ΧΥΜΑ ΣΚΕΨΕΙΣ

 ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΟΑΥΤΟΝΟΜΟ

 Ρε εσείς. Ναι εσείς του καναπέ οι αραχτοί. Πως τη βγάζετε θάθελα να ξέρω.Πως αντέχετε μια ζωή αλλεπάλληλων αδιεξόδων. 

Στην δουλειά στην αρρώστια στο σχολειό στο πανεπιστήμιο. 

Σας τσαλαπατούν τα όνειρα με τις μπότες του καπιταλιστικού φασισμού κι εσείς πέρα βρέχει. 

 

Ζείτε ένα καθεστώς καθημερινής αβεβαιότητας δίχως ασφάλεια και δικαιώματα και τον όρο οικογένεια να μην υπάρχει στο λεξικό σας. 

Αλλά και το εισόδημά σας να εξαντλείται από το πρώτο τρίτο του μήνα. 

Και στην απέναντι όχθη μια χούφτα ολιγάρχες να κάνουν πάρτη με κοκτέιλ από αλκοόλ και τον ιδρώτα σας. 

Κι όλ' αυτά σε συνθήκες μιας επιστήμης που αναπτύσσεται ραγδαία αλλά εναντίον σας. Γιατί οι ολιγάρχες την κρατούν στα χέρια τους. 

Μιας επιστήμης που θα επέτρεπε τη μείωση του χρόνου εργασίας με την απολαβή μισθών αξιοπρέπειας. 

Αντιθέτως αυτών η εργασία πλαταίνει σαν λάστιχο και ο πιθανότερος λόγος είναι να μην κάνετε κακές σκέψεις. Δηλαδή την εξής μία, την ανατροπή τους. 

Γιατί θα σκεφθείτε πως η τεχνολογία διευρύνθηκε τόσο που ίσως πιέζοντας έναν ενδείκτη να χτίζουμε σπίτια, αλλά το δικό σας που χτίστηκε με ιδρώτα και αίμα το πλειστηριάζουν μέσα σε μια άκρα του τάφου σιωπή. 

Γαϊδουρινή η υπομονή σας. Πότε επιτέλους θα πιάσει η πλάτη σας τοίχο και θα κλωτσήσετε; Μα πότε;