Δύο άκρως νεοφιλελεύθερα και κατάπτυστα κείμενα τη δημοσίευση των οποίων είχε αναλάβει ομογενειακή εφημερίς.
(Εγώ και το ροντ βάιλερ μου. Ο Άρης μου.. Οσφραίνεται, αποκαλύπτει και κομματιάζει στο φτερό, πράκτορες, χαφχέδες, φασίστες και νεοφιλεύθερα γεράκια..)
«Ήμουν νέος τότε» δικαιολογήθηκε ο βλαξ του κοινού ποινικού δικαίου.
Και οι έφηβοι αετοί του Πολυτεχνείου νέοι ήταν.
Και ο Κομνηνός (16 ετών). Και ο Πέτρουλας. Και ο Τεμπονέρας. Και οι Κουμής και Κανελλοπούλου. Και ο Γρηγορόπουλος. Και ο Καλτεζάς. Και, και, και..
Άπαντες με το στήθος τους μόλις ανθισμένο. Που τους έλεγαν αλήτες. Και που αντιθέτως εσού δεν κατέλαβαν παρά μόνον μια θέση στην καρδιά μας.
Εσύ εκεί που ανήκεις.
Στα πολιτικά ξέκωλα της βιολογικής και πολιτικής ουδετερότητας. Κάτι σαν την Ελβετία της πολιτικής.
Ναι ρε.. Διάσπαση εκ βάθρων.
Μήπως και αναστρέψουμε την αβυσώδη ιστορική μας πορεία, επιστρέφοντας στις κυρίαρχες ριζοσπαστικές αξίες μας..Αυτές που έκαναν τον λαό να ριγεί..
Πότε;
Όταν είχε διασταυρωθεί, δια μέσου των ποιητών του, με τις συντεταγμένες του άστρου της δικαιοσύνης. Της ελευθερίας. Της λαϊκής ευημερίας.
Είναι όμως προφανές ότι δεν αναφέρομαι στους σημερινούς ντιριντάχτες της σύγχρονης γραικυλίας.. Τους τελετάρχες του πρωθυπουργού νεκροθάφτη της χώρας. Εσύ είσαι ότι τους αξίζει.. Νύχι κρέας.. Άντε γ@μίσου κι εσύ κι αυτοί..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου