ΣΕΦΕΡΛΕΙΑΔΑ …

 Ευγένιος Ανδρικόπουλος  

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες της κωμωδίας. Γιατί οι επιθέσεις δολιοφθοράς κατά ενός χαρακτήρα, μεταξύ αστείου και σοβαρού κατατίθενται. 

Φταίει που η σάτιρα οφείλει να είναι ισοπεδωτική δίχως ωστόσο να είναι προσβλητική. 

 

Να είναι φωτογραφική  δίχως να είναι συγκεκριμένη. 

Να είναι επαναστατική δίχως ν’ απειλεί την καθεστηκυία τάξη. 

Να είναι ανατρεπτική δίχως να υπερβαίνει την κόκκινη γραμμή των πολιτισμικών αξιών ηθών και εθίμων. 

Να είναι αληθινή δίχως να μετρά στα σοβαρά τον πολιτικό και κοινωνικό καθωσπρεπισμό της υποκρισίας. 

Και εν τέλει να μην αστοχεί ως προς τον σκοπό της. 

Σας μοιάζει ο Σεφερλής και ο κάθε σύγχρονος Σεφερλής να διέπεται από αυτούς τους κανόνες και να χειρίζεται αυτές τις ισορροπίες ; 

Όχι βεβαίως. Επειδή ο Σεφερλής είναι ρόλος δεν είναι ο δημιουργός. Υποδύεται δεν αυτοσχεδιάζει. Αν και όταν παρασύρεται στον αυτοσχεδιασμό, οι ατάκες του θυμίζουν βρεφονηπιακό σταθμό. 

Όμως για να μην αδικείται από κάθε μιντιακό απόπλυμα. Που επικαλούμενο τάχα το δικαίωμα στην αυτοάμυνα καταφεύγει υπο την κάλυψη της δημοσιογραφίας σε ασυνάρτητα τηλεοπτικά κηρύγματα εναντίον του. 

Γιατί η τηλοψία είναι ένα Μέσο Μαζικών Εγκλημάτων με κυρίαρχο εκείνο της αποχαύνωσης ενός ανυπεράσπιστου πληθυσμού. Που ο μόνος ερεθισμός της φαντασίας του, προκύπτει από την ασυνείδητη μεγέθυνση της εικόνας που παρακολουθεί. Όπως θα έκανε μ’ έναν χάρτη απέναντί του που αποτελεί την υποδιαίρεση μιας περιοχής. 

Και αντιστάσεως μη ούσης εγκολπώνεται εκών άκων το περιέχον από το περιεχόμενο που του μεταφέρουν, όχι άνθρωποι στο φυσικό μέγεθός τους, αλλά δύο κούκλες. 

Και πιστεύει τ’ απίστευτα. Γιατί; 

Επειδή μέσα στην πλούσια χρωματική και σχηματική πανσπερμία της τηλεοπτικής οθόνης ο νους παραλύει. Και μόνον η δύναμη της γνώσης ή τα περιθώρια χρόνου αντίδρασης θα του ήταν προστατευτικά. 

 Μόνο που κακή τη μοίρα για τον τηλεθεατή, οι σχεδιαστές της προπαγάνδας το γνωρίζουν. Και δεν του το επιτρέπουν εναλλάσσοντας τα πλάνα εν ριπή οφθαλμού κρατώντας ζωντανό το ενδιαφέρον του σε μια φενάκη. 

Τα πλέον εξωφρενικά παραδείγματα τα έχω κατ’ επανάληψη σημειώσει πεισματικά. 

Θα θυμάστε ασφαλώς τον πετρελαιομένο κορμοράνο στο Ιράκ. Ακόμη και εκείνοι που κατείχαν την γνώση πως ο κορμοράνος δεν ζει υπό αυτές τις θερμοκρασίες, δεν τους δίνονταν τα περιθώρια χρόνου να το ανασύρουν από τα αρχεία του μυαλού τους. 

Έτσι: 

Τα τηλεοπτικά ιερατεία πολλαπλασιάζουν τον τρόμο και το ψεύδος δια μέσου των οποίων ελέγχουν  τους ανθρώπους. 

Ναουμ Τσόμσκι: Κάθε δικτάτορας θα θαύμαζε την ομοιομορφία και την υπακοή των ΜΜΕ των ΗΠΑ και δεν θα χρειαζόταν να επιστρατεύσει τα τανκς προσθέτω εγώ. 

Επομένως ως προς την διαμάχη τηλεορασικών παρακεντέδων με τον Σεφερλή, που ούτε κι εγώ υπολήπτομαι, έχω να πω μόνον τούτο. Πως ένοχος ένοχον ου ποιεί..Υποστείλετε κατά συνέπεια την δήθεν επαναστατική σημαία της καναλαρχικής αθωότητας γιατί φαίνεστε γελοίοι πάνω στ' άλογο..