Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΜΙΑΣ ΔΕΙΛΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

 

Τμηματική, με παραπομπές σε ένα άδηλο μέλλον, υπό την αυστηρή καθοδήγηση των ιμπεριαλ(η)στών για συνεκμετάλλευση  και δίχως χάραξη ΑΟΖ δυτικά του 26ου μεσημβρινού, που τέμνει εγκάρσια τον νομό Λασιθίου Κρήτης.. Δειλοί άβουλοι μοιραίοι..

 

 

 

 

 

Συμφωνία για τη - μερική - οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου υπέγραψαν χτες οι υπουργοί Εξωτερικών των δύο χωρών, Νίκος Δένδιας και Σάμεχ Σούκρι, στο Κάιρο. Συνομολογήθηκε μετά από 13 γύρους διαπραγματεύσεων και 15 χρόνια μετά την έναρξή τους, καθώς και 8 μήνες μετά τη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης.

 

Παρά τις τυμπανοκρουσίες που ακολούθησαν από πλευράς της κυβέρνησης - χωρίς ακόμα να έχει γίνει επίσημη ενημέρωση για το ακριβές περιεχόμενό της - ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο «ακυρώνει το απαράδεκτο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο» και «κατοχυρώνει πλήρως» τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, τα όσα έγιναν γνωστά, όπως και ο σχετικός χάρτης που κυκλοφόρησε, προκαλούν σοβαρά ερωτήματα και επί της ουσίας δείχνουν προς την κατεύθυνση οδυνηρών συμβιβασμών σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, με γνώμονα την προώθηση των σχεδίων συνεκμετάλλευσης στην περιοχή.

Με το βλέμμα στις επόμενες διευθετήσεις και τα σχέδια συνεκμετάλλευσης

Εξάλλου, στις δηλώσεις τους αμέσως μετά τη συμφωνία, τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο υπουργός Εξωτερικών επιβεβαίωσαν πως και η κίνηση αυτή, μετά και από την αντίστοιχη επίσης προβληματική συμφωνία με την Ιταλία, αποτελεί έναν ακόμα «κρίκο» στις διευθετήσεις και στα σχέδια συνεκμετάλλευσης που έχουν δρομολογηθεί συνολικά στην περιοχή και ειδικότερα στα Ελληνοτουρκικά με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Ο Ν. Δένδιας στις δηλώσεις του χτες στο Κάιρο καλούσε «όποια άλλη χώρα της περιοχής το επιθυμεί να ακολουθήσει το παράδειγμα της συμφωνίας αυτής που υπογράψαμε σήμερα και της αντίστοιχης που υπογράψαμε πριν από λίγους μήνες με την Ιταλία», διατυπώνοντας και «την ευχή η περιοχή μας να δει στο μέλλον και άλλες θετικές εξελίξεις όπως η υπογραφή της σημερινής συμφωνίας».

Κατά τ' άλλα, ο Νίκος Δένδιας δεν έδωσε περισσότερα στοιχεία και λεπτομέρειες περί της συμφωνίας και αρκέστηκε να μιλήσει για «ιστορική» και «δίκαιη συμφωνία». Σε ό,τι αφορά τα κρίσιμα ζητήματα της γεωγραφικής έκτασης της συμφωνίας και των ποσοστών επήρειας των νησιών σε ΑΟΖ, δήλωσε μόνο πως «η σημερινή μας συμφωνία επιβεβαιώνει και κατοχυρώνει το δικαίωμα και την επήρεια των νησιών μας σε υφαλοκρηπίδα και σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη».

Κατέδειξε ότι βασικό ζητούμενο ήταν το μνημόνιο Αγκυρας - Τρίπολης και ισχυρίστηκε ότι μετά τη συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου, το επίμαχο μνημόνιο «έχει καταλήξει εκεί όπου ανήκει από την πρώτη στιγμή, στον κάλαθο των αχρήστων».

Στις δηλώσεις του, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι ανέφερε ότι «η συμφωνία αυτή επιτρέπει και στις δύο χώρες να προχωρήσουν στη μεγιστοποίηση της αξιοποίησης των διαθέσιμων πόρων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, ιδιαίτερα των ελπιδοφόρων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου».

Αλλά και ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης δήλωνε χτες ότι «η προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο είναι ο μόνος δρόμος για την ασφάλεια, την ειρήνη, τη σταθερότητα και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Εμείς σε αυτόν τον δρόμο θα πορευτούμε με όλους τους γείτονές μας. Ελπίζουμε και προσδοκούμε ότι θα πράξουν και εκείνοι το ίδιο».

Για τη συμφωνία με την Αίγυπτο δήλωσε πως «χρειάστηκαν 15 χρόνια διαπραγματεύσεων για να καταλήξουμε σε μία συμφωνία σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο, με την οποία αναγνωρίζονται όλα τα δικαιώματα των νησιών μας στις Θαλάσσιες Ζώνες τους».

Υποστήριξε ακόμα ότι η συμφωνία αυτή «επαναφέρει τη νομιμότητα στην περιοχή. Νομιμότητα που επιχειρήθηκε να διασαλευθεί από το παράνομο και ανυπόστατο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο».

 

Τμηματική και με «ορθάνοιχτα» ζητήματα

 

Σε ό,τι αφορά τα όσα έχουν γίνει γνωστά για τη συμφωνία, διπλωματικές πηγές στην Αθήνα παραδέχονταν ότι «η παρούσα οριοθέτηση είναι τμηματική, δηλαδή αποτελεί τμήμα συνολικής μεταγενέστερης οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών».

Η χάραξη, σύμφωνα και με όσα ζητούσε η αιγυπτιακή κυβέρνηση, φτάνει μέχρι τον 28ο Μεσημβρινό που τέμνει εγκάρσια τη Ρόδο, αφήνοντας όλη την υπόλοιπη χάραξη ανατολικότερα μέχρι το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης για ...αργότερα.

Επίσης, προκαλεί εντύπωση και το γεγονός ότι δεν υπάρχει χάραξη ΑΟΖ δυτικά του 26ου Μεσημβρινού που τέμνει εγκάρσια τον νομό Λασιθίου Κρήτης.

Αλλωστε, αναλύσεις στον Τύπο ήδη από χτες (π.χ. στην ΕΡΤ1), σκιαγραφώντας στοιχεία και παρασκήνιο της συμφωνίας, αναδείκνυαν μια σειρά προβληματικά σημεία: Οτι καλύπτει μόνο τη μισή Ρόδο, καθώς θεωρήθηκε ότι δεν θα έπρεπε να αφεθεί εκτός αυτής της πρώτης φάσης οριοθέτησης μόνο του το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, επιβεβαιώνοντας ότι θα πάνε σε διαπραγμάτευση για κείνη την περιοχή. Οτι η οριοθέτηση έγινε με διαμοιρασμό της συνολικής θαλάσσιας ζώνης σε ποσοστό 56% για την Αίγυπτο και 44% για την Ελλάδα, με μετακίνηση της γραμμής οριοθέτησης προς βορρά. Ακόμα, ότι η συμφωνία προβλέπει ότι τα δυο μέρη θα συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση ανατολικά του σημείου που σταμάτησε η πρώτη φάση χάραξης και για οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία και των δύο πλευρών, ενώ γίνεται μετά από απαίτηση των Αιγυπτίων αναφορά και στο ενδεχόμενο συμφωνίας με «τρίτο μέρος»...

Στο δρόμο για τις τέτοιες «διευθετήσεις» ανάμεσα στις αστικές τάξεις, διπλωματικές πηγές μιλούσαν για «ισορροπημένη συμφωνία», που περνά το «μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση πως η Ελλάδα δεν εξαναγκάζει άλλες χώρες σε λεόντειες συμφωνίες» και κατέληγαν ...ευχόμενοι ότι «η Τουρκία και η Λιβύη θα αντιληφθούν και θα εναρμονιστούν με αυτή την πραγματικότητα, ώστε να καταστεί δυνατή η διευθέτηση όλων των συναφών εκκρεμοτήτων», στέλνοντας ξανά σήμα στην Αγκυρα.
Ολα αυτά στην ουσία ακυρώνουν το κυβερνητικό επιχείρημα ότι η συμφωνία είναι «σφήνα» στο τουρκο-λυβικό σύμφωνο, αλλά «δείχνουν» τη συμφωνία ως ένα μέρος μιας συνολικής διευθέτησης στην περιοχή, ένα ευρύτερο παζάρι με επώδυνους συμβιβασμούς και γκριζάρισμα κυριαρχικών δικαιωμάτων, κατά απαίτηση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να «τρέξουν» γρήγορα οι εξελίξεις.