Δύο αξιωματούχους δεν άλλαξε ποτέ και κατά την πρώτη επταετία του ο Ανδρέας Παπανδρέου.. Και οι δύο στον ΣΤΕΝΌ κύκλο των φίλων μου. Τυχαίο δεν νομίζω τάκηδες.
Ο ένας ήταν ο Δημήτρης Τσοβόλας. Ο άλλος ήταν ο Κώστας Παπαβασιλείου πρόεδρος του ΙΓΜΕ.
Αδιαμφισβήτητη η εντιμότητα και κυρίως η μαχητικότητα και των δύο.. (Οι σημερινοί και πανευρωπαϊκά δεν είναι ένοπλοι πολιτικοί αλλά Μαρίες Αντουανέτες του κεφαλαίου που είναι ότι θέλει ο κύριος και αφέντης τους – της λέσχης Μπίλντεμπεργκ-- να είναι)
Τους θυμήθηκα αφορμής δοθείσης των σκανδάλων τα σκατά των οποίων μπορεί να μας πνίγουν αλλά μόλις κάποιες αγγελοπιασμένες ομάδες κατέρχονται στις διαδηλώσεις ανατροπής της κυβερνητικής συμμορίας.
Τις αντιστοίχησα απογοητευτικά με την εποχή που όταν υπερασπιζόμενος τον Δημήτρη κάλεσα --από το δελτίο ειδήσεων του ιστορικού 29 και υπό την δήλωση πως θα είμαι κι εγώ εκεί--τον κόσμο να του συμπαρασταθεί
Πότε;
Όταν ο εντιμότερος των πολιτικών είχε αυτοβούλως εγκλειστεί στον Άρειο Πάγο, για να εμφανιστούν την επομένη κάτω από την φωλιά του σάπιου θεσμού, από τον Τόλη Βοσκόπουλο ως πενήντα χιλιάδες δημοκράτες που κατέκλυσαν την Αλεξάνδρας.
Στην φωτό εγώ με τον Δημήτρη μάλλον ανήμερα της γιορτής μου. Στο πλευρό μου η όμορφη μελαχρινή υπήρξε επιστήθια φίλη και λέγεται αν η μνήμη δεν με απατά Λουκία. Ελπίζω να ζει και να είναι ευτυχισμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου