ΟΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ

Verba volant, scripta manent.. 

Το βιβλίο έχει γραφεί σε μια τριετία εκ παραλλήλου με την βιοποριστική μου απασχόληση. Από το 2001 ως το 2004. Ζόρικα πέρασα κλέβοντας χρόνο από τους οικείους μου που μου έγραφαν συνθήματα από δωμάτιο σε δωμάτιο. Κοίτα φίλε ραντεβού στο μπάνιο, ή σου την έχουμε στημένη στη κουζίνα. Φτάνει πια το διεστραμμένο σεξ με το πληκτρολόγιο. 

Ο ερωτευμένος όμως άνθρωπος είναι κατ’ εξοχή ηλίθιος. Η λογική και ο έρωτας όταν συναντηθούν συγκρούονται σε μερικές περιπτώσεις ευτυχώς - μετωπικά.

Στήνει έναν κόσμο σουρεαλιστικό (υπερεαλιστικό το μεταφράζω γιατί πολλοί σφάλλουν μεταφράζοντας το γαλλικό sur –πάνω- σε sous η dessous—κάτω  κι αν τα γαλλικά σου δεν είναι προσεκτικά στη προφορά ακούγονται το ίδιο) και βιώνει τη δική του ψευδαισθητική πραγματικότητα. 

Λέει επί παραδείγματι ένας: Είδες ένα αεροπλάνο πως προσγειώθηκε στο Σύνταγμα και ο έτερος των ερωτευμένων το προεκτείνει.. Είδα και κάτι κουκλάρες που κατέβαιναν με αλεξίπτωτα. Άντε τώρα σ’ αυτόν να εξηγήσεις πως έχει ανάγκη της παρουσίας σου η οικογένεια γιατί δεν είναι αόρατος. 

Ας είναι. Ποιο ήταν το κίνητρο της συγγραφής του; Επειδή παρθενογένεση δεν υπάρχει -όλες οι δημιουργίες στηρίχθηκαν στις πλάτες σπουδαίων επιστημόνων λογογράφων ποιητών και εν γένει καλλιτεχνών ειδικά το έργο των τελευταίων συγκλονίζει επειδή δεν αποκαλύπτουν μια ήδη υπάρχουσα αλήθεια, αλλά την ανακαλύπτουν- αφορμή μου υπήρξε ο Οργουελ , το βιβλίο το μάτι του σκοταδιού που προέβλεπε τον ιό από το 1981 και μια σειρά πολιτικών δοκιμίων που αποκάλυπταν τις φρικώδεις επιθυμίες των τύπου Μπίλντερμπεργκ αποβρασμάτων. 

Συνέθεσα έτσι ένα πόνημα που όσο περνά ο καιρός, από τη δημιουργία και τη παρουσίασή του το 2009 στην αίθουσα διαλέξεων της ΕΣΗΕΑ, τρομάζω εξ αιτίας του ότι, με επιβεβαιώνει καθημερινά η ίδια η ζωή. 

Να επισημάνω μόνον πως στο βιβλίο μου δεν θα βρείτε την αρρωστημένη φαντασία των Χολυγουντιανών σκηνοθετών με ανθρωπόμορφα αθύρματα που στις φλέβες τους ρέει βαλβολίνη αντί αίματος αλλά μια κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα, που την τοποθετώ όχι και πολύ μακριά .. Κάπου μεταξύ της πεντηκονταετίας 2050 -2100. 

Αποφάσισα έτσι και όχι για λόγους διαφημιστικούς, αγοράστηκε και θα αγοράζεται, με την δική σας αποδοχή (θα φανεί από τις αναγνώσεις) να δημοσιεύω κατά καιρούς αποσπάσματα για να διαπιστώσετε πως ότι γράφω δεν τα λέω τώρα δεν τα λέω σήμερα. 

Verba volant, scripta manent.. 

Σήμερα το πρώτο κεφάλαιο  (αν τα καταφέρω με τον σαρωτή χρησιμοποιήστε το ζουμ αν τα γράμματα είναι μικρά)