολή των ομοσπονδιακών δυνάμεων να αποχωρήσουν chanting (τραγουδώντας;) το εμβληματικό τραγούδι των Rage Against the Machine Killing in the Name («Fuck you I won’t do what you told me»).

H ιδιόμορφη metal-rock-rap των RATM άντεξε στο πέρασμα του χρόνου. ειδικά καθώς και τα μέλη του συγκροτήματος δεν ξεπουλήθηκαν, ούτε εγκατέλειψαν τις επαναστατικές αξίες όλα αυτά τα χρόνια.

Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Tom Morello, ιδιαίτερα, είναι ένας από τους πιο γνωστούς υποστηρικτές του κινήματος BLΜ και μοιράστηκε με ενθουσιασμό το βίντεο των συγκρούσεων.
Λίγες μέρες πριν, ο Ντόναλντ Τραμπ ξύπνησε στο Λευκό Οίκο με τους ήχους του εμβληματικού τραγουδιού Fight the Power των Public Enemy να παίζει εκκωφαντικά από τα μεγάφωνα χιλιάδων διαδηλωτών που έστησαν πάρτι αντίστασης έξω από την προεδρική κατοικία.

Στη Νέα Υόρκη οι διαδηλωτές τραγούδησαν συγχρονισμένα το ρεφρέν της επιτυχίας του ράπερ Ludacris Move Bitch Get Out Da Way, όταν εγκλωβίστηκαν στη γέφυρα του Μανχάταν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.


Φυσικά δεν μπορούσε να λείπει από τις διαδηλώσεις το πιο γνωστό ίσως τραγούδι ενάντια στην αστυνομική αυθαιρεσία απέναντι στις μειονότητες το Fuck tha Police (1988) των θρυλικών N.W.A. Το τραγούδι γνώρισε μια «δεύτερη ζωή» μετά την αναπάντεχη επιτυχία της βιογραφίας του συγκροτήματος Straight Outta Compton.


Tραγούδια όπως το Fuck tha Police, το This is America (Childish Gambino), to FDT (YG) και το Alright του Kendrick Lamar, βρέθηκαν ξαφνικά μέσα στο καλοκαίρι στις πρώτες θέσεις στις σχετικές λίστες στο Spotify με τα stream (αναπαραγωγές τους) να αυξάνονται κατά 300%-500%. Αποκλεισμένο, μετά από 28 χρόνια, παραμένει το Cop Killer του ICE-T και των Bodycount. Η ειρωνεία είναι ότι ο ράπερ ICE-T πρωταγωνιστεί πλέον στη σειρά Νόμος και Τάξη (Law and Order: Special Unit). Έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή που το ροκ εξέφραζε τα αγριεμένα νιάτα και την αμφισβήτηση. Ακόμα και ανάμεσα στον λευκό πληθυσμό, η ραπ –ή μια εμπορική εκδοχή της– μουσική κυριαρχεί στις προτιμήσεις της νεολαίας στις ΗΠΑ (και όχι μόνο).


Δημήτρης Τζιαντζής