Μου εστάλη βίντεο με τον Ρέμο σε συναυλία για τον Μίμη Πλέσσα με την θερμή παράκληση να το αναρτήσω. Θα πρόκειται περί ηλιθίου αποστολέα. Διαφορετικά το προφανές είναι πως επιλέχθηκα για διαφημιστικούς σκοπούς από το πλήθος των επισκεπτών του ιστότοπού μου.Το άτομο Ρέμος φαλτσάρει τσιρίζοντας ως όχημα με φθαρμένα ελαστικά στη στροφή. Αλλά παρά τούτα τόλμησε --εξ όσων διαπίστωσα-- να τσιρίξει ένα τραγούδι ψαλμό του Πλέσσα με πρωταγωνιστή τον αλησμόνητο Γιάννη Πουλόπουλο. Το έπεφτε βαθιά σιωπή. Που ο Ρέμος δεν τη σεβάστηκε και ασέλγησε επ αυτού. Κάτι σαν το κλάμα ενός ροζέ σμήνους της woke ατζέντας ακουγόταν. Η κοινωνική παρακμή εκ της πολιτιστικής ήρξατο. Έγινε έτσι αποδεκτός ένας πουθενάς της βιομηχανοποιημένης μουσικής τα οικονομικά συμφέροντα επί της οποιας είναι πολλά και ποικίλα. Για να θυμηθώ την φαιδρή και χορηγουμένη εκ των εφοπλιστών απόπειρα εισβολής δια του Κάρναμπι Χολ της Ελληνίδας α(η)δού Άννας Βίσσης στη μουσική σκηνή του Λονδίνου. Που τους εδόθη η εξής ταπεινωτική απάντηση. Τέτοιες στα μπαρ παράγονται καθ’ ομάδες. Κι έπεσε βαθιά σιωπή. Αλλά με την γνωστή από βελούδο φωνή του Γιάννη Πουλόπουλου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου