ΙΡΑΝ: ΕΝΩ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΗΧΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ

Παρόμοιες προφάσεις

από την αμερικανική ιστορία

 

 

Καθώς τα τύμπανα πολέμου των ΗΠΑ χτυπούν όλο και πιο δυνατά προετοιμάζοντας σύγκρουση με το Ιράν, αξίζει να θυμηθούμε περιστατικά της πρόσφατης αμερικάνικης ιστορίας, που χρησιμοποιήθηκαν ως προφάσεις για να επιτευχθεί ο τελικός στόχος που δεν ήταν άλλος από την αμερικανική κυριαρχία.

 

 

  Τρία περιστατικά από εκείνα, που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο μας θυμίζει δημοσίευμα της ιστοσελίδα του ιδρύματος «Future of Freedom Foundation»:

 

Είχαν χρησιμοποιηθεί τουλάχιστον τρία πολεμικά σκάφη σε διαφορετική χρονική στιγμή: Τα Maine, το Arizona καθώς και το Maddox!

  Ήταν τρία πλοία των Η.Π.Α. που έπαιξαν ενεργό ρόλο  δίνοντας την ευκαιρία στους αμερικανούς  κυβερνητικούς αξιωματούχους των ΗΠΑ να εμπλέξουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αλλεπάλληλους πολέμους με άλλες χώρες.

 

 

  Πηγαίνοντας πίσω στην ιστορία, θα συναντήσουμε το Maine - πλοίο των Η.Π.Α. – που είχε εντολή να   σταθμεύει στο λιμάνι της Αβάνας το 1898. Χρησιμοποιήθηκε όμως σε σχέδια με την ελπίδα να εμπλακούν στις ΗΠΑ σε ισπανο-αμερικανικό πόλεμο.

  Ήταν η περίοδος των αυτοκρατοριών, με την Ισπανική αυτοκρατορία να ελέγχει την Κούβα, το Πουέρτο Ρίκο, το Γκουάμ, τις Φιλιππίνες και άλλες χώρες. Οι αποικίες εκείνες της Ισπανίας πάλευαν για την ανεξαρτησία τους. Για την οποία όμως, ήταν αναγκαίος ευρύτερος πόλεμος.

 

 

  Το Σύνταγμα των Η.Π.Α. είχε προβλέψει περιορισμούς  για την κυβέρνηση της Ουάσινγκτον, ένας από τους οποίους, - θεμελιώδης εξωτερική πολιτική- απαγόρευε  την επέμβαση στις υποθέσεις και συγκρούσεις άλλων χωρών. Αυτή η εξωτερική πολιτική τηρήθηκε για περίπου 100 χρόνια. Μέχρι τη στιγμή που τα περί τα τέλη του 1800 ήρθε τούμπα όταν, μεγάλος αριθμός Αμερικανών ευνόησαν τη μετατροπή της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σε αυτοκρατορία, η οποία θα αποκτούσε αποικίες και θα  να μπορεί να παρεμβαίνει σε υποθέσεις και συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο.

  Η αυτοκρατορία και η παρέμβαση ήταν ο μόνος τρόπος, όπως υποστήριξαν, να γίνει μεγάλη η Αμερική.

  Αλλά υπήρχε ένα εμπόδιο - το Σύνταγμα των Η.Π.Α., το οποίο απαιτεί την διακήρυξη του πολέμου από τον Κογκρέσο, προτού ο πρόεδρος μπορέσει νομίμως να δώσει την εντολή στο στράτευμα να πολεμήσει. Ήταν η εποχή που οι πρόεδροι των ΗΠΑ εξακολουθούσαν να συμμορφώνονται με το εδάφιο εκείνο  του Συντάγματος. Η κληρονομιά  της Αμερικής ως μη επεμβατικής δημοκρατίας, το Κογκρέσο δεν ήταν διατεθειμένο να κηρύξει τον πόλεμο στην Ισπανία.

 

 

 Αφού λοιπόν οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ έστειλαν να επισκεφθεί το ‘Μέιν’ το λιμάνι στην Αβάνα, εκεί σημειώθηκε στο πλοίο τεράστια έκρηξη.

  Ουδείς μπορούσε να αποδώσει την αιτία της έκρηξης στην Ισπανία. Αλλά αυτό ουδεμία είχε σημασία. Με όλη τη συναισθηματική εκστρατεία που είχαν δημιουργήσει οι ιδεολογικά παρεμβαίνοντες, συμπεριλαμβανομένων των συντάκτων και των σχολιαστών των εφημερίδων, ήταν εύκολο να πείσουν τους ανθρώπους να κατηγορούν ως υπέυθυνη για την έκρηξη στην Ισπανία.

 

 

  Ο (τότε) Πρόεδρος McKinley εξασφάλισε την διακήρυξη για τον πόλεμο από το Κογκρέσο και το σύνθημα πολέμου έγινε «Θυμηθείτε το Μέιν!» . Παρ΄όλο που οι έρευνες  για το ατύχημα δεν είχαν κατορθώσε0ι να αποδώσουν την έκρηξη στην Ισπανία.

  Μόλις η Ισπανία ηττήθηκε, ενημερώθηκαν οι αποικίες της ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ τις είχε βοηθήσει να επιτύχουν την ανεξαρτησία τους. Ποια ανεξαρτησία τους;  Έμαθαν ταυτόχρονα πως τους είχαν ι πει ψέματα. Αφού αμερικανοί αξιωματούχοι ενημέρωσαν τις πρώην αποικίες ότι επρόκειτο να εξακολουθούν να είναι αποικίες, αλλά  των Ηνωμένων Πολιτειών.

  Άλλωστε, αμερικανοί ιμπεριαλιστές και παρεμβαίνοντες υποστήριξαν πώς δεν θα μπορούσε αλλιώς να είναι μεγάλη η Αμερική, αν δεν είχε στην στον έλεγχο την Κούβα, του Πουέρτο Ρίκο, το Γκουάμ, τις Φιλιππίνες κλπ…

 

  Στον προεκλογικό αγώνα για τον πρόεδρο των ΗΠΑ το 1940, ο Φράνκλιν Ρούσβελτ (FDR όπως έχει μείνει στην ιστορία) δήλωνε στους Αμερικανούς ότι ήταν αντίθετος στη συμμετοχή των ΗΠΑ στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

  Την εποχή εκείνη, η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών ήταν επίσης αντιτίθετη στην εμπλοκή  στην ευρωπαϊκή σύγκρουση, ειδικότεερα επειδή είχε παραπλανηθεί από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson στον καταστροφικό Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

  Αλλά ο FDR έλεγε ψέματα. Είχε υποσχεθεί μυστικά στον (τότε) Πρωθυπουργό της Βρεετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ ότι θα έκανε ό,τι είναι δυνατόν για να βάλει τις ΗΠΑ στον πόλεμο.

 

  Αλλά αντιμετώπισε το ίδιο πρόβλημα που είχε  αντιμετωπίσει ο McKinley: Το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Ο FDR ήξερε ότι το Κογκρέσο δεν θα ενέκρινε διακήρυξη του πολέμου.

  Έτσι ο FDR, άρχισε να προκαλεί στους Γερμανούς να επιτεθούν σε πλοία των ΗΠΑ, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να ανακοινώσει: «Μας έχουν επιτεθεί. Φοβερή έκπληξη! Τώρα, δώστε μου τη δήλωση του πολέμου».  Αλλά το τελευταίο πράγμα που ήθελε η Γερμανία ήταν άλλος ένας πόλεμος με τις Ηνωμένες Πολιτείες και έτσι αρνήθηκε να δαγκώσει το δόλωμα του Ρούσβελτ.

 

  Τότε ο πονηρός FDR μετέφερε την προκλητική πολιτική του στον Ειρηνικό, με την ελπίδα να συμπιέσει και να προκάλεσε τους Ιάπωνες να επιτεθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

  Ο ίδιος επέβαλε αυστηρό αποκλεισμό πετρελαίου για να ξασφαλίσει ότι η Ιαπωνία δεν θα έχει το απαραίτητο πετρέλαιο για να τροφοδοτήσει τον συνεχιζόμενο πόλεμό της στην Κίνα.

  Παράλληλα, διέταξε να κατασχεθούν ιαπωνικά περιουσιακά στοιχεία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη συνέχεια έκανε το καλύτερό του για να ταπεινώσει και να καταδικάσει τους Ιάπωνες αξιωματούχους με «ειρηνικές» μεν απαιτήσεις που γνώριζε όμως ότι δεν θα μπορούσαν να δεχτούν.

 

  Προσεκτικά φρόντισε για την απομάκρυνση των αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ από τη Χαβάη, αφήνοντας εκεί τα θωρηκτά, συμπεριλαμβανομένων των USS Nevada, USS Arizona, και άλλων ως δόλωμα για τους Ιάπωνες.

 

 

  Το σχέδιο του FDR λειτούργησε εξαιρετικά. Οι Ιάπωνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από το στενό κλοιό που ο FDR περισφίγγει γύρω τους. Δάγκωσαν το δόλωμά του και ανέλαβαν την  βομβιστική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, νομίζοντας πως προκάλεσαν καταστροφικό πλήγμα στον Αμερικανό  γίγαντα.

 

  Η Ιαπωνία κατευθύνθηκε τότε στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες για να πάρει το πετρέλαιο που χρειαζόταν, ελπίζοντας, λανθασμένα, ότι το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. δεν θα μπορούσε να παρέμβει.

 

  Παίζοντας τον αθώο και ισχυριζόμενος ότι η επίθεση ήταν «έκπληξη», ο FDR πήρε τη δήλωση του πολέμου από το Κογκρέσο και, ταυτόχρονα, εξασφάλισε από την «πίσω πόρτα» τη συμμετοχή στην ευρωπαϊκή σύγκρουση.

  Μετά τη δολοφονία του John F. Kennedy το 1963 και ιδιαίτερα μετά τις προεδρικές εκλογές του 1964, ο Πρόεδρος Lyndon Johnson ανέτρεψε τα σχέδια της JFK να τερματίσει τον Ψυχρό Πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση και την Κούβα και να αποσύρει όλα τα στρατεύματα των ΗΠΑ από το Βιετνάμ.   Όπως διακήρυσσε το αμερικανικό κατεστημένο για την εθνική ασφάλεια, ο Τζόνσον ήταν πεπεισμένος ότι «οι κομμουνιστές έρχονται να μας κατακτήσουν στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας κομμουνιστικής συνωμοσίας με έδρα τη Μόσχα».

  Αν οι Κόκκινοι δεν σταματούσαν στο Βιετνάμ, ο Τζόνσον, το Πεντάγωνο και η CIA πίστευαν ότι όπως στο ντόμινο θα έπεφταν στους κομμουνιστές, τελικά και οι Ηνωμένες Πολιτείες.

 

 

  Τον Αύγουστο του 1964, στρατιωτικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ έστειλαν να σταθμεύουν πολεμικά σκάφη των ΗΠΑ από τις ακτές του Βόρειου Βιετνάμ.  Ανακοίνωσαν ότι το Βόρειο Βιετνάμ είχε επιτεθεί ξαφνικά στο USS Maddox. Φυσικά, ουδείς ενοχλήθηκε να ερωτήσει γιατί τα πλοία των Η.’Π.Α. συνέχιζαν να ελλιμενίζονταν  στη συγκεκριμένη θέση, αντί να επιστρέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μόνο που είχε σημασία ήταν πως οι Κομμουνιστές  είχαν επιτεθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και τώρα έρχονται για να τις καταλάβουν».

  Αποδείχθηκε ότι είναι ένα τερατώδες ψέμα, κατασκεύασμα που σχεδιάστηκε για να εξασφαλίσει την έγκριση από το Κογκρέσο για να στείλει εκατοντάδες χιλιάδες στρατεύματα, στο Βιετνάμ.

 

 

  Η ψεύτικη επίθεση στον Κόλπο της Τονκίνο τους επέτρεψε στην κυβέρνηση να εξασφαλίσει το «ψήφισμα του Κόλπου Tonkin» από το Κογκρέσο, το οποίο τους επέτρεψε να εμπλέξουν τις ΗΠΑ σε πόλεμο στην Ασία που έχασε τελικά, με κόστος περίπου 59.000 Αμερικανούς.

  Καθώς τα τύμπανα πολέμου των Η.Π.Α. κτυπούν και πάλι δυνατά σε σχέση με το Ιράν, ας μην ξεχνάμε  το «Μέιν», το «Αριζόνα» και το «Maddox»!

 

 (Future of Freedom Foundation)

στυξ.gr