ΞΗΡΑΣΊΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ

 ...ΥΓΡΑΣΙΑ ΣΤΑ ΣΕΝΤΟΥΚΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΝΕΡΟΥΛΑΔΩΝ !!!

 

Η κυβερνητική συμμορία ιδιωτικοποιεί το αγαθό των αγαθών !!!

 

«Το νερό είναι, δυστυχώς, απαράδεκτα φθηνό, η σπατάλη του είναι εξωφρενική». Ήταν 19 Σεπτέμβρη του 2019 όταν ο τότε κυβερνητικός βουλευτής Μπάμπης Παπαδημητρίου άνοιγε έξαφνα στη Βουλή το ζήτημα της τιμολόγησης του νερού, με την τοποθέτησή του να προκαλεί θύελλα αντιδράσεων. 

Ο ίδιος τότε σε τηλεοπτική του συνέντευξη αρνήθηκε την κατηγορία ότι λειτούργησε ως «λαγός» για να ανοίξει το ζήτημα της ακραίας εμπορευματοποίησης ενός ακόμη κοινωνικού αγαθού, ωστόσο οι εξελίξεις των επόμενων ετών επιβεβαίωσαν ότι «κάτι τρέχει» με το νερό.

Ένα αποφασιστικό βήμα έγινε στις 21 Μαρτίου 2023, με την ψήφιση νομοσχεδίου που διεύρυνε τις αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) ώστε να συμπεριλαμβάνεται η διαχείριση των απορριμάτων και των υδάτων (εξού και η μετονομασία της σε ΡΑΑΕΥ). 

Στις καταγγελίες για πορεία ιδιωτικοποίησης του νερού, δεδομένου ότι η ΡΑΕ/ΡΑΑΕΥ έχει ως αποστολή την εύρυθμη λειτουργία αγορών στις οποίες κυριαρχεί ο «ανταγωνισμός», δηλαδή η αχαλίνωτη ιδιωτική κερδοσκοπία, η κυβέρνηση αντιδρούσε κραδαίνοντας την απόφαση επιστροφής των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ πίσω στο Δημόσιο από το διαβόητο Υπερταμείο στο οποίο τις είχε παραδώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Μέχρι που την περασμένη Τετάρτη το ΥΠΕΝ αποφάσισε να ανοίξει τα χαρτιά του.

Ως εμπόρευμα βλέπει το πιο βασικό δημόσιο αγαθό η κυβέρνηση

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θόδωρος Σκυλακάκης παρουσίασε πακέτο επτά πρωτοβουλιών για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει ενοποίηση των κατά τόπους φορέων διαχείρισης υδάτων, πακέτο έργων με εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα σε πλευρές όπως η παροχή ενέργειας (πχ, για τη λειτουργία αφαλατώσεων) και «αναπροσαρμογή» των τιμολογίων, δηλαδή επιβολή αυξήσεων στους λογαριασμούς υδροδότησης.

Στην πράξη η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται για μία ακόμα φορά μια υπαρκτή κρίση και πρόκληση, δηλαδή το ζήτημα της ορθολογικής διαχείρισης των πεπερασμένων υδάτινων πόρων στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, για να προωθήσει την ατζέντα των ΣΔΙΤ/ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης των κοινωνικών αγαθών, της «ανταγωνιστικότητας» και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων.