ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΣΠΕΡΜΑΤΟΒΟΛΙΑ ..

 Μ' ένα άρθρο μου στον ημερήσιο Τύπο που από το 2010 εξηγώ λιτά και κατανοητά, το πως προέκυψε η καταστροφική για τη χώρα κρίση και που το επαναλαμβάνω, γιατί οσονούπω θα έλθει η επόμενη..Και τώρα πείτε μου. Ακούσατε μήπως κάποιον φλούφλη από τους υπό εκκόλαψη νέους αρχηγους της αριστεράς ή της σοσιαλδημοκρατίας ν' αποτυπώνει στον πολιτικό του χάρτη μια, έστω μία, λέξη γι αυτά που ακολουθούν; 

 

 

Είναι απολύτως εξοργιστικό και εμετικό συνάμα μια δράκα μοιραίων για τον λαό υπανθρώπων να σε θεωρεί εξ ορισμού ηλίθιο παίζοντας μαζί σου οικονομικό κρυφτό με την χρήση αλχημικών μαθηματικών.. 

Προηγουμένως σε λούζουν προπαγανδιστικά στη σύφιλη επινοημένων από το ιερατείο τραπεζιτικών όρων μόνο και μόνο για να προκαλέσουν νευρική παράλυση στο πόπολο και να τους δοξάζει σαν εξωγήινους υπερπολιτισμούς. 

Πως και από πού προέκυψε η κρίση Cdo, Swaps, ανταλλαγές ομολόγων, μόχλευση, και μια σειρά από κωδικοποιημένες μαλακίες που άπασες παραπέμπουν στην αρχαιότερη ιστορικά (μετά την δουλεία) μορφή εκμετάλλευσης, την τοκογλυφία και κάποιες απ' αυτές στον σύγχρονο στοιχηματικό τζόγο, (απάτη), οι οποίες θεσμοθετήθηκαν επί τούτων με πολιτικές αποφάσεις των υποταγμένων αιρετών της πολιτικής στους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς. 

Και εξηγούμαι: 

Είναι οι ιδιοκτήτες της βιομηχανίας παραγωγής χρήματος που εδρεύει στο Μανχάταν της ΝΥ, οι οποίοι: 

Αφού εξασφάλισαν διαχρονικά την τοποθέτηση υπαλλήλων τουςστις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, στην συνέχεια και σε σύμπραξη με καθηγητές οικονομικών εδρών φημισμένων πανεπιστημίων (ο λαός τους καλεί και καθεστωτικούς τσάτσους) όπως το Harvard , MIT , Columbia , Berkley και εκ παραλλήλου συμβούλους των κυβερνήσεων Ρέιγκαν ,Μπούς πρεσβύτερου και νεότερου , Κλίντον και του Ομπάμα, έστησαν την προσομοίωση μιας .."Αλβανικής" πυραμίδας στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, με μία σειρά υποβολιμαίων νομοθετικών παρεμβάσεων όπως: 

# Κατάργηση του νόμου Glass-Steagal (1934) που απελευθέρωσε τις τράπεζες επιτρέποντάς τις να ρισκάρουν χρήματα των καταθετών σε εξωτραπεζικές επενδύσεις .(χρηματιστηριακός τζόγος: Στοιχηματίζω εγώ πως το σπίτι σου σε τρεις μήνες θα καεί κι αν δεν συμβεί του βάζω φωτιά εγώ!!)

 # Επέτρεψαν συγχωνεύσεις δημιουργώντας οικονομικούς κολοσσούς έξω από τον έλεγχο της επιτροπής ανταγωνισμού πχ Citicorp + Travelers = CitiGroup 

# Απέτρεψαν τον έλεγχο των χρηματιστηριακών παραγώγων (derivatives) που μία μορφή τους είναι τα δομημένα χρεωστικά ομόλογα CDO (Collateralized Dept Obligation) και τέλος 

# Επέτρεψαν την μόχλευση δηλαδή η αναλογία χορήγησης δανείων προς ίδια κεφάλαια (borrow money – banks money) από 3/1 σε 33/1 (δάνειζαν δηλαδή χρήματα που δεν είχαν.. που σημαίνει ότι ο όγκος του χρήματος ήταν απλώς ένα τοκογλυφικό σκίτσο στον ηλεκτρονικό τους υπολογιστή και καμιά σχέση δεν είχε με την πραγματική οικονομία!!) 

 Φυσικά και επρόκειτο περί μιας κολοσσιαίας παγίδας, απλοϊκής ωστόσο λογικής. (στην κορυφή της οποίας φιγουράριζε η γνωστή σε όλους μας Goldman Sachs αλλά και η Leeman brothers ). Που όμως την διάνθισαν με όρους δυσνόητους για να παραπλανούν.. 

Σκατόμουτρα στην ουσία, μα καλή τη τύχη για εμάς  ο θεός Μαρξ έχει από δεκαετιών αποκαλύψει τον δραγάτη (καπιταλιστή) γιατί είχε κατανοήσει τον νοικοκύρη (εργαζόμενο).. 

Δεδομένου έτσι πως δεν υφίσταται ελεήμων καπιταλισμός, ήταν θέμα χρόνου η θορυβώδης μηχανή τους να χάσει λάδια και να μουτζουρώσει όλη την υφήλιο. 

Γιατί τα δάνεια (φοιτητικά, εμπορικά, διακοπών, στεγαστικά, καταναλωτικά και άλλα) που άπασες οι τράπεζες μοίραζαν ως αποκριάτικο χαρτοπόλεμο, (προηγουμένως τα είχαν κεφαλαιοποιήσει περνώντας τα από την κολυμβήθρα των Οίκων αξιολόγησης – Φιτς Χιτς και άλλες παπαριές ως άριστα προϊόντα!!!) ήταν απολύτως επισφαλή, αφού δεν είχαν ληφθεί οι απαραίτητες εγγυήσεις. 

Το ζήτημα είναι πως όταν το 2008 ηκούσθη μπαμ εις τον αέρα, ο κίνδυνος είχε διασπαρθεί σε όλο τον πλανήτη οι μικρότερες τράπεζες του οποίου είχαν ήδη εμπλακεί στα δίχτυα τους.