Το έχω πλειστάκις επαναλάβει στην υπόθεση Πισπιρίγκου. Δεν αποφασίζω εγώ ως κοινή --με κάθε σημασία της λέξης-- γνώμη και υπό την αλαζονεία της ασφάλειας του υποθετικού λόγου.
Τι δηλαδή θα αποφαινόμουν εγώ στη θέση των δικαστών. Γιατί η μάνα αυτή τείνει να καταλήξει στη φυλακή δια ενδείξεων και όχι αποδείξεων με την εισαγγελία να κυνηγά συναισθηματικές χίμαιρες. Αλλά επιφυλάσσομαι και περί του αντιθέτου.
Καλλίτερα ν’ αθωώσεις εκατό ενόχους παρά να καταδικάσεις έναν αθώο είχε αποφανθεί Γάλλος αστυνομικός διευθυντής και συντάσσομαι απολύτως μαζί του..
Και το γράφω για ορισμένους χλιμίτζουρες της παραδημοσιογραφίας που μόνον αγχόνες δεν έχουν προαναγγείλει.
Η δημοσιογραφία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εγκαταλείπουμε σε διεφθαρμένους της θρασυδειλίας. Γιατί αν στη θέση της Πισπιρίγκου ήταν ένα όνομα βαρύ όλοι τους θα έκλαναν μαλλί!!!
.........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου