Και δεν παρήλθε χρόνος πολύς που οι κυβερνητικοί λακέδες της άρχουσας τάξης βγήκαν με τις ντουντουκες τους να προστατέψουν την δολιότητα ή την α(χ)ρηστία τους.
Ο Κικίλιας ως υπουργός προστασίας του πολίτη επί παραδείγματι. Ενθυμούμενος τους στρατηγούς ανέμους κατέληξε στην κλιματική αλλαγή για τις ανείπωτες και ανυπολόγιστες καταστροφές ανθρώπων και περιουσιών. Για να εσχατολογήσει ως εξής:Η ανομβρία και η ξηρασία που ακολούθησε την 15η Ιούνη προκάλεσε παρατεταμένη ξηρασία με τον γλείφτη του Αμερικανικού κατεστημένου Έλληνα πρωθυπουργό, να επαναλαμβάνει από βήματος της Βουλής την ίδια αφήγηση ανάστροφα.
Ο όχλος όμως είναι πράγματι μπούφος αλλά και πονηρός και ως εξ αυτού διερωτάται.
"Αν οι βροχές δεν αρέσουν στην κυβέρνηση και δεν της αρέσει και η ανομβρία, τότε ποια κλιματική κατάσταση θεωρεί ιδανική για να μη θρηνούμε κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους;"
Θα τη βόλευε για παράδειγμα ένας πολικός χειμώνας, όπου δεν ανάβει φωτιά ούτε με ...φλόγιστρο; 'Η μήπως ένα πιο τροπικό κλίμα, ώστε ακόμα κι αν ξεσπάσει πυρκαγιά να σβήσει με την πρώτη βέβαιη βροχή;
Οι αστειότητες
Οι κυβερνητικές γελοιότητες είναι επί πλέον και εξοργιστικές όταν αυτές ακούγονται στο φόντο της τέφρας και του μαύρου αποπνικτικού φόντου που καλύπτει τη χώρα.
Αποδεικνύουν πασίδηλα ωστόσο τον καθεστωτικό ανορθολογισμό που καλλιεργείται γύρω χυδαία σε σχέση με τις κλιματικές αλλαγές, αφού αξιοποιεί τα επιστημονικά δεδομένα όπως τη βολεύει. Για να δικαιολογήσει την τεράστια κρατική στήριξη στα «πράσινα» κέρδη και την "επιλεκτική" ανικανότητα του κράτους να προστατέψει την περιουσία, τη ζωή του λαού και τα δάση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου