Η ΚΟΛΟΜΒΙΑ ΤΟΥ ΡΟΜΕΡΟ

 Ανωνύμου του Έλληνος

Πολλοί αναγνώστες «ψοφάνε», πολύ γουστάρουν να ταξιδεύουν, να χάνονται με μιας σε λεγόμενα εξωτικά, σε σχετικά άγνωστα, δυσπρόσιτα ή τέλος πάντων μακρινά μέρη,  να γνωρίζουν, να… μετέχουν έστω και στιγμιαία στους διαφορετικούς πολιτισμούς, τα ήθη και έθιμα αλλά και σε θεωρούμενες πιο σκληρές κοινωνικές και άλλες καταστάσεις από την δική τους ρουτίνα. Σε ό,τι αφορά τα εγχώρια αναγνωστικά ειωθότα μάλλον σχετίζεται και με το Ομηρικό μας «κουσούρι»:

«πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,

πολλὰ δ᾿ ὅ γ᾿ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν».

 

Δημοσιογραφικά και στατιστικά για την Κολομβία γράφονται καθημερινά αρκετά, όχι και τόσο κολακευτικά, κυρίως για συμμορίες των ουσιών και πολιτικές αναταράξεις με ευθύνη των βαρόνων της κόκας. Είναι, άραγε, λίγο όλο αυτό, ως κίνητρο και αφετηρία, για να σε κάνει να θέλεις να «ζήσεις» έντονα λίγες στιγμές της ιστορικής πορείας της χώρας; Αρκεί, φυσικά, να σου δίδονται με αμεσότητα, ταλέντο, αισθητική πληρότητα,  δυναμική κοινωνική γεύση. Όπως καλή ώρα συμβαίνει στα βιβλία, που κυριολεκτικά απολαύσαμε πρόσφατα «παρά θίν’ αλός» στο λατρευτό μας Πόρτο Ράφτη: Αρμάντο Ρομέρο: «Μια μέρα στους σταυρούς» και «Καχάμπρε» (από τις εκδόσεις Τόπος), αμφότερα σε μετάφραση της Αγαθής Δημητρούκα και το πρώτο με προλογικό σημείωμα του Άλβαρο Μούτις.

Ο ποιητής, πεζογράφος και κριτικός Αρμάντο Ρομέρο γεννήθηκε στο Κάλι το 1944 και την δεκαετία του 1960 συμμετείχε στην πατρίδα του στην αρχική ομάδα του τότε πρωτοποριακού κινήματος του Ναδαϊσμού. Έχει ταξιδέψει και κατοικήσει σε πολλές χώρες του κόσμου, κυρίως στο Μεξικό, την Βενεζουέλα και την Ελλάδα, στην οποία έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα και ποιητικές συλλογές, ορισμένες και με ελληνικό θέμα. 

Είναι επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Σινσινάτι των Η.Π.Α., όπου και ζει. Τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερου περιπετειώδους μυθιστορήματος στο Φεστιβάλ Λατινικού Βιβλίου (Νέα Υόρκη, 2005), επίσης με το βραβείο Concejo de Siero, to 2012. 

To «Μια μέρα στους σταυρούς» και το «Καχάμπρε» είναι τα πρώτα έργα του, που μεταφράζονται στα ελληνικά. Και το «Μια μέρα στους σταυρούς» γράφεται, όπως  ο ίδιος ο δημιουργός του σημειώνει στην Αττική από 15 Φεβρουαρίου έως τις 2 Ιουνίου 1991 και στον «Κόκκινο Βράχο» του Αιγαίου, στην Ικαρία από τις 4 Ιουλίου έως τις 27 Αυγούστου 1991. 

Από τις εκδόσεις «Τόπος» εξαγγέλλεται ότι οι ποιητικές συλλογές του Α. Ρομέρο, που έχουν ελληνικό θέμα, θα εκδοθούν προσεχώς σε ένα τόμο πάλι σε μετάφραση Αγαθής Δημητρούκα. Έχει σημασία να σταθούμε στο σχετικά άγνωστο στο εγχώριο κοινό κίνημα του Ναδαϊσμού, μια καλλιτεχνική ομάδα, που είχε στόχο να αφυπνίσει τον κόσμο, «να δώσει μια κλωτσιά στον κώλο της κοινωνίας», αλλά τελικά μετήρχετο φασιστικών μεθόδων, κάψιμο ανεπιθύμητων βιβλίων κ.λπ.