Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιχειρούν να μειώσουν τη σημασία, μιας στιγμιαίας συναισθηματικής και όχι μόνον, έκρηξης ενός σπουδαίου καλλιτέχνη αντιπαραβάλλοντας την εποχή της μαύρης πολιτικής τρύπας που διαβιούμε, ωσάν να την αγνοεί ο λαός.. Με την δολιότητά τους να είναι εμφανής εξ αιτίας του ότι κρύβεται τάχα στο όνομα του λαϊκού βασανισμού, το αίτιο και το αιτιατό. Τον Βασίλη Τσιτσάνη. Αυτόν κλήθηκε να τιμήσει ο Γιώργος Νταλάρας και ως εκ τούτου κάθε νουνεχής άνθρωπος θα ανέμενε να ρωτηθεί για το μεγαλείο αυτού του κατοχικά αντιστασιακού ρεμπέτη. Και τι κάνουν ως κάτοχοι βραβείων Μισελέν της σύγχρονης πολιτικής μαγειρικής δημοσιογράφοι και πολιτικοί; Αναμιγνύουν στην κατσαρόλα τους ταρτάρ (γαλλικής επινόησης ωμός κιμάς σχηματισμένος ως κέικ και στη μέση ένα ωμό αυγό ) με δυσώδους κεφάλους από το μεγάλο λιμάνι. Κάτι σαν μια ανίερη σύζευξη των Βίγκαν με τους κρεατοφάγους.. Με τους πρώτους να υπεραμύνονται --ως οι πρωτόγονες θρησκείες λόγω του εν ανεπαρκεία βασικού αγαθού κρέατος-- των ζαρζαβατικών, βαφτίζοντας την τελετή νηστεία και: Με τους δεύτερους της υπερεπάρκειας αγαθών να βαφτίζουν το κρέας ψάρι και να το καταβροχθίζουν αμάσητο. Ως βλωμό. Ποιος ο στόχος τους; Να εξυπηρετηθούν δια της νηστείας των αμφιτρύωνων πρώτων --της παροιμιώδους βλακείας-- τα φαγοπότια των δεύτερων. Κάπως σα να ήρθαν οι γνωστικοί να φάνε του χαζού το βιος. Όμως ο Γιώργος τους χάλασε τη σούπα. Υπενθύμισε πως δεν ξέχασε ποτέ ποιος υπήρξε της Γερακίνας γιος. Και είναι αυτό που τσούζει και πονάει..
.......................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου