Πέφτουν ένα προς ένα τα επί του δικαίου προσωπεία.
Αρχής γενομένης από το διεθνές στον βωμό του οποίου η κυβέρνηση της μειοδοσίας θυσιάζει. Μα όσοι είχαμε την θεία τύχη να σταθούμε στο αμφιθέατρο του Ρούκουνα γνωρίζουμε άριστα πως:
Πρόκειται για μια ακόμη μούφα, προκάλυψη του δικαίου του ισχυρού. Αφορμής έτσι δοθείσης από τις καθημερινές ομοτράπεζες συνάξεις αποπροσανατολισμού των πανελίστας της μιντιακής Σεφερλειάδας, καταδυθείτε στα βαθιά, αλλά με μάσκα οξυγόνου. Για να μην αποκοπείτε της πραγματικότητας.
Σε ποιο δίκαιο παραπέμπουν και ποιο κοινοτικό κεκτημένο αναφέρονται όταν επιβάλλουν κατά της ψυχής και της περιουσίας ενός λαού-- του Ρωσικού-- κυρώσεις κατά τη στιγμή που: Η Κύπρος βιώνει ατημωρητί ομηρία πενήντα ετών;
Η Γιουγκοσλαβία διαμελίστηκε στα εξ ων συνετέθη με τον πατριώτη ηγέτη της -- Μιλόσεβιτς-- να οδηγείται εκών άκων σε κλεισμένο ραντεβού με τον θάνατο;
Κι όταν εν τέλει η κλώσσα σύζυγος Κλίντον Χίλαρι δηλώνει ανερυθρίαστα και δημοσίως --με το αίμα του σφαγιασθέντα Καντάφι να νοτίζει την έρημο της πατρίδας του-- πως: vieni vidi vici; (Πήγαμε είδαμε νικήσαμε)
Τι σκέφτομαι εγώ;Πως για την απουσία δισταγμού με την ταυτόχρονη παρουσία του θράσους ένοχη είναι η ατιμωρησία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου