Μοιρασμένοι οι ρόλοι τους..
Η κληρονομιά: «Λίστα με τις υποχρεώσεις τις οποίες έχει αναλάβει η χώρα με τη δανειακή σύμβαση και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα έχει καταρτίσει το οικονομικό γραφείο του Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. Η λίστα Παπαδήμου, κωδικοποιεί τις "Μνημονιακές Δράσεις" που θα βρει μπροστά της η νέα κυβέρνηση και κάνει σαφείς αναφορές σε περικοπές» (στα ΝΕΑ).
Η εντολή: «Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές της προσεχούς Κυριακής θα είναι υποχρεωμένη μέχρι τα τέλη Ιουνίου να "τρέξει" με ταχύτατους ρυθμούς, αν θέλει πραγματικά να διατηρήσει ζωντανή την επαφή με το θηριώδες πρόγραμμα εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας και συνολικά του ελληνικού κράτους.
Και αυτό γιατί είναι αποτέλεσμα συμφωνιών και δεσμεύσεων που η Ελληνική Δημοκρατία έχει αναλάβει. Αν η νέα κυβέρνηση αρνηθεί την τήρηση των συμφωνηθέντων, θα πρέπει να είναι έτοιμη να αναλάβει και την ευθύνη (...) Ολα αυτά περί επαναδιαπραγμάτευσης ή ανατροπής του μνημονίου μοιάζουν με ευχολόγια, δεν στέκουν και τέλος πάντων δεν πρόκειται να αναιρεθούν επειδή έτσι φαντάζεται ο ένας και έτσι αναμένει ο άλλος» (στο ΒΗΜΑ).
Εντός των τειχών: «στις εκλογές αυτές δεν πρόκειται να επιλέξουμε το βέλτιστο κοινωνικό σύστημα. Μόνο την ομάδα πολιτικών, που θα ελπίζουμε πως θα κατορθώσει να μας οδηγήσει εκτός κρίσης, με όσες είναι δυνατόν λιγότερες απώλειες. Η διαπάλη υπέρ ή κατά του Μνημονίου είναι ήσσονος σημασίας (...) Οι κομπορρημονούντες "αντιμνημονιακοί", ενώ έχουν τόσα πολλά να πουν για τα "αντιλαϊκά μέτρα", αρνούνται να εμφανίσουν τον "λογαριασμό"» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).
Υπενθύμιση: «Ακόμη και εάν θεωρήσουμε ως δεδομένη την εκλογή του Φρ. Ολάντ στην προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, θα ήταν επικίνδυνη ουτοπία μια "αίσθηση χαλάρωσης" την επομένη ημέρα των εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό, η παροχολογία μπορεί να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες... Ακόμη και ο Φρ. Ολάντ, υπέρμαχος μιας διαφορετικής πολιτικής αντιμετώπισης της κρίσης στην Ευρωζώνη και ενός αναπτυξιακού πακέτου, δεν θα επιτρέψει στην Ελλάδα να έχει ελλείμματα και αυξανόμενο δημόσιο χρέος, να συνεχίσει να είναι η "κερκόπορτα" της Ευρωζώνης. Εχει σημασία να επισημανθεί ότι σε σημαντικό βαθμό οι διεργασίες στην ΕΕ συντελούνται κάτω από το φόβο εκδήλωσης ενός νέου κύκλου κρίσης και ύφεσης» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου