Αδελφές και παλικάρια,

 ...γίναμε μαλλιά κουβάρια 

......................

 

Και γιατί καλά και σώνει γάμος; Τάχα είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Έτσι μας το σερβίρουν αλλά ουδέν ψευδέστερο! Νομικά, οικονομικά, κοινωνικά είναι τα πάντα πλέον ρυθμισμένα με το Σύμφωνο Συμβίωσης. 

Μπορεί να έχει ο καθένας και η καθεμιά όποια σχέση γουστάρει, είναι άπαντες κατοχυρωμένοι για οποιαδήποτε δικαιοπραξία. Πολλοί ομοφυλόφιλοι βιώνουν την ίδια κλίνη χωρίς φανφάρες και κοινωνικούς υστερισμούς, με αξιοπρέπεια και διακριτικότητα, έχοντας γνώθ' εις εαυτόν, συναίσθηση της θέσης τους. 

ΟΧΙ-λέει η εξουσία, που επανδρώνεται (επιγυναικώνεται ο σωστός όρος, αν κι άσχημος νεολογισμός) κατά πλειοψηφία από το αδελφάτο. Θέλουν γαμήλιες τελετές, σε δείγμα υπεροχής του ανδρογύνου. 

Επιθυμούν να προκαλέσουν την φυσική ισορροπία, να εκμεταλλευτούν στο έπακρο για προβολή και πάσης φύσεως οφέλη την σεξουαλική ιδιορρυθμία τους. 

«Αδελφές και παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια», πλήρης κοινωνική και σεξουαλική σαλαμοποίηση. Για αυτό και: «Νυφούλα σε στολίζουνε οι φίλες σου (οι επιβήτορες) και χαίρονται», όπως την δεκαετία του 1970 τραγουδούσε «ινδοπρεπής» ντίβα.

Δεν είναι σε καμιά περίπτωση θέμα δικαιωμάτων. Επαναλαμβάνουμε: Αυτά είναι πλέον κατοχυρωμένα με το Σύμφωνο Συμβίωσης. Πέστε μας ένα δικαίωμα, που δεν κατοχυρώνεται από το με ευρεία νομική και κοινωνική ερμηνεία Σύμφωνο Συμβίωσης; 

Δικαίωμα, όμως, όχι τερατογένεση ή σπιτική παιδεραστία! Είναι χυδαία και γελοία όσα λέγονται στα βοθροκάναλα για ισότητα και άλλες μπούρδες. Πουθενά δεν υπάρχει στο σύμπαν ισότητα, παρά μόνο στο κλούβιο μυαλό των ηλιθίων και των άθλιων Καπιταλιστών, που με τέτοια τερτίπια παραμυθιάζουν κι αποπροσανατολίζουν τους παγκόσμιους όχλους.

 Ισορροπία υπάρχει μόνο παντού στο ρέον χάος, προφανέστατα και στ’ ανθρώπινα. Στο εν λόγω ζήτημα το αρσενικό και θηλυκό δεν είναι ούτε ίδια, ούτε ίσα, αλλά ισόρροπα και ισότροπα. 

Συνυπάρχουν, συνεργάζονται και κάνουν την συνδυασμένη δουλειά της διαιώνισης του είδους. Αυτό είναι το κύριο, το πρωτεύουν και μετά έρχονται τ’ άλλα, ή μάλλον είναι όλα αρμονικά αλληλεξαρτημένα, ώστε να επιτελούν τον εκάστοτε διαμορφούμενο φυσικό σκοπό. 

Δεν είναι του παρόντος τώρα να πιάσουμε το τί συνέβη, όταν στην πορεία από τον πίθηκο στον άνθρωπο η ηδονή και τα ρέστα πέρασαν, ελέγχθηκαν από τον υπό ανάπτυξη εγκέφαλο, γιατί θα πρέπει ν’ αναφερθούμε και στην αντίστροφη πορεία, που βρίσκεται σε ραγδαία εξέλιξη.