ΟΗΕ: «Ως ‘απεχθές’ ορίζεται εκείνο το χρέος που είναι σε βάρος του λαού μιας χώρας, επί τη σύναψη του οποίου δεν προϋπήρξε η συναίνεσή του και ήταν σε γνώση των πιστωτών.»
Επομένως θα ρωτώ ώσπου να σβήσω:
# Ποιο από τα τετρακόσια τόσα δις των δανείων – συσφικτήρων στον λαιμό του σκλαβομένου λαού τελούσε εν γνώσει του κατά τη λήψη τους;
# Ποιο από τα τετρακόσια τόσα δις ωφελήθηκε ο λαός και ποια ενθυλάκωσε με έμμεσους και άμεσους τρόπους, η ελίτ των διακοσίων οικογενειών, που εξακολουθεί να θησαυρίζει καταμεσής του κοινωνικού ερειπιώνα;
# Γιατί δεν τίθεται ως εθνική επιταγή ο έλεγχος -- ως του τελευταίου ευρώ -- του χρέους από ανεξάρτητη επιτροπή, έτσι ώστε ο λαός να αναλάβει την ηθική και νομική υποχρέωση αποπληρωμής των πιθανών ποσών που εκείνος καρπώθηκε;
# Ποιο φυσικό, ηθικό, ή νομικό δίκαιο επιβάλει -καθ’ υποχρέωση εξ’ αιτίας της εθνικής ταυτοποίησης - την καταβολή του λογαριασμού σε εκατό ομοτράπεζους, για φιλέτο που καταβρόχθισαν μόνον δέκα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου